The sharp knife in my neck

het is nu 2 september, 2 uur 's nachts. ik loop rustig over straat opweg naar een vriendin die mij heeft gevraagd of ik nog heel even langs wou komen. ik heb langzaam maar zeker in de gaten gekregen dat ik word achtervolgd door een man in een lange zwarte jas. in het raam van de appotheek tegenover mij zie ik een spiegeling van de man die iets uit zijn jaszak haalt. als ik door heb wat het is schreeuw ik het uit van schrik. de man haalde een mes tevoorschijn. ik zette het op een rennen en de man kwam me achterna.

ik stond bij de deur van het huis van mijn vriendin het bonkte zo hard als ik kon op de deur! 'Doe open Doe open ik wil nog niet dood HELP ME!!' schreeuwde ik. ik hoorde het slot open gaan maar dat was pas een van de 4 sloten. de ouders van kim waren een beetje paranoia sinds de aankondiging van de moordenaar. ik keek achter me want de voordeur was aan het einde van een steeg. ik zag zijn schim snel voorbij schieten en hij zag mij ook maar rende door. althans dat dacht ik. hij kwam terug en keek me aan vanaf het begin van de steeg wat zo'n 15 meter verderop was.

hij rende naar me toe en zette het mes van 17 cm tegen mijn nek. het eerste wat ik dacht was: 'shit ik ga dood!' het koude lemmet deed mijn kippenvel weer opspelen. ik keek hem in de ogen. en het was ongelovelijk maar ik had die glinstering eerder gezien. maar ik kon even mijn vinger niet plaatsen van waar het ookalweer was. toen deed kim open en ik viel letterlijk achterover naar binnen. de man verdeween in de nacht en ik besloot bij kim te blijven slapen. NO WAY dat ik NU nog naar buiten ga!

(jhaaaaa wie zal die engerd nou zijn geweest??)