Your hell and my hell are 2 different things,, eddie NL VERSION!!! 7t/m16 {twilight}

veel verhalen vertaald
jou worden dansen in mijn hoofd
je bent mijn familie
hoe kun je me dat aan doen
zeggen dat je niet van me houdt

Ik loop naar de dame achter de balie,, “pardon,, ik heb een vraagje” zeg ik tegen haar. “wat is er??” “wie was dat meisje dat naast me zat??” dan kijkt ze me raar aan. “je bent de enige die hier al is,, er is niemand anders” Geweldig,, nu praat ik ook al met hallucinaties “Maar het meisje zei dat ze met me mee ging,, ze moet dan toch in gecheckt zijn” zeg ik met paniek in me stem. “gebruikt u soms bepaalde drugs??” “WAT!!!! WAT IS DAT VOOR EEN STOMME VRAAG” vraag ik haar boos. “rustig aan mevrouw,, anders moet ik de beveiliging bellen” wow nu klinkt ze als mijn moeder wanneer ze boos is. “ik ben rustig,, ik ben alleens niet aan de drugs” probeer ik uit te leggen. Ze bekijkt me van top tot teen. “zie ik eruit als een cokehoofd volgens u” oke misschien wel,, maar waar haalt die vrouw het lef vandaan. “nee,,nee,, het is gewoon als u hallucineert,, mag u niet aan boord” ze blijft kalm. “misschien ben ik gewoon moe,, sorry dat ik u gestoord heb.” en ik ga weer zitten,, en ik sluit me ogen weer.

“denk je echt dat ik een hallucinatie ben” het is de stem van het meisje weer. “niemand zag je naast me zitten” mompel ik,, nog steeds met mijn ogen gesloten want ik ben bang dat als ik ze open doe,, dat het meisje weer weg is. “misschien heb ik gewoon nog niet ingecheckt,, en was ik weg voor iemand me kon zien” verteld ze me. “nou je kunt beter weg gaan” “waarom??” ik moet erover nadenken over hoe ik dit uit kan leggen. “ik ben niet goed voor je” dat is het laatste wat ik ga zeggen. Het voelt alsof ik haar hoor denken freak

Ik hoor meer mensen naar deze gate komen. Misschien komt het vliegtuig snel,, dus ik open me ogen. Het meisje zit nog steeds naast me. Maar er zit iemand anders naast haar,, een jongen. Ik ken hem ook niet,, maar zij lijkt hem wel te kennen. Dan draait ze zich om en kijkt me aan. “Geweldig,, nu zijn er 2” zeg ik sarcastisch. “Je moet hier echt overnadenken Aislin,, wat ga je doen in Zweden. vraagt het meisje me. “hoe weet je me naam??” dit wordt raarder en raarder. “als we uit jou fantasie komen,, moeten we wel uit je hoofd komen,, dus we weten alles” nu is het de jongen die praat. “ ik ga jullie negeren,, tot je weg bent,, jullie beide” nu sluit ik me ogen weer,, en ik hoop dat ze me met rust laten. Ze zijn akelig dichtbij met me hier spijt van laten krijgen. Maar ze hebben gelijk,, wat ga ik doen in Zweden. Ik heb genoeg geld meegenomen om mezelf voor een paar dagen te helpen,, maar daarna. hartelijk bedankt,, hallucinaties

mijn leven staat op de rand,, en ik balanceer tussen goed en slecht. Ik weet dat de goede kant beter is,, maar aan de slechte kant hebben ze chocola
_________________________________________________________
alleen je vijanden laten rozen op je graf achter

Wanneer ik de omroep hoor dat we aan boord kunnen,, open ik me ogen. De hallucinaties zijn er nog steeds. “je kunt zeggen wat je wilt,, maar ik ga hoe dan ook met dat vliegtuig” ik sta op,, en dan zie ik haar. Ze lijkt boos,, en kwaad. Zo heeft ze er in eeuwen niet uitgezien. Ik kan me de laatste keer niet eens herrinneren. “mam” zeg ik heel zachtjes,, maar ik weet dat ze me gehoord heeft. Ik weet dat ze me gehoord heeft. “lieverd,, je had geen idee hoe bezorgt ik was wanneer ik gebeld werd door iemand die mij vertelde dat je weg ging” nu klinkt ze meer teleurgestels. “mam wie heeft je gebeld??” dat is nu niet de vraag,, je gaat met mij mee” daar is de boosheid weer. “je weet het niet,, of niet??” zeg ik bijdehand,, Ik heb een grote lach op mijn gezicht. “dat maakt niet uit,, je hebt serieuze problemen,, lieverd” zie je ik zei tog dat ze me naam niet wist,, want dit lijkt me het perfecte moment om die te gebruiken.

ze sleurt me naar de auto,, en opent de deur voor me. Wanneer zij naar haar stoel loopt,, wil ik iets proberen. Dus probeer ik de duer te openen,, net wat ik dacht. het kinderslot zit erop. God,, denkt ze nu echt dat ik de deur zou openen wanneer zij rijdt “doe je gordel om” Ik kijk neer,, wat is er mis met haar ogen. Of heeft ze niet eens aandacht besteeds aan het feit dat ik mijn gordel al om had. whatever

We rijden terug in stilte,, ze gaf me niet eens een preek over hoe dom mijn actie was. Wanneer we thuis komen ga ik meteen naar boven. “goedenacht lieverd” roept ze me na. weirdo Ik zet me tas neer en ga naar bed. Ik moet zeggen,, het voelt fijn hier te zijn. Maar ik vraag me nog steeds af wie me moeder heeft gebeld. “dat kunnen de hallucinaties toch niet zijn geweest,, toch” zeg ik hardop. Ik moet echt slapen,, en hierover nadenken.

