Chapter Ten.

Toen we het huis binnenkwamen, zaten de anderen allemaal rond Kelsey gebogen. "Wat is er gebeurd?" zeiden Niall en ik tegelijk. "Kel heeft zojuist een telefoontje van haar grootvader gekregen. Hij zei dat haar ouders een auto-ongeluk hebben gehad." "Wat? Kel, dat is vreselijk." Ik ging naar haar en omhelsde haar als teken van medelijden. Ze schokte hevig en het was moeilijk om haar echt goed te knuffelen. "Ze hebben me gevraagd om terug te gaan naar België. Liv en Nicole gaan ook mee en de jongens hebben al tickets voor een vliegtuig geboekt." zei ze. "Moeten Bruni en ik niet mee?" Kelsey schudde met haar hoofd. "Nee, jullie twee waren de mensen die het meest naar Engeland wouden. Trouwens je hebt Niall die je allang wou zien." Ik knikte en liet Kelsey los uit mijn omhelzing. Ze had gelijk wat betreft Engeland. Brunilda en ik waren op het idee gekomen om met ons vijven naar hier te komen. Kelsey, Olivia en Nicole gingen hun koffers gaan halen en binnen de tien minuten stonden ze al klaar om te vertrekken. Liam en Niall gingen hen vergezellen. Ze namen van ons en samen met Brunilda, Harry, Louis en Zayn ging ik in de zetel zitten. "Wow, dat was heftig." zei en ik staarde voor me uit. "Je moest haar gezien hebben toen ze het pas hoorde. Ze was in alle staten en we konden haar niet kalmeren." De anderen vertelden hoe ze eerst heel vrolijk was en plotseling was ze heel erg down. Ondertussen waren Niall en Liam terug van de luchthaven en ze zeiden dat we de groetjes hadden van Kelsey, Olivia en Nicole. De rest van de dag deden we niet echt iets speciaals meer en het was al snel tijd om te gaan slapen.