08- There is nothing good or bad, but thinking makes it so.

Hij-
Ik loop door een onbekende straat. Ik kijk op mijn mobiel en schrik. Ik ben al 3 uur aan het lopen!! Ik begin het koud te krijgen en ril. Ik zie een zwerver op een bankje liggen. Ik loop er naartoe.’Sorry, mag ik ernaast liggen?’ Vraag ik zo beleefd mogelijk. De man kijkt op. ‘Zo jong en zo verdrietig, weggelopen van huis?’ Zegt hij terug. ‘Nee, een paar mensen uit mijn klas hebben me hierheen gebracht. Ik weet niet hoe ik weer thuis moet komen…’ zeg ik verdrietig. ‘Och, arme jongen!! Kom erbij zitten!! Hier, pak mijn deken maar, ik kan wel tegen de kou. Ik ben het wel gewend’ hij glimlacht naar me. Ik glimlach terug. Na even gekletst te hebben met de man valt hij in een keer in slaap. Ik schrik, is hij dood? Maar hij ademt nog. Opgelucht zucht ik. Ik denk weer terug aan vandaag. En plots barst ik in tranen uit. Waarom moet dit mij altijd gebeuren? Ik blijf nog even huilen en val uiteindelijk in slaap.


Zij-
‘Dean, ben jij dat?’ vraag ik luid. ‘Olivia, schat, wat leuk je weer te zien!!’ zegt hij terug. ‘Wat doe jij hier?’ vraagt hij verbaasd. ‘Mijn ouders zijn verhuisd.’ Ik voel dat ik bloos. ‘kom, dan gaan we even zitten.’ Zegt hij zachtaardig. Ik loop met hem mee. We gaan samen op een bankje zitten. Weer bloos ik. Ik haat mezelf met mijn gebloos. Dean slaat een arm om me heen. Ik ril even. Snel trekt hij zijn arm terug. ‘Sorry, dat was stom van me!’ zegt hij schuldig. ‘Nee, ik moest gewoon even bijkomen van alles’ zeg ik. Dean slaat zijn arm weer om me heen. Ik lach.
Hij-
Ik open mijn ogen en ik schrik. De man naast me wordt wakker. ‘wat is er??’ vraagt hij bang. ‘Ik was even vergeten dat ik hier lag’zeg ik verlegen. ‘Ik moet er maar weer eens vandoor. Hartstikke bedankt voor de gezelligheid!!’zeg ik zo beleefd mogelijk. De man glimlacht naar me. Ik sta op en loop weer verder. Bij een grasveldje zie ik een jongen een meisje omarmen. Ik geef er geen aandacht aan. Maar als ik nog een keer god kijk, zie ik dat het Dean is. Ik loop snel door. Waarom weet ik eigenlijk niet echt. Ik ben zo’n sukkel!! James heeft gelijk, ik ben een nerd, een sukkel en alles wat hij ooit tegen me heeft gezegt is waar. Ik twijfel niet lang en spring het meer in. ik hou me vast aan wat riet. Ik wil niet boven komen! Ik wil nooit meer boven komen! Dat is het laatste wat ik nog denk…
Zij-
Ik schrik als ik een plons in het meer hoor. ‘dat waren vast een paar eenden’, zegt Dean geruststellend. Ik ontspan me weer. Dean’s hoofd komt steeds dichter bij het mijne. Ik sta meteen op. ‘Wat denk je wel niet?’ zeg ik boos. ‘Ik dacht dat het oke was’ zegt Dean zielig. ‘Nee natuurlijk niet! Je weet dat we alleen vrienden zijn!’ ik ben nu echt woedend. ‘Je hoeft echt niet te denken dat ik ooit verliefd op je wordt hoor!!’ ik ren kwaad weg. Ik huil. Ik ben hier nog maar een dag, en dan gebeurd er zoiets? Bij het meer ga ik even zitten. Maar dan zie ik dat een hand het riet vast heeft