XXIV

Alice Potter

Ik zit in de leerlingenkamer te wachten op James, die natuurlijk nog niet klaar is met eten. Ik heb de overweging gemaakt tussen het kruisverhoor en James’ eetgewoonten en wonderbaarlijk was de tweede minder erg. En als ik de manier zag waarop Rose soms naar me keek, ben ik blij dat ik ervoor heb gekozen aan de tafel van Griffoendor te gaan zitten.
Nu zit ik dus in een stoel naar het haardvuur te staren, mijn hele omgeving ben ik vergeten. Een hele tijd krijg ik het voor elkaar om te staren, zonder veel na te denken. Maar als ik na een tijdje op de klok wil kijken, zie ik het portret openzwaaien en Sirius en Remus komen naar binnen, gevolgd door Peter. Even blijf ik verwachtingsvol naar het nog open portretgat kijken, maar als deze sluit zonder dat James erdoor stapt, kijk ik verbaasd naar Remus. Sirius’ blik probeer ik zoveel mogelijk te vermijden.
‘Hij was Lily even lastig aan het vallen, zoals altijd,’ zegt Remus. ‘Ik moest vragen of je bij het schilderij van die trollen op hem zou willen wachten.’
‘Aan Lily’s gezicht gezien, denk ik dat hij daar al staat,’ zegt Sirius lachend.
Peter lacht even nerveus en loopt dan achter Remus en Sirius aan naar boven.
Het schilderij waar Remus het over had, bevindt zich net als de leerlingenkamer op de zevende verdieping, dus ik vraag me af wat er zo bijzonder is dat we niet gewoon in de leerlingenkamer kunnen blijven.
In gedachten verzonken loop ik naar het schilderij en merk pas dat ik niet alleen ben als ik een bekende, irritante stem mijn naam spottend uit hoor spreken. ‘Potter.’