060~

Bill PoV
De deur vloog met een klap open, Georg stond in de deuropening, met een motorhelm onder zijn arm, en had een grote glimlach. Blijkbaar had hij toch die moto gekocht. Hij was er heel erg enthousiast over, maar zoals hij het anders altijd voelde, merkte hij meteen dat er iets mis was met Tom en mij. Tom plofte luid in de zetel. 'Ik moet achter haar aan.' zei Tom plots toen hij opkeek. Georg keek van hem naar mij. 'Achter wie gaan we?' vroeg hij verbaast. 'Laura is weggelopen, we moeten erachteraan.' zei TOm weer en hij sprong recht. Georg duwde hem en mij in de zetel. 'How, eerst een beetje uitleg graag.' zei hij serieus. Ik zuchtte. 'Tom en ik hadden een soort van kinderachtige weddenschap, en ...' Zuchtend vertelde ik hem het hele verhaal, Tom hield wijselijk zijn mond, want het was vrij duidelijk dat Georg op punt stond van zijn eeuwige kalmte te verliezen. 'Dus jullie vonden het best leuk om te wedden om haar, en het haar dan nog bijna in haar gezicht gaan regelen.' zei Georg terwijl hij zijn gsm openklapte. Tom haalde zijn schouders op, en gelukkig zag Georg dat niet. 'GUstav? Waar ben je maat, we hebben je nodig at Kaulitz place.' zei hij snel en sloeg meteen zijn gsm weer toe. 'Ik heb een paar dingen nodig; Rugzak, zaklamp, zakmes, verbanddoos, 2 flessen water...' zei hij alsof hij dit soort dingen de hele tijd deed. 'Wat ben je van plan?' vroeg Tom. 'Proberen jullie problemen op te lossen, wat dacht je dan?' vroeg Georg terwijl hij allerlei spullen samen zocht. Gustav kwam toe, en weer moest ik hetzelfde verhaal opnieuw vertellen. In tegenstelling tot Georg bleef Gustav veel kalmer. Hij probeerde Georg tegen te houden, wat blijkbaar niet zo'n goed idee was. 'Wat?' snauwde die. 'Misschien moeten we haar gewoon wat tijd geven, het is een meisje, ze wilt vast even alleen zijn.' zei Gustav op een relativerende toon.