Whispering shadows

Lexie en ik stappen op de fiets. Lexie is al aan het sms'en hoe ver iedereen al is. Wij fietsen altijd met z'n allen. Telkens voegt er weer iemand bij en als we op school zijn is bijna onze hele vriendengroep bij elkaar. "Okee Lola en Lilee staan sowieso al klaar... zoals altijd" lacht Lexie. En we stappen op de fiets. Op de weg naar school moeten we altijd door een bos. De felle herfstzon schijnt door de bomen en geeft alles een goudachtig licht. Als het herfst is kleuren alle blaadjes van de bomen prachtig goudbruin. Daarom heeft dit bos de bijnaam 'Golden Forest'. Maar toch ondanks de ochtenzon en alle bomen die dicht bij elkaar staan. Hangt er toch een best dikke mist. Tewijl we fietsen kijk ik rustig naar alle prachtige herfstkleuren. Een eindje verderop lijkt het of er iemand in de mist staat. 'Of iets' Gaat er door me heen. Ik schud snel die gedachte uit mijn hoofd. Ik blijf maar naar de vage vorm kijken. Ineens lijkt het of de ogen van de 'persoon' of wat dan ook opengaan. En twee glinsterende, felblauwe ogen kijken mij verdrietig, vragend, hoopvol aan. Ik schrik. Van de schrik val ik van mijn fiets. BOEM! Daar lig ik op de grond. Lexie kijkt verschrikt om en stopt. Ze rent naar me toe. "Fay gaat het?", vraagt ze bezorgt. Ik knik van ja en kijk naar de plek waar die iemand of iets heeft gestaan. Maar er is geen spoor meer te bekennen van de vage schaduw en de glinsterende ogen. Ik loop een klein stukje naar de rand van het weggetje toe. "Fay wat is daar, gaat het?" Lexie kijkt me echt heel bezorgt aan. "Ik dacht dat daarnet... nee laat maar zitten", geef ik Lexie al antwoord. Ze kijkt me een beetje verbaast aan en haalt dan haar schouders op. "Okee, nou denk je dat je weer kan fietsen? "Ja hoor het gaat wel weer. Ik pak mijn fiets van tussen de gevallen bladeren op en fiets verder. Lexie fietst al snel weer naast me. Ik denk nogsteeds aan die schaduw in de mist.
'Fay! Help me' Hoor ik ineens vlak naast me. Ik kijk om zie in een flits weer die prachtige blauwe ogen mij verdrietig aan kijken.