De volgende morgen wanneer ik wakker wordt,, is mijn moeder al weg. Dit keer ligt er tenminste een briefje. je mag vandaag thuis blijven van school,, sinds je waarschijnlijk niet veel geslapen hebt vanacht. Ik denk niet dat ik op tijd voor het eten ben vanavond,, dus heb ik geld achter gelaten voor pizza. veel liefs mamma.

“Een normaal moeder zou der kind hebben vermoord voor haar dit aan doen of neit,, waarom reaageerd de mijne dan zo cool” Ik weet dat er niemand is die me kan horen,, dus ik denk niet dat ik een antwoord zal krijgen. Maar het is fijn om wat geluid te hebben in dit stille huis. En dan gaat de deurbel. “Ik ga wel” roep ik nar niemand,, maar ik hou ervan om te doen alsof er iemand is,, zodat diegene aan de deur dat ook denkt. Wanneer ik de deur open staat de jonge en veelste rijke man van een paar dagen geleden voor me deur,, alweer.Geweldig gaat hij me weer lastig vallen “Hoi,, Ik hoop dat je dit keer niet weer de deur dichtgooit.” Ik moet een soort van glimlachen bij de herinnering van dat moment,, maar niet te lang want anders denkt de man dat ik een freak ben. Wat hij waarschijnlijk toch al doet. “Ik wou je vragen of ik een van je ouders kan speren” Wanneer hij dat zegt probeerd hij langs me heen te kijken,, om te zien of er nog iemand is. Maar als hij een beetje aandacht aan de oprit had besteed,, had hij gemerkt dat er geen auto's stonden. Dus dat ik waarschijnlijk alleen thuis ben. “het spijt me,, als je hun wilt spreken,, kun je beter een afspraak maken,, en bidden dat ze het niet zullen vergeten.” Ik kijk gevat naar hem en ik wil de deur weer sluiten. “Nou dan wil ik er een maken” Jezus die kerel houd ook niet op. “oke,, ik denk dat ze om 3 uur morgenochten wel een opening hebben” nu moet de kerel lachen. “Kun je ze tenminste vertellen,, dat als ze tijd hebben,, dat ze langs moeten komen” “Dat kan ik doen” Ik zal tenminste doen alsof ik aardig ben. “En jong meisje,, je moet echt iets eten,, je ziet eruit alsof je jezelf uithongert.” “Nou dat zou niet uw zaak zijn” Mompel ik. “Als je niet kunt koken,, kun je bij ons thuis eten,, mijn vrouw kookt geweldige eieren. Of wat je ook maar wilt” Ik doe alsof ik nadenk,, maar ik weet het antwoord al. “nee dank u,, het gaat goed zoals het nu is” Nu sluit ik de deur. “Bemoeial,, alsof het hem echt kan schelen als ik sterf van niet eten ” sinds ik toch al heb besloten dat ik niet veel langer ga leven,, kan ik me net zo goed verwennen met iets wat ik lekker vindt.

bij de supermarkt koop ik van alles wat ik lekker vindt. Ik heb nog geld over van gisteren,, dus daar hoef ik geen zorgen over te hebben. Dar is war ik ze weer zie. Ik loop recht langs ze heen,, doe alsof ze niet bestaan. Ze bestaan ook niet echt,, jij stomkop. Ik betaal me spullen en loop naar huis,, het regent dit keer niet. Dat is vreems,, maar fijn. Ik heb het gevoel alsof ik gevolgd wordt. “waarschijnlijk mijn hallucinaties” Wanneer ik bijna thuis ben,, begint het zo hard te regenen,, dat tegen de tijd dat ik thuis ben,, ik doorweekt zal zijn. “geweldig,, geweldig,, geweldig” mompel ik sarcastisch. kan ik niet eens 1 dag hebben dat ik droog thuikkom,, in dit leven.

waarom huilen de engelen,, ze lijken een goede leven na de dood te hebben
___________________________________________________________
vertrouw je me,, dat is erg dom van je

Ik loop naar mijn huis en ik zie een jonge vrouw op de veranda. “hoi Aislin” zegt ze,, haar stem is muzikaal. “hoe weet je me naam” vraag ik haar en ik probeer mijn deur te openen. “je buurvrouw vertelde me dat,, Ik ben Esme Cullen” “wat doe je hier” ik loop naar binnen en ze volgt me.

Wanneer ik bij het aanrecht sta,, zet ik de tassen neer en ik draai me om,, om haar aan te kijken. “Ik wou je graag uitnodigen voor een dineetje,, vanavond” omg,, Ik kan echt geen dineetje hebben bij mensen die ik niet ken,, ik kan dat niet eens bij mensen die ik wel ken. “dat is geen goed idee” Ik draai me om,, en ik rommel een beetje met de boodschappen,, zodat ik haar niet hoef aan te kijken. “Nou ik accepteer geen nee als antwoord” haar muzikale stem klinkt dichtbij,, en ik zie waarom. Ze staat naast me en helpt me met de tassen.

Na 5 minuten heeft ze overgehaalt,, en heb ik belooft dat ik er zou zijn rond 7 uur. Het is nu 12 uur,, dus neem ik een doos toffee's en ga de film Billy Elliot kijken.

Ik weet hoe het voelt wanneer je ouders iets ander voor je willen,, dan wat je zelf wilt. Dan zit een van mijn hallucinaties naast me. “je had belooft dat je zou komen,, en je blijft gewoon weg” ze klinkt van streek. “hoe weet je dit soort dingen,, en waarom laat je me niet gewoon met rust” Ik wil dit gesprek echt niet houden. “weet je,, ik ben niet echt een hallucinatie,, en Jasper ook niet” ze kijkt ook naar de tv,, en ik denk dat jasper die jongen is,, wie ik dacht te zien op het vliegveld. “wil je een toffee” vraag ik haar en ik toon haar de doos. “nee dank je” en dan zitten we daar gewoon en kijken naar de film.

