'Scarlett'
Bang draai ik in het rond op zoek naar de stem, maar het enige wat ik zag was zwart.
'Scarlett, wees niet bang.'
'voor wat moet ik dan bang zijn.' riep bang terug.
'voor mij, voor de waarheid.'
'laat je zelf zien dan als ik niet bang voor je hoef te zijn.' riep ik.
'draai je om'
Langzaam draaide ik om mijn as, totdat ik een half rondje gedraaid had. Voor me staat een beeldschone vrouw. Haar goudblonde haar hangt in perfecte pijpenkrullen om haar gezicht, haar groene ogen zijn fel en de rest van haar uiterlijk is ook al zo perfect. Verbluft keek ik haar aan.
'wie bent u?' vroeg ik nog steeds verbaasd.
'ik ben jou moeder, Scarlett'


Met een schrok kwam ik overeind. Verwilderd keek ik om me heen en merkte dat ik in bed lag. Nog een beetje bibberig van de droom kwam ik uit bed en liep naar de badkamer. Ik gooide wat koud water in mijn gezicht om wakker te worden.
In mijn pyjama liep ik naar beneden, naar de keuken. Ik liet me op een stoel zakken en wachtte tot mijn moeder klaar was met het ontbijt.
'zeg je tegenwoordig geen goedenmorgen meer?' zei mijn moeder terwijl ze door ging met spiegeleitjes maken.
'O, goedenmorgen.'
Ik was nog steeds niet helemaal met mijn gedachten aanwezig, want die droom bleef maar door mijn hoofd spoken.
'mam' vroeg ik plotseling.
'ja, schat?'
'ben ik geadopteerd of zo?' ik schrok zelf een beetje van mijn vraag, maar nam hem niet terug.
De spatel die mijn moeder in haar hand had viel met een hoop gekletter op de grond.
'hoe kom je daarbij?' vroeg ze zacht.
'ik had een droom.' fluisterde ik terug.
Met een zucht kwam mijn moeder naast me zitten en keek me een tijdje aan.
'het zit zo'

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen