010

Collin's pov.

Gelijk toen ik de vampier aan stukken had gescheurd veranderde ik weer terug naar mijn eigen ik. Ik trok mijn broek snel aan en liep naar Rachel. ''Rachel?'' fluisterde ik terwijl ik me over haar heen boog. ''mmh..'' kreunde ze zachtjes. Glimlachend keek ik naar haar. Ze was echt mooi. Twijfelend staarde ik naar haar. Ik kan haar toch zeker niet laten liggen op de koude grond? Maar moet ik dan.. Misschien is dat wel het beste. Voorzichtig schoof ik mijn armen onder haar benen door en bij haar rug. Langzaam kwam ik omhoog terwijl ik haar stevig vast hield. Als vanzelf krulde ze zich een beetje tegen me op. Een brede grijns kwam op mijn gezicht terwijl ik langzaam naar haar huis liep. Ze maakte zachte geluidjes af en toe wat voor mij betekende dat ze nog leefde..

Rachel's pov

Met een bonkend hoofd werd ik wakker. Waar was ik? Voorzichtig keek ik om me heen maar hield daar al snel mee op, aangezien het een steek in mijn hoofd opleverde. Kreunend bracht ik mijn hand naar mijn voorhoofd. Wat was er gebeurt? ''Ach je bent eindelijk wakker.'' zei een zachte stem naast me en ik herkende mijn moeder er in. ''Uhuh..'' mompelde ik, ''wat is er gebeurt?'' Mijn moeder keek me even scheef aan en glimlachte toen. ''Je werd thuis gebracht door een uiterst aardige jongeman. Geheel niet lelijk ook. Hij zei dat hij had gezien dat je ergens van was geschrokken en toen over een boomstam was gestruikeld. En aangezien hij vond dat hij je niet kon laten liggen op de vochtige bosgrond, heeft hij je even thuis gebracht. Erg aardig, vind je niet?'' zei ze vrolijk. Mijn hart klopte even, zou Seth me gevolgd zijn? ''Wie was het? Heeft hij ook een naam gezegd?'' vroeg ik nieuwschierig. Mijn moeder fronste even en knikte toen langzaam. ''Volgens mij zei hij dat hij Collin heette. Hij was erg beleefd en wou snel weer weg.'' zei ze bedachtzaam. Shit.. Niet Seth dus.. Ik knikte langzaam. ''Mam, ik wil even slapen. Kan ik morgen gewoon naar school?'' vroeg ik aarzelend. Mijn moeder grinnikte en stond op. ''Ja jij kunt gewoon naar school hoor. Je krijgt waarschijnlijk alleen maar een bult. Slaap lekker lieverd.'' zei ze en ze gaf me een kus. Rustig draaide ze me om en liep mijn slaapkamer uit. Ik draaide me op mijn zij en dacht na. Het was niet zomaar iets.. En ik moet en zal weten wat het is.. Met die gedachte viel ik in slaap