Your hell and my hell are 2 different things,, eddie 18 Dutch and English version {twilight}

..
shh,, and dry your eyes. Don't cry tonight,, cause we are gonna be alright

It's nice to have them in the house. I feel really happy,, and when I'm happy I eat. Yes I know it's stupid to only eat something when you're happy,, but I can't help it. My phone rings Jade says the screen. “I'm sorry I've gotta take this” and I get out and walk to the bathroom.

“Hello” I stay cool. “Hii Baby” her voice sounds so sad,, and now I feel bad so I decide to forgive her. “Hii Angel” I hear her breath with relief. “I'm so sorry,, I really am. And soon we are gonna hang out,, but my mom was so mad and I couldn't tell her that” “Jade” I cut her off “It's okay” We talk for 5 minutes and then I get back to my friends.

“You feel better now” Jasper says,, it's more a announcement then a question. “I always feel bad when we are fighting,, and when things are over it's better.” They all look “now I wanna do something”. They look again “What do you want to do” Edward. Did I really forgive him,, I don't feel angry anymore. So I guess I can forgive him.

“I don't know,, maybe jumping of a roof or a cliff or something” There faces turn mad and mine has a big smile. “Just kidding” I say like it's a normal thing to say that. “That wasn't funny” Edward says. “Well of course you don't see it like that,, cuz you felt for it. But I really was joking around” I say defensive. I walk up to Alice and hug her. “It's our pleasure to help you” she says,, I've no idea where that came from.

“So are we going to do something??” I hope that sins I don't ask to much questions,, that they will stay. “Well Jasper and I need to go home” says Alice. Then I turn over to Edward,, he smiles. “What do you want to do” I think,, this is harsh. “I wanna have fun” I say dead normal. He slaps his hand against his forehead and then shake it. “Wow,, I didn't expect that” He says sarcastic “Would you like to play the question game again??” I would love to get a chance to ask him everything,, but it also means he can ask me anything. “I'll take my chance”

We say goodbye to Alice and Jasper. “Well sins you asked the last question the last time,, I think it's my turn to begin” He sounds really smart like this. “Yeah,, okay” I walk to the couch and sit on it,, he sits at the end. Why is there so much distance between us now. I don't want to waste a question for this,, but it makes me curious.

“I'll begin easy,, how bombed are you at this moment that your parents aren't here” I smile,, this is really easy. “Not so much” I'm afraid I've that in love puppy look,, so I think of my question. “Where you the person who was standing for my house 2 nights ago” Now he looks away “yes that was me” he looks up again. “Why do you trust a complete stranger,, when it's telling you that the doors are locked” he sounds like my dad. “I kind of hoped/guessed that it was one of you” I give him my sweetest smile,, he smiles and shakes his head. “you are really something you know that”. “No I didn't knew that,, why where you standing outside” “I wanted to know for sure that you where save,, Why do you care so much if I spend the night here??”

the scars you leave behind,, remind me that you are real.

!!!
shh, en droog je ogen. Niet huilen vanavond, want alles komt in orde

Het is leuk om hun in het huis te hebben. Ik voel me erg gelukkig,, en als ik blij ben dan eet ik. Ja,, ik weet dat het dom is om eten alleen als je blij bent,, maar ik kan het niet helpen. Mijn telefoon gaat Jade zegt het scherm. “het spijt me ik moet deze nemen” en ik sta op en loop naar de badkamer.

“Hallo” Ik blijf cool. Hii Baby haar stem klinkt zo triest,, en nu ik voel me slecht, dus ik besluit ik het haar te vergeven. “Hii Angel” Ik hoor haar gelukkig uidademen. “het spijt me zo,, egt waar. En binnenkort gaan we rondhangen,, maar mijn moeder was zo kwaad en ik kon het haar niet vertellen dat” “Jade” onderbreek ik haar “Het is oke”? We spreken voor 5 minuten en dan ga ik terug naar mijn vrienden.

“Je voelt je beter nu” Jaser zegt,, het is meer een mededeling dan een vraag. “Ik voelde me altijd slecht als we ruzie hebben,, en als het dan goed is dan is het beter.” Ze kijken allemaal “Nu wil ik iets doen.” Ze kijken weer “Wat wil je doen” Edward. Heb ik het hem echt vergeven,, Ik voel me niet boos meer. Dus ik denk dat ik hem kan vergeven.

“Ik weet het niet, misschien springen van een dak of een rots of iets” ze kijken me allemaal boos aan en ik heb een grote glimlach. “Grapje” zeg ik alsof het de normalste zaak van de wereld is. “Dat was niet grappig” zegt Edward. “Nou natuurlijk zien jullie het niet zo,, omdat jullie erin getrapt zijn. Maar ik maakte echt een grapje” zeg ik verdedigend. Ik loop naar Alice en knuffel haar. “Het is een genoegen voor ons om je te helpen” zegt ze,, Ik heb geen idee waar dat vandaan komt.

“Dus gaan we iets doen” Ik hoop omdat ik niet zoveel vragen heb gesteld,, dat ze blijven. “Nou Jasper en ik moeten naar huis” zegt Alice. Dan draai ik me naar Edward,, hij glimlacht. “Wat wil je doen” ik denk,, dit is hard. “ik wil plezier hebben” zeg ik dood normaal. Hij slaat zijn hand tegen zijn voorhoofd en schud dan zijn hoofd. “Wow,, dat had ik niet verwacht dat” Zegt hij sarcastisch “Wil je het vragen spel weer spelen” Ik zou graag een kans hebben om hem alles te vragen,, maar het betekent ook dat hij kan mij alles kan vragen. “ik geef het een kans”

Wij nemen afscheid van Alice en Jasper. “Nou jij de laatste vraag hebt gevraagd de laatste keer,, denk ik dat het mijn beurt is om te beginnen” Hij klinkt echt slim zo. “Ja,, is goed” Ik loop naar de bank en ga erop zitten,, en hij zit aan het eind. Waarom is er zo veel afstand tussen ons nu. Ik wil er geen vraag voor verspillen,, maar het maakt me nieuwsgierig.

“Ik zal eenvoudig beginnen,, hoe erg baal je op dit moment dat je ouders hier niet zijn” ik lach,, dit is echt gemakkelijk. “Niet zo veel” Ik ben bang dat ik dat ik de liefde puppy look heb,, dus ik denk na over mijn vraag. “Was jij de persoon die 2 nachten geleden voor mijn huis stond” Nu kijkt hij weg “Ja dat was ik” Hij kijkt weer omhoog. “Waarom vertrouw je een complete vreemdeling,, als die je vertelt dat de deuren op slot zijn” Hij klinkt net als mijn vader. “Ik soort van gehoopt/geraden dat het een van jullie was” Ik geef hem mijn liefste glimlach,, hij glimlacht en schudt zijn hoofd. “je bent echt apart,, weet je dat.” “Nee dat wist ik niet,, waarom stond je buiten” “Ik wilde zeker weten dat je veilig was,, Waarom wil je zo graag dat ik de nacht hier doorbreng??”

de littekens die je achterlaat,, herinneren me eraan dat je echt bent [/ i].