Chapter 10

Seth POV

Eigenlijk ben ik best kinderachtig, als ik zo doe. Ik ben gewoon weggelopen van één blik van Jades broer. Jeetje... En dat besef ik me nu pas, als ik hier in zelfmedelijden verzonken op het strand zit. Ik zucht en kijk voor me uit. Wat moet ik nu doen? Terug naar school gaan? Ik heb me nog niet afgemeld. Nee, daar was ik veel te boos voor. Ach, ze zullen nu toch wel aan het denken zijn dat ik aan het spijbelen ben, dus waarom zou ik niet gewoon teruggaan? En er zijn wel ergere dingen in het leven. Bijvoorbeeld Jade vertellen over ons. Gelijk herinner ik me Leahs blik weer. Wat was er eigenlijk met haar? Ze vroeg het trouwens ook zo bezorgd. Zo is Leah helemaal niet. Die zou me vierkant uitlachen als ik zo boos was. Alhoewel... Ik heb het vroeger ook een paar keer heftig voor Leah naar Sam toe opgenomen, omdat ik vond dat hij zijn excuses op een andere manier moest aanbieden. Misschien moesten Leah en ik ook wat dichter naar elkaar toegroeien. Leah zou me vast een idioot vinden als ik het voor zou stellen, dus daarom deed ik het ook maar niet. Ik zucht opnieuw en sta dan op. Hier blijven zitten, daar krijg ik Jade ook niet mee. En ik wil niet dat Jacob haar neemt, want dan word ik boos. Ik grinnik. Van de inprent van je roedel moet je immers afblijven. Zijn wij nog wel de roedel van Sam? Ik schud mijn hoofd. Natuurlijk zijn we dat! Het is nog niet omdat Leah en Sam elkaar soms de kop wel eens kunnen afbijten dat ik er niet meer bijhoor. En Leah hoort er ook bij, ook al is ze een chagrijn. Ik kijk nu pas op en zie dat ik al aan school ben. Ik heb gerend. Ik trek mijn shirt weer aan en ga dan naar binnen. Ik probeer me te herinneren over welk vak ik nu les heb. Ik loop dus zomaar een lokaal binnen. Ik heb geen zin in de blikken van Paul en Embry, maar ik zal mijn lokaal toch moeten vinden. Gelukkig heb ik juist gegokt en zit ik nu aan het juiste lokaal. De lerares kijkt me vreemd aan. Ik glimlach mijn vrolijke Seth-lach, waardoor ze meteen knikt en me door laat lopen. Ik zie Jade en mijn hart blijft stilstaan. Ze is dan ook zo mooi als wat. Ik ga naast haar zitten en kijk naar de lerares. De les kan me niks interesseren, alleen zij kan dat. Ik zucht. Ze is onbereikbaar. Ik sluit mijn ogen en kijk dan opzij. Mijn hart wordt ijskoud als ik verderop een man zie staan, buiten de school. Hij heeft lang, zwart haar en rode ogen. Dat zie ik al vanaf hier. Ik kijk verbaasd. Ik moet de roedel waarschuwen! Ik kijk naar de lerares en dan naar Jade. De man loopt gelukkig weg. Dit is mijn kans. 'Ik voel me niet lekker,' zeg ik en ik doe net alsof ik moet overgeven, waarna ik begin te rennen. Ik ga via een andere weg het bos in en verander in een wolf. Ik hoor dat iedereen er al is en ren op de vampier af. De vampier pakt mij op dat moment bij mijn rug en ik voel iets kraken. Zwak val ik op de grond en blijf liggen. Mijn ogen sluiten zich langzaam. Ik voel dat ik verander en dan wordt het zwart.