•006

Terwijl Janneke, met veel tegenzin, maar een boek op de tafel nam, keek ze even rond. De meeste uit haar klas leken wel een dood vogeltje, eerste uur op maandag een onverwachts so krijgen van duits is ook niet echt een pretje. Vallery tikte met haar wijsvingers op de tafel en grijnsde een beetje. Het was stil, te stil. Janneke draaide zich om, naar Vallery en Vallery draaide zich naar Janneke. "Wat een dooie bende hier", fluisterde Janneke tegen Vallery en Vallery grinnikte. Ze draaiden zich weer terug en Vallery legde haar hoofd op de tafel en Janneke keek verveeld voor zich uit.
Na een tijdje begon er wat meiden te praten en wat jongens elkaar te klieren. Er werd gepraat en gelachen, kortom er kwam weer wat leven in de brouwerij. Vallery werd geplaagd door Charlie en Olaf, die naast haar zaten en Janneke was aan het lachen om een grap van Jip. Vallery begon harder te lachen, want ze werd gekieteld en schoof naar achter. "Jannekeee", zei ze zielig, "Kom je mee naar de wc?" Vallery's hoofd was helemaal rood van het lachen en Janneke knikte. Samen gingen ze staan en Vallery rende naar de wc's toe en Janneke liep er snel achter aan.
Janneke sloot de deur achter haar en Vallery keek in de spiegel. "Waarom zijn we nu op de wc's?", vroeg Janneke. "Ik moet je iets laten horen", antwoordde en ze pakte haar mobiel. Ze tikte wat op het scherm en starte een liedje. "Ken je dit liedje?", vroeg Vallery aan Janneke en het liet het liedje afspelen. Vallery bewoog haar hoofd op de muziek met een grote glimlach. Janneke keek haar lachend aan. "Dat is toch van de Leeuwenkoning?", vroeg Janneke en Vallery knikte. "Ik vond het liedje gister op youtube en ik heb het op mijn mobiel gezet", zei Vallery. "Waarom?", vroeg Janneke en ze leunde tegen de muur. "Ik weet niet of je het weet maar ik zat vroeger op zo'n koortje en toen zongen we dat liedje, ik mocht toen simba zingen", zei Vallery glimlachend, "Ik was echt helemaal verliefd op dat liedje en we zouden daarmee optreden, maar ik ben er vanaf gegaan voordat we gingen optreden, dus" Janneke glimlachte en keek raar naar Vallery. "Ik wist niet dat jij kon zingen", zei Janneke. "Ik vind dat ik het ook niet kan hoor", Vallery lachte en zag dat Janneke grijnzend keek. "Nee ik ga niet zingen", zei Vallery lachend, maar ze wist dat ze niet uit de wc's kon komen zonder het liedje te hebben gezongen. Na een minuutje gaf ze zich gewonnen. "Oke, ik zing het liedje", begon Vallery, "Maar jij moet Zazu doen" Janneke rolde met haar ogen. "Dat zat er al aan te komen" Vallery liet het liedje nog eens horen en grijnsde toen. "Zullen we?", vroeg Vallery lachend en Janneke knikte. Vallery zette de muziek aan en het geluid galmde door de wc's. Vallery trok een uitdagende blik en begon te zingen. Niet heel goed, maar niet slecht. Toen Janneke begon te zingen klonk het echt super goed, maar Janneke kon ook super goed zingen. Vallery glimlachte en zong verder.
Na een tijdje was het liedje afgelopen en ze begonnen beide te lachen. Snel liepen ze de wc's uit en iedereen keek hun aan. Janneke begon te blozen en Vallery keek nogal raar en begon daarna ook te blozen. "Zouden ze ons hebben gehoord?", vroeg Janneke fluisterend aan Vallery, terwijl ze naar hun tafels liepen. Charlie stak zijn duim op en Woody trok zijn wenkbrauwen op, waarna hij glimlachte. "Ja dus", zei Vallery snel tegen Janneke en ging zitten. Janneke ging ook zitten. "We hoorde jullie zingen", zei Jip, "Maar vooral jou en dat klonk echt super goed" Jip knipoogde naar Janneke en Janneke voelde zich even van binnen heel erg warm worden.