004

De tweede bel gaat als ze de 2e verdieping oplopen. Vallery en Janneke kijken elkaar aan en beginnen te lachen. 'Dat halen we nooit meer!!' lacht Vallery. Remi port haar in haar zij. 'Das niet grappig!! Dalijk moeten we nablijven!!' zegt Remi lichtelijk geïrriteerd. Snel lopen ze richting het lokaal. Janneke maakt voorzichtig de deur open en kijkt naar binnen. Dan kijkt ze nog eens achterom naar de anderen en loopt dan naar binnen. Jip loopt achter haar aan. Maar als Vallery naar binnen wilt stappen zegt meneer Einberg: 'Hebben jullie een briefje??' Alle 4 kijken ze hem verschrikt aan. 'Uhm.. Nee' antwoordt Janneke. Meneer Einberg kijkt hen veelbetekenent aan. Janneke draait zich zuchtend weer om. 'Moeten we echt weer helemaal terug, meneer??' Jip kijkt hem ongelovig aan. Meneer Einberg knikt en kijkt hen streng aan. Ook Jip zucht diep.
Ze lopen achter Remi weer het lokaal uit. Janneke sluit zachtjes de deur weer. 'Poepzooi!!' zegt Vallery. 'Nu mogen we weer helemaal teruglopen!!' Janneke zucht ook nog eens diep, maar begint dan te glimlachen. 'Bekijk het positief; we hebben nu minder duits en minder meneer Einberg..!!' Nu glimlachen de anderen ook en vrolijk lopen ze terug. Janneke en Jip lopen weer naast elkaar, maar zeggen niet veel. Vallery gaat naast Janneke lopen en Remi naast Jip. Zo lopen ze door de aula. Druk pratend en vrolijk.
Als ze bij de conciërge aankomen, kijkt die hen verbaast aan. 'Wij moesten een briefje komen halen,' zegt Janneke. 'Okee, dan zijn jullie best vrolijk voor mensen die na school een uur moeten nablijven!! Zeg maar gewoon jullie namen.' Alle vier zuchten ze diep bij het woord 'nablijven'.
5 minuten later klopt Remi aan bij het duitslokaal en lopen ze naar binnen. Ze gaan op hun plek zitten en ze fluisterend verslag aan de kiddo's waar ze naast zitten en volgen de rest van de les gewoon nog mee.