8

De dag brak aan en al vroeg was ik wakker. Ik werd met het uur nerveuzer. Ik probeerde me zo gewoon mogelijk te gedragen. Wat me aardig afging. Niemand merkte het. Ik was blij dat de lessen vroeg waren afgelopen en dat we al gauw weer naar huis konden. Ook vond ik het super dat Amy en Derek weer beter waren. Nu waren we weer helemaal compleet vanavond om uit ons dak te gaan. De busreis terug was gezellig en Nicholas stapte samen met mij uit. Ik was wel blij dat ik heb nog even alleen kom spreken. We liepen zijgend naar mijn huis. Ik deed de deur open en Demi vloog op Nicholas af. Ze smoesden wat maar ik schok er geen aandacht aan. Ik liep naar binnen en trok mijn jas uit. Demi en Nicholas volgden. Ik liep de woonkamer in waar tot mijn verbazing Daniël zat. ‘Heey Dan, ik wist niet dat je thuis was.’ Zei Mary. ‘Ja nog maar net.’ Zei Dan. ‘Ik heb bezoek meegebracht.’ Zei ik. ‘Amy zeker?’ Zei Daniël. ‘Nee, mijn date van vanavond is meegekomen.’ Zei ik onzeker. ‘Mooi zo dan kan ik hem meteen keuren.’ Zei Daniël met een plagerige grijns op zijn gezicht. ‘Ik doe je wat als je hem afkeurt.’ Zei ik. ‘Wie afkeurt?’ Zei Nicholas die met Demi op zijn arm binnenkwam. ‘Oow mijn broertje hier, vond dat die jouw aan een keuring moest onderwerpen.’ Zei ik. ‘Hay, mijn naam is Nicholas Joseph aangenaam.’ Zei Nicholas die met zijn vrije hand die van Daniël schudde. ‘Hallo, Daniël Williams eens gelijks noem me maar Dan zo als iedereen. Zo te zien heb je Demi al voor je gewonnen.’ Zei Daniël. ‘Ha ha, ja de eerste keer dat ik hier kwam al.’ Zei Nicholas verlegen. ‘Ze is gek op nieuwe mensen. Ook Mary haar andere vrienden vind ze geweldig.’ Zei hij lachend. ‘Ja, dat kan ik me wel voorstellen. Nou ben ik door je keuring heen. Mag ik vanavond met deze jonge dame op pad?’ Zei Nicholas met een charmante glimlach. ‘Ja je bent op het nippertje door de keuring heen bij mij. Maar mijn beide zussen denken daar anders of en tegen twee van die dames kan ik niet op.’ Zei Dan lachend. ‘Dus ja je bent glansrijk geslaagd.’ Zei hij. ‘Ha ha dank je.’ Zei Nicholas. De middag vloog om en nadat mevrouw Williams gekomen was, was Nicholas vertrokken. Ik was nog zenuwachtiger dan eerst. We zaten aan tafel. ‘Vanavond als je thuis komt is de tuin versierd met lichtje en versieringen.’ Zei Dan. ‘Gaaf, dus pap heeft toch vrij gemaakt voor de tuinversieringen? Ga jij hem helpen Dan?’ Zei ik. ‘Ja, maar hij komt pas laat thuis.’ Zei mevrouw Williams. ‘Ziet die me nog in mijn jurk, mam?’ Zei ik. ‘Ik ben bang van niet liefje.’ Zei mevrouw Williams. ‘Maar je maakt wel foto’s van mij en Nicholas toch?’ Zei ik somber. ‘Natuurlijk liefje. Zo’n moment is belangrijk. Je weet dat je vader het ook vreselijk vind dat die er vanavond, juist vanavond niet bij kan zijn.’ Zei mevrouw Williams. ‘Dat weet ik wel, mam maar toch vind ik het jammer.’ Zei ik somber. ‘Je moet je richten op de leuke kant van de avond, je gaat toch met Nicholas heen. Dat is toch een droom die uitkomt.’ Zei Dan. ‘Ja, natuurlijk is dat geweldig maar het liefst had ik papa ook bij dat moment, dat snap je toch wel Dan?’ Zei ik nu iets vrolijker. Zonder wat te zeggen leip ik van tafel, ik had echt geen trek meer. Gelukkig zei mijn moeder er niks van ze begreep het vast wel. Ze had dit ook ooit meegemaakt en wist waarschijnlijk wel hoe zenuwachtig ik was voor vanavond. Samen met mijn moeder, de verkoopster en Demi had ik een schitterende baljurk uitgezocht, hij past perfect. Ook stond die me beeldig. Hopen dat Nicholas en de rest het met me eens was. Toch hoopte ik het meest op Nicholas als hij mij mooi vond was ik in de zevende hemel. Ik ging onder de douche, deed mijn haar en mijn make-up daarna trok ik mijn strapless baljurk aan. Hij was echt perfect voor een kertgala. Hij was rood met op het bovenstuk verscheidene witte glitters. Mij deden ze denken aan sneeuwvlokjes vooral op de rok leek het alsof iemand ze erop gestrooid had. De bel ging en mijn moeder deed de deur open. Ik stond boven aan de trap en zag mijn moeder, broer en zusje kijken ook Nicholas keek toe hoe ik de trap afdaalde.
