Chapter 6

Leah POV

Ik laat mijn blik even door de klas gaan. Ik kan er niks aan doen. Bij een jongen blijft mijn blik hangen. Mijn hart schiet in de hoogte en alles vervaagt, zelfs de lerares die uit begint te leggen. Ik heb geen idee waarover het vak gaat, ik kan alleen maar naar hem kijken, totdat dat mens zo nodig met haar hand op mijn tafeltje moet klappen. Met een geïrriteerde blik kijk ik voor uit. Mensen worden meestal geïntimeerd door mijn blik. Ik kan het niet laten om dat ook uit te proberen op mevrouw Swanson. Ook al lijkt ze nog zo'n mierzoet wijfje als ze voor de klas staat, ik heb haar wel eens in andere staten gezien en meestal was dat toen tegen mij. Ik heb nogal een reputatie bij de leraren, niet dat me dat wat kan schelen. Ze kijkt me even bezorgd aan, maar daar moet ik echt niks van hebben. 'Klaar met staren? Ik ben niet lesbisch,' floept er uit mijn mond. Het kan me zelfs ook niet schelen. Ik hoor een paar jongens achter mij joelen, totdat mevrouw Swanson hun het zwijgen oplegt. 'Hebben we problemen, Leah?' vraagt ze dan aan mij en ik zie die glinstering in haar ogen waarmee ze altijd zo fatsoenlijk mogelijk probeert over te komen op de leerlingen. Het zal niet werken bij mij, bitch. 'Ja, met jou. En als je nu niet gauw weggaat, word ik boos,' snauw ik recht in haar gezicht. Tegen moederlijke mensen kan ik niet tegen en al helemaal niet tegen leraressen die zo zoet mogelijk doen om je aandacht te behouden. Hebben ze echt niks beters te doen of zo? Mevrouw Swanson zucht en schudt haar hoofd, waarna ze wegloopt. Ik kijk even achterom als Paul me iets toefluistert. Ik voel de woede al in me komen als ik hoor wat het is. Ik steek mijn middelvinger hoog en duidelijk naar hem op, waarna ik weer chagrijnig voor me kijk: ik hààt dit leven!

Seth POV

Hèhè. Hoelang kunnen lessen eigenlijk duren? Hyper stuiter ik op mijn stoel heen en weer, totdat de leraar lachend tegen mij zegt dat ik kan vertrekken. Ik spring zowat omhoog en ben als de eerste buiten. En nu moet ik Jade nog zoeken. Jade, Jade, Jade. Ze spookt al de hele les van Engels in mijn hoofd. Volgens mij zat ze niet bij mij in de klas daarnet, maar het kan ook goed zijn dat ik niet opgelet heb. Als ik haar herken, pak ik haar pols en trek haar lachend mee richting de aula. De aula is weer eens bomvol; zoals altijd. Toch zoek ik met gemak een plaatsje uit en trek Jade op een stoel naast me. 'Hèhè, dat was leuk,' zeg ik lachend, waarna ik haar met fonkelende ogen observeer. Ik kan er niks aan doen; ze is echt heel erg mooi. Ik ga tegenover haar zitten en blijf haar even bekijken. Ze neemt heel mijn gedachten in. Ik kan niet normaal denken tijdens een les of zo. 'Ha kleintje!' hoor ik van veraf geroepen en ik kreun lichtelijk. Niet nu! Ik zie Jacob verschijnen die door mijn haar aait en dan naar Jade kijkt. Ik ken die blik van hem en die blik vind ik niet leuk. Zo kijkt hij altijd als hij een meisje wilt versieren. 'Handen af, Jake,' sis ik tussen mijn tanden door zodat alleen hij het kan horen. Supersonisch horende oren! Hij kijkt verbaasd opzij. 'Ben je?' vraagt hij en hij kijkt naar Jade. Ik zucht en knik zachtjes. 'Houd je mond tegen Sam,' sis ik hem toe en hij knikt en kijkt dan naar Jade. 'Hallo schoonheid,' zegt hij dan toch, waarna hij haar hand pakt en er een kus op drukt. Waarschijnlijk knipoogt hij naar haar zonder dat ik het zie. God, ik haat die vent soms! Jacob loopt weer weg en ik doe mijn best om niet te trillen van woede. Ik kijk haar zo lief mogelijk aan.