“het is fijn om iemand te hebben,, die tv met me kijkt” vertel ik haar zacht. “Ik weet dat het voelt alsof je alleen bent,, maar dingen gaan veranderen,, ik beloof het je.” Ik kijk naar haar,, en zij draait haar hoofd ook om. “Ik ben Aislin” ik wed dat ze dat al weet,, maar ik hoop haar naam ook te krijgen. “Ik moet gaan” zegt ze. “Geweldig,, ga weg,, rot op,, zie of het mij wat boeit” Ik ben echt boos. “wordt alsjeblieft rustig” ze klinkt smekend. “GA ALS DE BLIKSEM UIT MIJN HUIS” Ik pak het eerste wat ik pakken kan en gooi het naar har hoofd. De afstandbediening komt tegen de muur,, en ik kijk weg van haar en staar uit het raam. Wanneer ik me omdraai na een seconde,, is ze weg. “stomme,, neppe,, ow ik geef echt om je hallucinatie” mompel ik nog steeds boos. Ik zet nog een dvd aan,, maar ik kijk niet echt. Ik ben alleen,, alweeer. Niemand kan van je houden gaat er door mijn hoofd.

Ik kijk naar de klok,, het is half 6 wanneer ik eindelijk weer kan nadenken. Misschien moet ik me klaarmaken,, maar na wat er gebeurd is wil ik echt niet meer gaan. de deurbel gaat,, ik wed dat hun het weer zijn. Waarom kan het ze zoveel schelen wat er met me gebeurd. Wanneer ik de deur open,, staat mijn moeder daar. “hii lieverd,, ik ben me sleutels vergeten.” en ze loopt naar binnen. “we moeten ons klaarmaken,, we gaan eten bij die nieuwe familie,, de Collens of zo” “Ik wil echt niet gaan” zeg ik kinderachtig. Ze weet me naam niet,, dan wed ik dat ze me leeftijd ook niet weet.

Na een hoop gezeik en geschreeuw,, staan we op de veranda van de Cullens. “stomme moeder” mompel ik zacht,, dus ze hoort me niet. Voordat we op de bel drukken,, gaat de deur open. “Hoi” het is Esme “aardig van jullie om te komen”. Ja maar we zijn een aardig en gelukkig gezin denk ik sarcastisch. Mijn moeder duwt me naar binnen en ze loopt vlak achter me. Ik moet zeggen ze hebben echt een mooi huis,, maar dat ga ik niet hardop zeggen. Ze kunnen allemaal iets krijgen voor mij part.

Dan zie ik mijn “hallucinaties” weer. “mam,, kunnen we naar huis gaan??” nu klink ik smekend. “Doe niet zo raar,, we zijn er net” Mijn moeder stels ons voor. Nou ze zei “dit is mijn dochter over mij,,. en zei stellen zich coor aan ons. Nu weet ik tenminste dat ik niet echt hallucineer,, en ik weet har naam. alice. Wanneer ik de laatste jonge zie,, trek ik me een beetje terug. het is het stomme,, egotrippende,, ow kijk mij nou ik ben beter dan de rest,, gefreakte kerel,, uit mijn literatuur klas. Hij kijkt nog steeds boos,, dus geef ik hem geen hand.

En ik weet dat ik je alleen laat,, en je moet sterk zijn voor mij,, wanneer ik weg loop. En ik,, Ik haat om gedag te zeggen,, het wordt harder elke keer. Wat ik voel,, voel jij vanbinnen. Wanneer de dag in de nacht veranderd
_________________________________________________________
Alleen sta ik op de rand,, jou stem houd me hier. Maar wat gebeurd als jij weg vaagd.

Ik kom erachter dat de naam van de gefreakte kerel,, Edward is. Soort van ouderwetse naam,, als je het mij vraagt. Maar ach zijn ouders,, Ik moet zeggen pleegouders,, herineren zijn naam tenminste. Mijn moeder stelde me voor als haar dochter,, het verraste me dat ze me niet lieverd noemde. Ik wou schreeuwen dat mijn naam Aislin was,, maar sinds ik al geen goede indruk heb gemaakt,, hou ik me gedeisd. En net wat ik dacht vanmiddag,, is Jasper de jongen die ik zag op het vliegveld.

We zitten allemaal aan een grote tafel,, en ik zit tussen Esme en Alice. En voor me zit Edard,, die me boos aan blijft kijken. Het geeft me een oncomfortabel gevoel,, en ik wil weer wegrennen. Ik denk na aan de dag dat ik van hem weg rende. Het was pas 2 dagen geleden,, en die dag had ik bijna zelfmoord gepleegd. “Kunnen jullie me allemaal even excuseren” vraag ik netjes. Dan sta ik op,, en in de plaats van te zoeken naar de badkamer,, verlaat ik het huis. Wanneer ik buiten ben ren ik zo snel als ik kan.

Ik eindig bij de winkelcentrum,, en ik kijk rond. Niemand heeft me gevold,, er zijn nog steeds mensen op de straat. Dan hoor ik een bekend liedje. Het is when the days turn into nights from busted (http://www.youtube.com/watch?v=O7J32oS2u3Q). Dan heriner ik me weer dat dat waarschijnlijk mijn mobiel is,, en wanneer ik die eindelijk vind,, zie ik dat ik gelijk had. Het schermpje geeft aan Jade thuis,, en ik druk haar weg.