Ik keek met open mond toe hoe Mary de trap afdaalde. Dan maakte enkele foto’s. Toen Mary beneden aan de trap stond wist ik zeker dat ik het goed meisje meegevraagd had. Dit was het gevoel wat de andere beschreven. Ik wist dat ik Mary niet meer kwijt wilde. ‘Mary, je ziet er echt fantastisch uit. Zei ik. Van mezelf kon ik dat niet zeggen. Ik had een net zwart pak aan met een wit overhemd maar was helaas de stropdas vergeten te kopen. ‘Dank je Nicholas. Waar heb je, je stropdas gelaten.’ Zei Mary vrolijk lachend. ‘Die heb ik helaas niet. De gene die bij het pak zat was niet mooi, uiteindelijk had die ook niet bij je jurk gepast hij is namelijk blauw.’ Zei ik wat onzeker. ‘Maar Mary het maakt niet uit, ik wilde je nog wat geven.’ Zei ik nerveus. Achter zijn rug haalde hij een corsage weg. ‘Oow Nicholas dat had niet gehoeven. Hij is echt prachtig.’ Zei Mary ze keek bewonderend naar het doosje waar een mooie witte corsage in zat met een witte roos en verscheidene witte glitters net als op de jurk. ‘Nicholas.’ Zei Mary. Terwijl ik onhandig de corsage bij haar om deed. ‘Ja, wat is er Mary?’ Zei ik, ik keek haar nu recht aan. Het maakte haar ook nerveus. ‘Ik heb wel een oplossing voor je probleem.’ Zei Mary. Ik keek haar niet begrijpend aan. Maar voor ik iet kon vragen of zeggen was ze de trap al weer opgerent. Demi glimlachte in haar mooie kerstjurkje. Ik tilde haar op waarop Dan een foto maakte. ‘Zo nu sta je met beide dames op de foto.’ Zei Dan lachend. Daar was Mary opnieuw boven aan de trap dit keer liep ze vlugger naar beneden. Nog steeds keek ik vol bewondering naar haar. Plagerig maakte Dan een foto van mijn gezicht. ‘Zo’n foto doet het altijd goed.’ Zei Dan lachend. Mary had iets in haar hand. Ik keek goed en zag dat het een lint was. Nee geen lint maar een stropdas. ‘Mary je bent geweldig.’ Zei ik. Lachend kwam ze naar me toe. Met trillende handen deed ze hem bij me om. ‘Valt wel mee ik kreeg hem bij de jurk. Maar uit ervaring weet ik dat vele mannen geen stropdassen kunnen knopen.’ Zei ze met een rood hoofd. ‘Zo nou weten ze dat ze van je af moeten blijven omdat je bij Mary hoort.’ Zei Dan lachend. ‘Klopt en ik zou ook niks liever willen dan bij haar zijn vanavond.’ Zei ik. Dan knipte de laatste foto’s waarna we vertrokken. De stropdas had de zelfde kleur als haar jurk en ook de zelfde witte glitters. Met Mary aan mijn zijde voelde ik me de koning te rijk. We stonden buiten bij de deur. ‘Mary, ik heb nog een kleine verassing voor je.’ Zei ik trots. Ze volgde mijn blik en keek naar de koets met twee witte paarden ervoor. ‘We halen de rest ook op. Dat heb ik ze beloofd.’ Zei Nicholas vrolijk. David en Derek stonden al achter op de koets. ‘Mary je bent beeldschoon.’ Riepen ze in koor. David en Derek hadden ook een zwart pak aan net als Nicholas alleen hadden ze beide een zwarte stropdas om. ‘toch nog een stropdas kunnen regelen?’ Zei Derek. ‘Ja, nou weet je dat je van hem af moet blijven anders krijg je met Mary aan de stok.’ Zei David lachend. ‘Inderdaad heren.’ Zei Mary lachend. Ik hielp Mary instappen ze ging naast me op het rijtuig zitten. Ik spoorde de paarden aan en even later gingen we door de nacht naar het volgende huis. Al gauw kwamen we bij het volgende huis waar we Davids date ophaalden. Al gauw kwamen ze naar buiten gerent. Je kon goed zien dat ze voor de camera’s vluchtten. David hielp Cloë instappen waarna hij weer achterop sprong. Weer reden we verder. Deze keer stopten we voor een ander huis. Ik had geen idee wie hier woonde. ‘Mary wie woont daar?’ Fluisterde ik zachtjes in haar oor. Voordat Mary iets kon zeggen zag ik Peter en Amy gearmd uit het huis stappen. Nu ik beter keek zag ik dat het Amy’ s huis was. Amy zag er geweldig uit en ook hun stapten in de koets. Cloë en Amy zaten gezellig te praten. Ook Derek, David en Peter waren aan het praten. Verrassend genoeg was Mary stil. Ze zat dicht naast me en ik sloeg mijn arm om haar heen. Ze glimlachte naar me. Ze genoot van dit vrolijke ritje dat wist ik gewoon. Na een dik halfuur waren we eindelijk aangekomen bij het laatste huis. Deze keer sprong Derek van de koets om zijn meisje op te halen. Na een tijdje kwam ook Derek terug met een meisje. Ze had een mooie blauwe jurk aan, die haar geweldig stond. Amy had een witte jurk aan en Cloë droeg een oranje jurk. ‘We zijn compleet.’ Schreeuwde Peter. ‘Let’s go!’ Zei Amy vrolijk. Doordat ik een verkeerde weg in was geslagen waren we iets aan de late kant. Gelukkig scheen niemand dit er te vinden.