•003

Vallery liep al naar binnen met Woody, Charlie en Olaf, maar Janneke bleef nog even wachten op Jip, Ralf, Gibby en Stanley. Ze waren redelijk snel klaar en toen liepen ze met hun vijven naar binnen. Door de grote klapdeuren van hun school, richting de kluisje, bij de garderobe, waar Vallery Charlie stond te vervelen. Janneke grinnikte even en liep naar haar kluisje, die eigenlijk veels te ver van Vallery's kluisje af stond. Ze zuchtte en deed haar kluisje open. Ze legde de boeken voor na de pauze erin en deed daarna haar kluisje dicht. Ze stond een beetje moeizaam op en deed haar schoudertas over haar schouder. Ze keek op en zag dat Jip voor haar stond, hij had zijn kluisje naast de hare. "Moet je ook naar je kluisje?", vroeg ze aan hem en trok haar wenkbrauwen op. Normaal ging hij nooit naar zijn kluisje, alleen voor zijn gymspullen en vandaag hadden ze geen gym. "Ik leg mijn vest erin", zei hij tegen haar en opende zijn kluisje en legde zijn vest erin, "Ik wil niet dat hij dadelijk weg is ofzo" Hij keek even naar de grond, totdat Gibby achter hem op zijn schouder sloeg. Jip schrok een beetje en draaide zich om. "Kom mee", zei Gibby en hij sleepte Jip mee. Janneke grinnikte even en liep toen richting Vallery's kluisje, waar ze net in ieder geval stond.

Vallery ging tegen haar eigen kluisje, naast Charlie, zitten. Woody stond nog bij zijn kluisje, wat tegenover de hare stond en Vallery sloeg haar armen over elkaar. "Je bent echt sloom vrund", zei ze grijnzend tegen Woody, maar die was alleen maar aan het mopperen op zijn kluisje, omdat hij zijn duits boek niet kon vinden, wat we het eerste uur hadden. Charlie zat naast haar op de stoffige grond en Olaf kwam er ook bij zitten. "Woody, waarom ben je altijd zo sloom?", vroeg Olaf lichtelijk geirriteerd aan hem en Woody haalde zijn schouders op. "Ik kan mijn duitsboek niet vinden", zei hij zielig en hij haalde zijn hele kluisje overhoop. "Heb je het misschien niet thuis laten liggen?", vroeg Charlie en Vallery keek even naar Charlie. "Dat hoop ik voor hem van niet, want die man flipt helemaal als we nog eens iets vergeten", zei Vallery tegen Charlie en ze hoorde Woody zuchtte. "Het ligt er echt niet in", zei hij op een zielige toon en Woody gooide zijn kluisje dicht. Hij gromde wat op ging ook op de grond zitten. "Aawh", zei Vallery, "Ben je nu zielig?" Ze grinnikte even en ging toen staan. Charlie en Olaf volgden haar voorbeeld en ze keek even naar Woody. "Je kunt ook de rest van de dag doen alsof je dood bent hoor", zei Olaf grijnzend en Woody stak zijn tong uit. "Kijk uit jij", zei Woody en hij stond moeizaam op, waarna hij wat gromde. Het groepje wou weglopen, toen Janneke de hoek om kwam lopen. Vallery glimlachte naar haar en trok een sprintje, waarna ze haar beste vriendin om de hals vloog. "Waar zijn die andere dude's?", vroeg Vallery aan Janneke. "Zijn al naar Duits", mompelde ze als antwoord en Janneke keek even over Vallery's schouder naar Woody en Olaf, die Charlie aan het plagen waren, maar ze wist niet waarover. "We moeten snel gaan, anders zijn wij straks te laat", zei Vallery en ze liepen door de aula, richting het duits lokaal.