"Misschien had je moeten opnemen" zegt een andere muzikale stem,, en wanneer ik me omdraai zie ik Edward. "Wat doe jij hier” “weet je,, ik kan jou presies het zelfde vragen" Hij heeft een punt daar,, maar ik geef niet toe. "Ik vroeg jou eerst"wow heel volwassen. "Nou jij vertrok als eerst" zegt hij bijdehand. "Het gaat je niks aan wat ik hier doe” Ik heb hem daar waarschijnlijk. “ nou het gaat jou ook niks aan wat ik hier doe” hij is me echt aan het irriteren.

Dan begin ik weer te lopen,, en hij volgt me. "Waarom volg je me” “ ik volg je neit,, ik ga gewoon dezelfde kant op als jou" oke meneertje bijdehand,, je wilt het zo spelen "Vertel me dan welke kant jij opmoet" "nee dat gaat je ook niks aan". Hij mag misschien de uiterlijk van de perfecte iemand hebben,, maar zijn karakter is me echt aan het irriteren. "Waarom ga je dezelfde kant op als mij,, als je zo boos op me bent" me nieuwschierigheid neemt over. "Ik ben niet boos op je" Hij kijkt naar de grond. "Nou als blikken konden doden,, had je me de eerste moment dat je me zag vermoord" Ik klink een beetje boos. "Nou dat is toch wat je wilt” Hij kijkt me nog steeds niet aan. "Wat bedoel je daarmee" "Je wilt hoe dan ook dood" Hij begint harder te lopen,, en ik sta daar maar.

Wanneer hij realiseer dat ik niet meer naast het loop,, stopt hij ook. Hij draait zich om rn kijkt naar mij,, en ik staar gewoon naar hem. Hij was het die het de manarger van het hotel heeft verteld. "Het spijt me,, Ik had dat aardiger kunnen zeggen" Op dit moment kon ik niet meer logisch nadenken,, en ik sla hem gewoon in het gezicht. Het deed mij veel meer zeer dan dat het hem pijn deed. “waarom deed je dat” vraagt hij verbaasd. “Hoe durf je,, je met mijn zaken te bemoeien” Nu ben ik echt boos. “JE GING JEZELF VERMOORDEN,, EN JIJ DENKT GEWOON DAT IK JE ZOU LATEN” Nu is hij aan het schreeuwen. “hoe wist je wat ik van plan was” “dat doet er nu niet toe,, wat er wel tot toe doet,, is dat als ik het die man niet had verteld,, je hier nu niet zou staan” Hij schreeuwt niet meer,, maar hij is ook boos. “wat kan jou het schelen,, je kent me niet” Ik loop weg,, en hij loopt vlak achter me. Wanneer we op de parkeerplaats zijn,, trekt hij aan me arm. “stap in” Beveelt hij me bijna. “WOEF” ik zei tog dat ik dat spelletje ook kon spelen. "alsjeblieft??" nu dat is beter,, ik open mijn deur en stap in. Nog voor ik me gordel om kan doen,, rijd hij al weg.

Ik kan beter gedag zeggen,, nu ik de kans nog heb
____________________________________________________
Je mag het zeggen weet je,, dat je blij bent als ik dood ben

We zeggen niets in de auto,, wat waarschijnlijk een goed iets is omdat we beide boos zijn op elkaar. Binnen 3 minuten zijn we weer bij zijn huis. Ik loop het huis binnen,, en ga terug naar de tafel. Me moeder heeft me niet eens gemist,, tenminse ze zegt niets over het feit,, dat ik nu pas terug keer naar de tafel na een halfuur weg te zijn geweest. De rest van de familie staart naar Edward,, die weer boos kijkt. Na dit,, blijven we niet langer. Blijkbaar heeft mijn moeder al gegeten,, en gaat ze er vanuit dat ik dat ook heb gedaan. Niet dat ik niet blij ben om te vertrekken,, Het was een rare avond. En nog steeds vraag ik me af hoe Edward het kon weten,, en waarom het hem iets kan schelen. Zou er echt iemand op deze aarde zijn die iets om me geeft.

Ik zeg geen gedag tegen hem en Alice,, omdat ik nog steeds boos ben dat ze me verliet deze middag. Tegen de rest zeg ik gewoon gedag. Ik wil hier egt weg om na te denken. Alice kijkt een beetje verdrietig dat ik niks tegen haar zeg. Maar ik moet vol houden,, dus loop ik naar buiten en me moeder volgt me na een minuut.

Mijn moeder en ik lopen terug naar ons huis. "Ze zijn egt vriendelijk,,niet dan?” ze klinkt anthousiast. Ik mompel iets wat lijkt op “te perfect en te nieuwschierig” Ik ben blij wanneer ik naar boven ben naar mijn eige veilige kamer. Hier kan hij me niet bespieden,, voor zover ik weet. Maar er is iets wat ik wil testen,, en het kan me niet schelen als het egt gebeurd.Ik loop naar beneden en grijp het grootste mes zonder dat mijn moeder er iets van merkt.

Ik sneak weer naar boven. Daar zet ik het mes tegen me nek. “wat probeer jij te doen” Zijn muzikale stem klinkt boos. Ik draai me om naar de deur,, maar daar is die niet. Dan zie ik hem bij het raam. “hoe doe je dat” vraag ik verrast. “Ik vroeg jou eerst iets” hij klinkt kinderachtig,, en hoe in de hel ga ik mezelf hier uit redden. Nou ik wou zelfmoord proberen te plegen,, om te zien of jij me zou stoppen??.

