Chapter 1

Jade Aston pov

Ik ben zo blij dat we eindelijk naar mijn vader gaan. Want ik kan die rotkop van mijn stiefvader echt gewoon niet meer zien! Die koppen van zijn kinderen trouwens ook niet. Als mijn moeder me toen niet had tegen gehouden had hij een blauw oog gehad, misschien wel meer ook. Maar hij verdiende het gewoon, die klootzak. Ik ben werkelijk in mijn hele leven nog nooit zo boos op iemand geweest als op hem. Hij trouwt met mijn moeder en dan doet ie alsof ie alles mag. Nou, dan ben je bij mij aan het verkeerde adres. Ik hoor iemand kloppen op mijn deur
'Wie is daar?'
'Ik ben het' hoor ik mijn moeder zeggen
Ik loop naar mijn slaapkamerdeur en open hem
'Weet je zeker dat je hier niet wilt blijven?'
Ik kijk mijn moeder met opgetrokken wenkbrauwen aan. Hoe kan ze zoiets vragen? Heb ik mezelf dan niet genoeg duidelijk gemaakt?
'Nee'
'Je kan gewoon met hem gaan praten'
'Ik praat pas weer met hem als hij toegeeft dat hij een fout maakte en niet ik!' schreeuw ik naar mijn moeder
'Jade, schreeuw niet zo tegen je moeder!' hoor ik mijn stiefvader roepen
'Houd je rotkop dicht!' schreeuw ik terug
'Jade' zegt mijn moeder bestraffend
'Ik heb niet om die klootzak gevraagd!'
'Maar Jade, ik ben eindelijk gelukkig'
'Tuurlijk en daarom moeten Jack en ik ongelukkig zijn?!', 'Omdat jij zogenaamd je ware liefde hebt ontmoet en met hem getrouwd bent?!'
'Ik wil niet dat jullie ongelukkig zijn', 'Jade, ga niet weg'
'Ik kom pas terug wanneer hij weg is uit je leven'
'Jade, hoe kan je me dit aan doen?'
'Nee, hoe kon jij me dit aan doen?'

Niet veel later zit ik samen met Jack in een taxi naar het vliegveld. Jack kijkt me aan
'Je ging wel tegen haar te keer'
'Ik heb alleen maar de waargeid gezegd'
'Dat weet ik'
'En ik vind het fijn om papa weer eens voor langere tijd te zien'
'Ja, ik ook'
'Ik hou heus nog wel van mama maar ik heb gewoon even tijd nodig en wat afstand tussen onze stiefvader en mij'
'Dat begrijp ik','Nooit gedacht dat jij ooit zo boos zou worden'
'Ach ja, ik wist dat het vroeg of laat zou gebeuren'
Dan zijn wel alweer bij het vliegveld en Jack betaalt de taxichauffeur. We lopen naar de incheckbalie's en we moeten even wachten. We worden snel ingecheckt en we lopen alvast naar onze gate. Daar ga ik op een stoel zitten
'Moeten we morgen al naar die nieuwe school?'
'Ja' is Jack's antwoord op mijn vraag
'Dan moet ik vanavond vroeg gaan slapen
'Inderdaad'

Na een kwartiertje wachten mogen we het vliegtuig in nadat onze tickets en paspoorten zijn gecontroleerd. Jack en ik zitten gelukkig naast elkaar. Vlak na de landing val ik slaap want ik heb vannacht niet kunnen slapen. Ik voel een por in mijn zij en kijk Jack chagarijnig aan
'Waarom maak je me wakker?'
'Omdat we er zijn'
Ik voel dat het vliegtuig de landing in zet en rek me nog even uit. Dan ga ik goed zitten. Al snel landen we en zodra we het vliegtuig uit zijn halen we onze koffers op. Mijn vader staat al op ons te wachten. Hij zwaait vrolijk naar ons. Dan lopen we naar zijn auto toe en hij opent de kofferbak. Onze koffers verdwijnen in de kofferbak en we stappen in de auto. Onze vader start de auto en zo begint de rit naar La Push. Ik ben eerder in La Push geweest maar nooit echt lang. Maar nu ga ik er wonnen en naar school. Volgens mijn vader heeft La Push een eigen highschool wat ik best bijzonder vind want zo groot is La Push nou ook weer niet.

En ik val weer in slaap, jeetje wat ben ik saai vandaag
'Jade?!'
Ik kijk mijn vader slaperig aan
'Slaapkop, we zijn er'
Ik kijk uit het raam en zie het oude vertrouwde huis van mijn vader staan
'Jullie kamers zijn nog hetzelfde maar als jullie er iets aan willen veranderen dan mag dat natuurlijk'
Mijn vader is een lieve en aardige man. Ik heb nooit echt goed gesnapt waarom mijn moeder, mijn vader heeft verlaten en toen is getrouwd met mijn stiefvader
'We eten vanavond pizza'
'Lekker' hoor ik Jack zeggen
'Pizza verslaafde' zeg ik lachend tegen Jack
'En ik ben niet pizza verslaafd'
'Het was ook maar een grapje'

Zodra ik op mijn kamer ben pak ik mijn koffer uit en zet mijn handtas neer. Wat voelt het goed om hier weer te zijn. Maar toch ben ik toch wel zenuwachtig voor morgen. Het zijn toch bijna allemaal nieuwe mensen en Jack zit niet bij mij in de klas omdat hij twee jaar ouder is dan ik. Normaal is dat nooit zo'n probleem maar aangezien morgen mijn eerste dag is op mijn nieuwe school is, is dat nu wel een probleem. Ik kan gewoon altijd op hem rekenen. En nu moet ik het zelf doen. Zoals Jack al tegen me zei, wees gewoon jezelf want als jij jezelf bent mag iedereen behalve de leraren af en toe. Dat komt omdat ik soms nogal vrolijk en druk ben.

'Jade, kom je eten?'
'Ja, ik kom'
Ik loop naar beneden en ga aan tafel bij Jack en mijn vader zitten
'Hebben jullie een goeie reis gehad?'
'Ja'
'Ze viel in het vleigtuig ook in slaap'
'Heb je een slechte nacht gehad, Jade?'
'Ja, ik kon gewoon niet slapen'
'Misschien moet je vandaag ook maar vroeg naar bed gaan'
'Ja dat zal ik doen'
Na het eten kijk ik nog even televisie maar ga al snel naar boven en ik kleed me om. Dan stap ik in bed en val met de gedachte aan morgen in slaap