Seventy-nine

"Doei Amy!" Ik geef Amy nog even een dikke knuffel voordat ze naar binnen gaat. "Doei Maritt!" Ze sluit de deur achter zich dicht. Langzaam loop ik naar huis. Dean was al de andere kant op gegaan, dus ik loop nog maar in me eentje. Wat wilde hij me toch vertellen? Na een tijdje piekeren kom ik aan bij mijn huis. Ik stop de sleutel in het slot, en maak de deur open. "Ben thuis!" roep ik, terwijl ik mijn slippers uit schop. "Hallo?" roep ik weer, maar niemand reageert. Op de tafel zie ik een briefje liggen met daarop: Sorry dat ik er niet ben, maar ik moest ineens naar een vergadering. Ik ben ongeveer om 12 uur wel weer terug, maar ga jij maar lekker slapen alvast! xx Mama. Zuchtend gooi ik het briefje weg, en loop naar boven. Als ik boven kom ligt er een gekreukelde envelop voor mijn deur. Met grote lelijke koeien letters staat er 'Voor Maritt' op.
"Van wie heb ik nou weer een brief." mompel ik, en ik scheur de brief open. Als versteend houd ik de brief in mijn handen. "Ohnee.."



Ik slaak een gil, en ren naar de telefoon toe. Ik moet Justin bellen, dringt het door mijn hoofd. Justin, Justin, Justin.. Wat was zijn nummer ook alweer!? Tranen rollen over mijn wangen. Ik tik het nummer in en hij gaat een paar keer over. "Neem op, neem op." smeek ik. "Hallo, met Justin."

And? Nog een beetje spannend? (: Pas met een paar reacties ga ik door! xx