“Alleen maar omdat je me gestopt hebt op het dak,, betekend niet dat je me voor altijd kan stoppen” “Waarom wil je zo graag dood” Ik ga op het bed zitten,, en hij gaat aan me bureau zitten. “Neen,, nu moet je eerst mijn vraag beantwoorden” Hij lacht,, “Ik wist niet dat we elk een beurt haaden,, maar dat klinkt eerlijk” Ik kijk hem ongeduldig aan. “nou??”. “Ik ken jou soort,, Ik weet dat je niet stopt met prberen,, alleen maar omdat je 1 x gestopt bent”

Oke,, misschien kent hij me beter dan ik had gedacht. “Nu moet je de mijne beantwoorden,, Waarom wil je zo graag dood. “Wist je dat ik mijn vader 3 maanden al niet heb gezien” Hij kijkt verward. “mijn moeder kan me naam niet eens herrineren,, Ik was verrast dat ze niet introduceerde als liever. Toen we net verhuisd waren,, lag ik 6 maanden in het ziekenhuis,, ze zijn 3x langs gekomen” Dit gesprek word moeilijker voor mij,, en blijkbaar heeft hij dat door. “Ze geven niet echt om je,, of wel??” hij lijkt het door te hebben.

“Dat is toch niet nog een vraag tog,, want het is mijn beurt nu en je moet ook eerlijk zijn” Nu lacht hij,, “Oke,, doe je best”. Wanneer je hem zo ziet,, met die lach,, is hij echt mooi. Focus Aislin,, we hebben belangrijke zaken te regelen. “ga je me je vraag nog stellen,, of ga je de hele tijd staren”

“Nou staren is een van mijn favoriete dingen om te doen” Ik lach. “maar deze vraag betekend veel voor me.” “nou schiet op dan,, en vraag me” “wat kan jou het schelen of ik leef of doodga”

Nou het kan me niets schelen of je doodga,, ik ben alleen bang voor de rommel die je maakt :p
_________________________________________________________
ben je egt zo aardig,, f ben je gewoon een hallucinatie. Want als je een hallucinatie bent,, blijf ik liever gek.

“Ik wil niet met de schuld leven” Is hij serieus. Ik onderdruk de neiging te zeggen,, das niet waar das niet waar,, jij bent een leugenaar en kijk naar hem “het is alsof,, ik weet dat ik je kan helpen,, maar in de plaats daarvan sta ik erbij en doe niks” En dan moet je nagaan,, dat ik echt dacht,, dat hij egt iets om me gaf. Want blijkbaar is dat ook te hard voor hem.

Ik heb nog zoveel vragen,, maar ik krijg het koud en word een beetje moe. En ik wil een momentje voor mezelf. “Ik weet dat het niet mijn beurt is om een vraag te stellen,, maar ik wil me ff omkleden. Kun je alsjeblieft een minuutje wachten” hij kijkt naar me. “tuurlijk,, maar daarna mag ik je ook 2 vragen stellen” “dat is niet eerlijk,, met deze ben ik niks wijzer geworden” “nou dan stel ik jou 1 vraag,, dat hier niets mee te maken heeft,, het is nemen of niets” dat vind ik niet erg dus ik pak me spullen,, en vertrek naar de badkamer.

Na 5 minuten kom ik terug in mijn topje en broek. “Dat was meer dan 1 minuut” zegt hij beschuldigend. “het spijt me” mompel ik een beetje schamend. “Het was een grapje,, Aislin” Hij lacht. Het is vreemd om me naam te horen in dit huis. “dat wist ik wel” Ik ga op me bed liggen,, en trek de dekens over me heen. hij komt naast me zitten. “dus nu is het mijn beurt om 2 vragen te stellen” hij gaat door “waarom ben je boos op Alice??” Jezus deze kerel wilt me echt aan het huilen maken. “Want elke keer als ik met iemand wilt praten,, over hoe ik me voel,, verlaten ze me gewoon. En ik hoopte soort van dat zij anders was.” niet huilen,, niet huilen,, niet huilen. “Ze verliet je niet” hij wil dat ik hem aan kijk,, maar omdat ik de tranen voel komen,, kijk ik koppig weg. “je hebt nog een vraag over” Stilte. Er is paniek in mijn hoofd,, is hij er nog?? Ik ben te bang,, dat hij er niet meer is,, om me om te draaien.

“Je zei dat je 6 maanden in het ziekehuis lag. Wat is er gebeurd??” Hij wil gewoon weten of ik toen ook zelfmoord wou plegen,, maar aangezien hij me dat niet mag vragen. Doet hij het zo. Ik ben onder de indruk. “Ik heb een ongeluk gehad met de auto” “vertel me” is dat nog een vraag? “nee,, het is mijn beurt jou iets te vragen” “nee,, ik vroeg je wat er gebeurd was,, dus meot je me het hele verhaal vertellen” Ik wed dat hij me uit gaat lachen. “oke maar je moet me iets beloven” Ik kijk erg serieus. “ligt eraan wat” “niet lachen” nu lacht hij al. “oke dat beloof ik” “nou ik had mijn moeders auto geleend,, om naar de supermarkt te gaan. En ik was vergeten aan de rechter kant van de weg te rijden,, omdat wij aan de linker kant rijden. En een andere auto is op me in gereden,, dat is waarom ik in het ziekenhuis lag” Hij kijkt voor een moment en probeerd dan heel hard niet te lachen. “Hoe kun je vergeten,, aan de rechterkant te rijden” “nou ik was hier pas een week,, en ik was het een soort van vergeten”

Hij probeerd nog steeds zijn lach in te houden “jou beurt om een vraag te stellen” zegt hij snel. “waarom lieg je tegen me” nu is hij weer serieus. “omdat de waarheid je misschien pijn doet” dat is de waarheid denk ik,, dus laat ik het gaan,, voor nu. “de eerste keer dat jij Carlisle ontmoette,, heb je de deur in zijn gezicht dicht geslagen,, waarom??” Nu mag ik lachen,, omdat ik niet egt een goede reden had. “omdat ik ik lekker warm en knus in me bed lag,, en dankzij hem moest ik eruit” nu lacht hij ook,, omdat ik blijkbaar heel serieus keek. “weet je,, je kan nog zo serieus kijken,, maar ik weet wel dat je liegt. Maar het is jou beurt weer.” “was ik egt aan het liegen?? had ik egt een goede reden om dat te doen?? Ik heb nog een vraag nog voor vanavond,, omdat ik doodmoe be. Maar ik ben bang het te vragen. “ik beloof niet te lachen,, of boos te worden” voelde hij dat ik bang was?? Zonder erover na te denken,, wat dit kan doen,, vraag ik het gewoon.

