♥. I will show you my sunbeams. ♥ #5

Sayuri pov
Er verstrijken een paar weken. Kakashi traint volop met de drie kinderen en stuk voor stuk zijn ze ontzettend goed. Maar nog steeds is Naruto echt heel luidruchtig. Ik zal hem min Jutsu maar niet leren. Zelfs dat weet hij nog te verpesten, denk ik.
‘Sayuri?’
Ik kijk op van mijn boek (néé, niet dezelfde als Kakashi) en zie Naruto vragend naar me kijken.
‘Tisser?’
‘We gaan op missie!’ zegt hij en steekt zijn vuist de lucht in.
‘Oh, echt? Leuk!’ zeg ik enthousiast. ‘Wat voor een?’
‘D.’ Meteen kijkt Naruto me met een droog gezicht aan. ‘We moeten een of andere ouwe vent naar zijn stad brengen. HALLOOOO! IK KAN VEEL BETER!’
Lachend geef ik hem een aai door zijn haren. ‘Vast wel, Naruto. Maar iedere ninja begint met een D-missie. Daar moet je blij mee zijn. De Hokage had je ook thuis kunnen laten.’
‘Hmpf.’
Aan Naruto’s gezicht zie ik dat hij er nog steeds niet blij mee is. ‘Je kunt niet in één keer naar de top… Sasuke moet ook de D missie doen.’
Dat lijkt Naruto wat op te beuren. Hij balt zijn vuisten weer en kijkt me vol vuur aan. ‘Dat is waar! En ik ga laten zien in deze missie dat ik beter ben dan Sasuke!’
Ik grijns naar hem. ‘Dat klinkt goed.’
Dan komt Sasuke de tuin van het hutje ingelopen. Hij kijkt naar ons, haalt zijn neus op en gaat dan een eind van ons vandaan zitten.
‘Uhg,’ zeggen Naruto en ik tegelijk. We kijken elkaar aan en beginnen te lachen.
‘Narutoooooooo!’ schreeuwt Sakura ineens van binnen.
‘Woeps,’ zegt Naruto terwijl hij zijn vingers tegen elkaar tikt.
‘Wat heb je nou weer gedaan?!’ roep ik uit.
‘Ehm. Nou… Ik heb een paar schoenen weggegooid van haar. Ze lagen in de weg.’
Ik sla met mijn hand tegen mijn voorhoofd. ‘Oh. Jij sukkel! Waarom doe je dat dan ook? Schoenen weggooien van een meisje staat gelijk aan zelfmoord!’
‘NARUTO!’
Naruto vliegt naar binnen. ‘Sakura, sorry!’ hoor ik hem zeggen.
Grijnzend schud ik mijn hoofd en plof neer in de stoel. Ik zit net weer lekker te lezen als er een schaduw over me heen komt. Ik kijk op en zie Sasuke in mijn zon staan. God, hij is echt knap…
Sayuri! zeg ik streng tegen mezelf.
‘Waarom trek je zoveel op met dat Naruto kind?’
Ik trek mijn wenkbrauw op. ‘Waarom? Nou, laat me eens kijken: hij is niet arrogant, niet zo kil, enthousiast… Moet ik verder gaan?’
Sasuke kijkt me vernietigend aan. ‘Nee, ik begrijp de hint. Dank je.’
Hij draait zich om en loopt weg. Ik schud mijn hoofd. Wat wil die jongen nou toch?
Sasuke pov
Ik loop weg bij Sayuri en val neer op de stoel. Ik herken mezelf niet meer. Als ik Sayuri zie, heb ik het gevoel dat ik haar moet beschermen. En dan zojuist met Naruto… Dan wil ik hem het liefst bij haar wegslaan. Zeggen om haar met rust te laten. Dat hij wel met haar lacht… En wat ze net zei: Hij is niet arrogant, niet kil… Is dat echt wat ze van me denkt? Doe ik echt zo tegen haar? Maar waarom maak ik me daar toch druk om?
Wat is er met me?!