Hoofdstuk 14

'Gewoon, op de achterbank.' zei George geruststellend en klopte op het dak van de auto.
'Fred en George Weasley!' riep een boze mevrouw Weasley, die op het tuinpad.
'We, eh, lieten Bella even zien wat voor knaps pap kan.' zei Fred ontschuldig, iets te ontschuldig.
'WEG!' zei mevrouw Weasley woedend, terwijl ik uitstapte.
'Mevrouw Weasley, Fred en George bedoelden het niet zo, ze wouden...' begon ik.
'Ga maar naar binnen, lieverd, het is al laat, ga maar slapen.'
Met stomheid geslagen liep ik naar boven en ging in bed liggen.
Het was inderdaad een drukke dag geweest...

Toen ik de volgende ochtend wakker werd keek ik op de wekker, het was nog maar acht uur.
Acht uur?
Ik moest om negen uur bij de openhaard staan, met rugzak en al!
Stressend rende ik naar beneden...