“Wil je alsjeblieft hier blijven,, tot ik in slaap val”

als je hier blijft,, dan zal ik waarschijnlijk leuke dromen hebben. Omdat jouw ogen,, leuke dingen aantrekken
_________________________________________________________
Hoe is het mogelijk dat de beste ideeens die ik ooit had,, de ergste fouten zijn die ik ooit heb gemaakt

“dat is geen goed idee” nu schaam ik me echt. “fijn doe het ligt uit als je weg gaat” en wanneer ik me omdraai,, trek ik de denkens over me hoofd. En ik knijp me ogen zo stijf dicht,, dat het onmogelijk is om in slaap te vallen. Na wat voelt als een uur,, draai ik me weer om. De licht staat nog steeds aan,, maar ik ben weer alleen. “stomme,, egotrippende,, ow kijk mij nou ik ben beter dan de rest,, gefreakte kerel” niet veel later val ik in slaap

De volgende dag gaat mijn alarm af. “word wakker lieverd,, je moet naar school” mijn moeder klinkt verschrikkelijk vrolijk. “nou happy happy joy joy voor mij” zeg ik sarcastisch. Maar ik doe wat ze vraagt en dus rijden we een uur later naar school. “kan ik wat geld hebben voor de bus” Ik heb echt geen zin om door de regen te lopen vandaag. “ik haal je op,, wanneer je vrij bent” waar heb ik dat eerder gehoord.

Ik ga zo snel als ik kan de auto uit zodra we op school zijn. Ik zie de auto van gisteren. Ik had meoten weten dat die veel te dure auto,, van de Cullens waren. “geweldig,, geweldig,, geweldig” Ik klink egt sarcastisch vandaag. “Ben je weer tegen jezelf aan het praten” Ik hoef me niet om te draaien om die stem te herkennen. “hii Logan” samen lopen we naar de klas. Ik kan mezelf niet egt dwingen te focussen op de stof,, mijn gedachten gaan telkens naar het volgende uur. Ik wil egt niet gaan.

En voor ik het weet gaat de bel en moet ik gaan. Ik loop het andere lokaal in. Hij zit er al. Gewoon negeren,, je kan het. Het is beter voor je. “hi Aislin” zijn stem klinkt zacht.. “je bent het licht vergeten uit te zetten gisteren” zeg ik emotieloos. Wow ik ben egt trots op mezelf dat ik dat heb gezegd. “Het spijt me” “Nou spijt is niet goed genoeg,, stomme,, egotrippende,, ow kijk mij nou ik ben beter dan iedereen,, gefreakte kerel” mompel ik

Dat is het laatste wat we tegen elkaar zegen. Ik ga trots naar elke klas. Zo kom ik erachter dat ik nog 2 andere klassen met hem heb.Ik ga hem niet meer bij zijn naam noemen. Het is of stomme,, egotrippende,, ow kijk mij nou ik ben beter dan iedereen,, gefreakte kerel of ik noem hem,, hem.

En dan is er nog lunch,, Ik eet daadwerkelijk wat. Gewoon om hem te bewijzen,, dat ik geen zelfmoord pleeg om hem. Oke dat wel,, maar tenminste niet op school. “Edward kijkt naar je” Tally,,zegt mijn andere vriend. “Wie??” Ik speel gewoon dom. “Een van de nieuwelingen,, hij is zo freaking lekker” Ja en arrogant. “Nou laat hem,, hij is een niemand” Wanneer ik dat zeg,, kijk ik hard naar hem. Nu kijkt hij weg,, phuh 1-0 voor mij.

Na school sta ik buiten. En gok eens. Het regent,, dat je niet zien aan komen,, tog?? En raad nog eens,, mijn moeder is er ook niet. Wow nu ben ik egt verrast. “Logan,, kun je me naar huis brengen??” Ik vraag het hem echt lief. “het spijt me egt,, ik kan niet,, Ik moet naar basketbal” Hij zegt spijtend. “ Het is oke,, ik kan lopen” Ik sluit mijn jas. “ Of je kunt rijden met ons” Hij staat daar, met zijn familie achter hem. Geweldig, mijn hallucinaties zijn er ook. “Ik verdrink mezelf liever” en ik begin te wandelen. “ Je moet niet zo koppig doen,, wij willen alleen helpen” Ik draai me om. “raad eens ,, ik heb jullie hulp niet nodig. En als ik het nodig had, zou ik niet nemen van iemand van jullie”

Ik loop pas 15 minuten of zo. Ik ben nat tot op het bot,, en ik heb het koud. Maar ik ben trots op mezelf voor te doen wat juist was. “was het echt het juiste ding te om doen” Alice loopt naast me,, met een paraplu. Ik negeer haar,, zien hoe zij dat vind. Ineens stopt het met regenen,, maar ik hoor nog het tikken. Het is de paraplu, Alice loopt dichter bij me, dus ik zal niet veel natter worden. Ik moet me onder controle houden haar niet te bedanken. Maar dan voel ik een droge jas over mijn schouders, en ik kijk naar haar. “ dankje” en we lopen verder in stilte.

