|17|

'Marry? Gaat het?'
Snel verfrommel ik de brief en prop hem in mijn zak.
Ik voel Hermione's hand op mijn schouder en veeg snel mijn tranen weg.
Ik kijk haar kort aan waarna ik knik en de Commen room uit ren.
Ze roept me nog na, maar ik luister niet en ren verder. Gelukkig volgde ze me niet.
Na een tijdje rennen en veel verbaasde gezichten liet ik me tegen een muur aan zakken in een lege gang.
Ik trek mijn knieën op en hou ze vast met mijn armen terwijl ik naar mijn benen staar. Mensen zouden wel denken dat ik gek was ofzo.
Een voorbij lopende Hufflepuffer kijkt me verbaasd aan en stopt even, maar dan loop hij ook meteen weg.
Ik zucht diep en stoot mijn hoofd iets te hard tegen de muur aan.
'Auw.' mompel ik terwijl ik over mijn achterhoofd wrijf.
Na een paar minuten komen er een paar Slytherins langs lopen. De meesten lachen als ze naar me kijken, maar een jongen staart maar wat voor zich uit, Draco Malfoy. Blaise stoot hem aan waarna hij hem verdwaast aankijkt.
Kort daarna kijkt hij naar mij met een emotieloos gezicht.

Ik kreun pijnlijk als ik voor de zoveelste keer in mijn leven struikel op een van de vele trappen op Hogwarts. Ik had de neiging om te blijven liggen, maar voor ik iets kon doen werd ik al omhoog getild. 
Blaise Zabini, een Slytherin, had een Gryffindor geholpen. Het leek gewoon onmogelijk. Ik had eerder verwacht dat hij over me heen was gelopen. 
'Let voortaan op waar je loopt.' Hij glimlachte voorzichtig naar me.
Het was gewoon eng, ik droomde, ik wist het bijna zeker. Op het punt na dat ik net pijnlijk was gevallen, anders had ik het niet geloofd.
Ik knikte kort en liep verder. Maar hij volgde me. 
Een zachte zucht verliet mijn lippen, als er maar iemand achter komt dat een Slytherin aardig tegen me doet, dat gaat niemand leuk vinden, vooral Harry niet.
'Wat was er vandaag met je op de gang?' 
Ik negeerde hem, zoals ik met bijna iedereen deed en liep stug door, ik moest mijn boeken hebben gepakt voor de lunch voorbij was.
'Waarom praat je niet?' 
Ik stopte met lopen en hij stootte tegen me op. Met een emotieloos gezicht draaide ik me om en keek hem aan. Mijn ogen verraadde alles; verdriet straalde ze uit.
Ik was een trap verwijderd van de ingang van de Commen room. 
'Ga weg.' zei ik, mijn blik veranderde van emotieloos naar boos tijdens deze woorden. Ik liep de trap op en uiteindelijk stond ik voor the fat lady.
'Wachtwoord?' 
'Baubles.'