Your hell and my hell are 2 different things,, eddie 17 DE EERSTE MET DE ENGELSE EN DE NEDERLANDSE TEKST {twilight}

engels of nederlands

english
nederlands

english
cause suicide is painless

“about what was I right” she's gonna make me say it. “That things would change,, you know” I look up to her. “It's gonna be even better,, in a little while” she smiles down to me. “My parents aren't coming back,, right??” her smiles disappear. “I don't know,, like I said they haven't decided yet” “Okay,, can could you tell me if you know more” She looks surprised. “What no how do you do it,, and you shouldn't love me anymore” I think for a sec. “Nah,, if you all just stay with me,, then it doesn't matter to me” That's the truth. She gives me a kiss on my forehead,, she has really cold lips I can feel that. “weird girl”

Then the sweet smells off warm buns overwhelm me. In front of me there's a lot of food,, and some hot tea. “you really don't want something??” I ask for the 30th time in 5 minutes. They all shake their heads. “You all are strange with your not eating” they laugh,, but I don't understand the joke of it.

After the meal am I getting tired again,, but I fight it off. I know they all have noticed it,, but I don't want them to leave. Edward strikes with his hand through my hair “It's okay,, we well at least I'm not leaving” I look at Alice,, who's on Jaspers lap. “We are not leaving either” They make me feel safe,, so I close my eyes again.

I wake up from laughters from other people. I sit up and look at the 3 familiar faces. “Good morning sunshine” Alice sounds cheerful as always. “Don't you all have to get ready to go to school” Another laugh. “you can go if you want,, but there will be nobody there” I feel confused. “It's Saturday,, silly”

They all laugh at me,, so I pretend they have hurt my feelings. Bad idea apparently,, because before I realize it,, they all hug me. And it feels like they squish me till dead. “Guys and girl,, don't forgot I'm just a small girl” I try to say,, but it doesn't come out the way it normally does.

Still they must have heard me,, because they are letting go. “Thank you” I let myself fall on my pillow again. “How late is it??” I ask curious. “11 am” why does the day start so early. “How late did you went to sleep” No answer,, it's weird they all seem to hold something back. “well????? I'm still waiting” They smile,, “We will get back to you on that” I pull up my shoulders,, “well okay”

I think about this date. Do I have any appointments?? How hard I try,, I can't remember it. “Have you checked my calender??” “No,, why??” Edward ask. “No reason. Is there any food left or are you gonna starve me till dead” I say to change the subject. I remember what today is,, it's my dads birthday.

everyone hates to be alone

nederlands
omdat zelfmoord pijnloos is

“over wat had ik gelijk” ze gaat het me laten zeggen. “ dat die dingen zou veranderen, weet je” Ik kijk naar haar. “Het komt zelfs beter, in een poosje” Ze glimlacht naar me. “Mijn ouders komen niet terug,, of wel??” haar glimlach verdwijnt. “Ik weet het niet, zoals ik al zei ze hebben nog niet beslist” “Oke, kan kun je me vertellen als je meer weet” Ze kijkt verbaasd. “Wat niet,, hoe je het doet, en je moet niet van mij houden” Ik denk na voor een seconde. “Nee, als jullie allemaal maar bij mij blijven, dan maakt het niet uit voor mij” Dat is de waarheid. Ze geeft me een kus op mijn voorhoofd,, ze heeft echt koud lippen ik voel het. “raar meisje”

Dan overweldigd de zoete geur van warme broodjes mij. Voor mij is er veel eten,, en wat warme thee. “jullie willen echt niet iets” vraag ik voor de 30e keer in 5 minuten. Ze schudden allemaal hun hoofd. “jullie zijn allemaal vreemd met je niet eten” ze lachen,, maar ik begrijp niet de grap ervan.

Na de maaltijd wordt ik weer moe,, maar ik vecht het uit. Ik weet dat ze het allemaal hebben gemerkt,, maar ik wil niet dat ze vertrekken. Edward gaat met zijn hand door mijn haar “Het is oke,, wij tenminste,, ik ga niet weg” Ik kijk naar Alice, wie op Jaspers schoot zit. “Wij ook niet” Ze geven me een veilig gevoel,, dus sluit ik mijn ogen weer.

Ik word wakker van gelach van andere mensen. Ik zit op en kijk naar de 3 bekende gezichten. “Goedemorgen zonneschijn” Alice klinkt vrolijk als altijd. “ Moeten jullie je niet allemaal gaan klaarmaken om naar school te gaan” Een ander gelach. “ je mag gaan als je wilt, maar er zal niemand zijn” ik voel me verward. “Het is zaterdag,, dommie”

Ze lachen allemaal om mij,, dus ik doen alsof ze mijn gevoelens hebben gekwetst. Slecht idee blijkbaar, want voordat ik het beseft,, knuffelen ze me allemaal. En het voelt alsof ze me tot dood knijpen. “Jongens en meisje,, niet vergeten ik ben gewoon een klein meisje” probeer ik te zeggen,, maar het komt er niet uit op de manier waarop het normaal gesproken doet.

Toch moeten ze me hebben gehoord,, omdat ze loslaten. “Dank je” Ik laat me opnieuw vallen op mijn kussen. “Hoe laat is het” Vraag ik nieuwsgierig. “11 uur” waarom is begint de dag zo vroeg. “Hoe laat zijn jullie gaan slapen” Geen antwoord,, het is raar ze lijken allemaal iets te verbergen. “nouw???? Ik wacht steeds” Ze glimlachen,,” Wij leggen het later uit,, oke” Ik haal me schouders op “Nouw oke”

Ik denk na over deze datum. Heb ik een afspraak? Hoe hard ik ook probeer,, Ik kan me niet herinneren. “Hebben jullie op me kalender gekeken” “Nee, waarom” vraagt Edward. “Geen reden. Is er nog iets te eten of gaan jullie me verhongeren tot me dood” zeg ik om het onderwerp veranderen. Ik herinner me wat vandaag is,, het is mijn vaders verjaardag.

iedereen heeft een hekel aan alleen zijn