Stilte maakt de echte gesprekken tussen vrienden. Niet de woorden,, maar het nooit hoeft te zeggen is wat telt
___________________________________________________
Laat me gaan, of laat mij sterven. Geef me een knuffel, en zeg tot ziens. Je weet dat mijn leven voorbij is, en ik ook.

“je zou het haten in Zweden” ze begint,, Ik kijk raar op naar haar. “ Het regent er 10 keer vaker en harder dan hier”. “ Wat zegt je dat ik een hekel aan de regen heb??” “ Ow kom op, je wilt er echt heen gaan” Ze haakt in mijn arm. “jemompelt altijd,, geweldig, geweldig, geweldig sarcastich als het regent. Je blijft thuis van school, wanneer je moet lopen. En jij bent altijd doorweekt,, dus zelfs als je geen haat aan de regen had,, zou je het hebben als je gaat” Ik zeg niets,, Ik begin te lachen.

“maar dat is niet een antwoord op mijn vraag,, waarom wou je me niet latengaan” Ik kan ook een bijdehand zijn,, weet je. “Het is te gevaarlijk voor je als je alleen gaat,, je hebt zelfmoordneigingen. Denk je echt dat we je laten sterven” Het gevoel dat ik nu krijgen,, is vreemd voor mijn situatie,, schuld . “Waarom kan het je schelen of ik leef of sterf,, en kom niet met dezelfde onzin aan als waar hij mee aankwam.” Ik blijf rustig,, maar ik wil echt schreeuwen. Die stomme,, egotrippende,, ow kijk me Ik ben beter dan iedereen,, gefreakte kerel,, hoe kan hij zo veel controle over mijn emoties hebben. “bedoel je Edward?? Nou ik weet niet wat hij zei,, maar we geven om je” kan ze echt om mij geven. Nu heb ik echt een schuld gevoel,, en ik weet niet wat ik moet zeggen. Gelukkig voor mij, zijn we bij mijn huis. “Ik zie je morgen,, Aislin. Wees niet boos op je moeder,, ze houdt egt van je” en ze loopt weg. Er is vast iets mis met haar hoofd,, want mijn moeder geeft niet om me.

Ik ben helemaal alleen voor de hele avond,, ze belde niet naar mij. Ik ben bezig met mijn huiswerk,, maar ik kan me niet concentreren. zouden ze echt ongerust zijn over mij . Ik denk na over het gesprek van gisteravond. hij deed heel raar toen ik hem dat vroeg. Maar dan weer is hij een weirdo.

Dan gaat mijn telefoon,, Jade. Ik wilde dat ik met haar kon praten, maar was het punt is. Ze me niet kan helpen,, en zelfs als ze kond,, deed ze het waarschijnlijk niet,, omdat het haar niet kan schelen. Ik herinner me de tijd toen ze brak haar been, en hoeveel tijd ik in het ziekenhuis doorbracht. En toen ze wilden me terug voor nog een jaar op school wouden houden,, hielp ze me met zomerschool. Ik ben uiteindelijk over gegaan. Ik druk op de rode knop en probeer me te concentreren op mijn huiswerk.

De volgende ochtend wordt ik wakker met een raar gevoel,, Ik kijk op mijn wekker. Het is 4 in de ochtend. Ik ga uit bed,, en kijk naar buiten. niets. Ik loop tot mijn moeders kamer. niets. Ook beneden is niets, niet eens een bericht op het antwoordapparaat. Ik loop naar boven toe, en pak mijn telefoon.” Dan zal ik het zelf moeten doen” en ik draai het nummer van mijn moeders telefoon. “Hallo” zegt mijn moeder met slaperige stem. “Mam, waar ben je. Je hebt me niet op gehaalt na school” Ik klink verdrietig. “lieverd,, Ik zei toch dat ik je niet kon halen op. En dat ik naar je vader zou gaan,, en daar blijf voor een week” Ik denk na over deze ochtend, maar ik ben er zeker van dat ze niet iets gezegd over dat. “nee mam,, dat heb je niet” De tranen komen weer. “Ow dan ben ik het vergeten,, dan weet je het nu” en dan hangt ze weer. De tranen vallen, en ik draai me om naar het raam recht in iemands armen.

Als je niet kan staan om te zien hoe ik ga dood van binnen, dan moet je je ogen dicht doen,, want ik kan het niet meer
________________________________________________________
ik ben het meisje dat speelt met scheermesjes

De armen zijn sterk en koud. “shh,, ze zal terugkomen” Ik ken die stem. “Alice,, waarom doet ze me dit aan” Ik huil nu echt. “ze heeft tijd met je vader nodig” ze klinkt kalmerend. “nou denk je niet dat ik hem eens wil zien” Ik schraap mezelf bij elkaar en veeg mijn tranen weg. “Ik denk dat je tijd nodig hebt met je ouders” ze knuffelt me stevig en laat me vervolgens gaan. “je moet terug naar bed” en brengt me terug naar bed.

Alice is al een half uur weg,, en ik ben nog steeds wakker. Hoe kunnen me eigen ouders dit doen,, Ik ben pas 15. Ik ben te jong om voor me zelf te zorgen,, zelfs volgens de wet. Ik besluit om uit bed te gaan,, en loop naar het raam. Voor een seconde denk ik dat iemand buiten zi,, en angst overweldigt mij. “is het beneden vergrendeld” Ik ben ook weer te bang om weer naar beneden. Dit overkomt me altijd als ik helemaal alleen ben. Mijn telefoon gaat af,, een SMS-bericht. De deuren zijn vergrendeld . Het is een onbekend nummer,, en het is niet ondertekend. Maar dit feit niet beangstigt mij niet,, en ik ga terug naar bed. Deze keer val ik in slaap.

Ik word wakker op tijd,, maar ik betwijfel of ik naar school ga. Ik heb geen lift,, en ik wil niet wandelen. Dan gaat de deurbel, en ik open de deur. “Hii Aislin,, je krijgt van ons een lift naar school,, wees klaar over een half uur” en Alice loopt weer weg.

Ik ben klaar voor het moment, en ik ga een tijdje tv kijken. “ wordt jij niet buiten verwacht” Het is de stomme,, egotrippende,, gefreakte kerel. “sorry,, ik ben niet een know-it-all” Ik pak mijn tas en verlaat het huis voor hem. Alice en Jasper zijn al in de auto. “Waar is de rest van je fam” vraag ik hen. “Zij namen de andere auto” blijkbaar rijdt hij en ik zit naast hem. “Heb je ooit gehoord van de snelheidsbeperkingen” vraag ik na 5 minuten. Deze kerel wil me egt een hart aanval bezorgen. “ er overkomt ons niks” snauwt hij naar mij. Voor de rest van de weg,, is er stilte.

Op school is het groot nieuws blijkbaar,, want iedereen staart. “geweldig,, geweldig,, geweldig,, nu kijk iedereen naar me” mompel ik. De Cullens laten me alleen zodra ik uit stap. Ik zie ze staan voor de auto van de blonde meid,, miss Ik ben te mooi om hii te zeggen teggen jou. Dat is hoe ik haa noem. En haar vriendje heeft de bijnaam van meneer ik schop je verrot als je iets zegt. Jasper is nog steeds hallucinatie 2,, en Alice nummer 1. En de laatste heeft alleen een bijnaam, en geen een echte naam.

School sucks vandaag. hij probeert te praten met mij tijdens literatuur,, maar ik negeer hem. Misschien is het hard,, maar ik moet tijd hebben. De lessen gaan door snel,, en in de 7e periode vind ik een stukje papier in mijn leerboek. ontmoet me op de parkeerterrein,, zegt het. Het is waarschijnlijk een grap. Dus gooi ik het papiertje weg,, en ik draai dan wat meer pagina's om. Er is nog een stuk papier. Het is geen grap . Oke dit is raar,, Misschien moet ik gaan. Dus vraag ik om toestemming om de klas te verlaten,, en ik loop naar buiten. Dan zie ik de persoon die de papiertjes schreef.

wie moet slapen, als de man van je dromen voor je staat
__________________________________________________________
alleen omdat jij mijn innerlijke schoonheid niet ziet,, betekent niet dat het er niet is

Ik zie hem daar,, tegen zijn glimmende Volvo. "Wat is dit" zeg ik kort,, Het is koud en het regent dus ik wil weer terug naar binnen. "Ik wil met je praten" en hij opent de deur voor mij,, binnen is het warm. Ik glimlach een beetje en hij ziet dat. "dus ik kan nog steeds iets goeds doen" Nu lachen we allebei.

“je bent mooi als je lacht” hij begint met praten,, en ik bloos. “Waar wou je over praten” Ik kijk weg van hem,, tot mijn wangen niet meer rood zijn. “Het spijt me voor het verlaten” Hij kijkt naar het stuurwiel. “dat hoeft niet,, Ik ben hoor geen rare jongens te vragen als ze willen overnachten” Hij lacht. De warmte van de auto maakt me slaperig,, en sinds ik niet veel heb geslapen vannacht,, heb ik echt het gevoel dat ik in slaap val.

“ meld je ziek,, en laat me je naar huis brengen” de stem klinkt ver weg,, maar ik ben nog steeds aan het vechten tegen de slaap. Tot ik de koud van buiten voel,, en ik word een beetje wakker. Edward is daar,, en samen lopen we naar het hoofdkantoor waar we horen dat we kunnen gaan. Als we weer in de auto zijn,, kan ik niet meer vechten. “Dank je” mompel ik voordat ik in slaap val.

Als ik wakker wordt,, ben ik in mijn bed en is het donker buiten. “ zo doornroosje is weer wakker” Ik kijk rond en zie 3 schaduwen in mijn kamer. Ik zoek naar de lichtschakelaar,, maar de lichten springen plotseling aan. Jasper,, Alice en Edward zitten op het einde van mijn bed. “je bent niet weg” Zeg ik verbaasd. “ Natuurlijk niet,, Ik was bang dat je me stomme,,egotrippende,, ow kijk mij nou ik ben beter dan iedereen,, gefreakte kerel zou blijven noemen” ze komen allemaal dichterbij zitten. Ik trek de dekens een beetje op,, en ik voel een hand door mijn haar gaan. “Ze voelt warm” het is niet voor mij,, maar voor de rest. “dat kan zo zijn,, maar ik heb het koud” Edward kijkt bezorgd naar haar. “Het is waarschijnlijk gewoon omdat ik moe ben”. “ we kunnen vertrekken,, zodat je je rust krijgt” Jasper deze keer. “NEEE” zeg ik veel te snel,, ze moeten allemaal lachen.

“O ja sinds jullie alles lijken te weten,, wanneer is mijn moeder terug” Ik ben wakker genoeg om dat te beseffen. “ze heeft nog niet besloten” Het is Alice haar stem,, maar ik kijk naar Edward. Hij ziet er nog steeds ongerust uit. “Kunnen we gaan, en iets te eten” Nu ontspant zijn gezicht een beetje “blijf in bed,, wij maken wel je wel iets” Edwards zei dat en Jasper gaat met hem mee. Als we alleen zijn,, komt Alice naast me liggen. Ik leg mezelf tegen een kant van haar en haar hand gaat door mijn haar. “je had gelijk,, weet je”

En als ik lelijk ben,, ben jij dat ook


WIL JE MEER LEZEN,, DAN MOET JE EEN REACTIE ACHTERLATEN,, EN EEN ABO NEMEN OM DEZE SERIE