- 040.

Het was inmiddels behoorlijk druk geworden en ik danste een beetje nonchalant met de muziek mee. Liam en Niall stonden ook bij me en hadden het ook al een beetje gehad met het party'en. Zayn en Harry hadden echter de tijd van hun leven en ik was niet van plan de spelbreker te zijn. Amber had ik al een tijdje niet meer gezien, iets wat me wel zorgen baarde. Ik nam net een slokje van mijn non-alcoholische drankje, toen ik twee armen om mijn middel voelde. Aan de handen kon ik al zien dat het Amber was en al gauw werd mijn vermoeden bevestigd. 'Hi lieverd!'
Ze ging voor me staan en keek me even liefjes aan. Ik zag dat ze haar kleine glas voor een groot glas had vervangen en probeerde te herkennen wat ze dronk, dit lukte echter niet. Wel kon ik aan haar zien dat ze teveel op had en behoorlijk wankel op haar benen stond. Ik wou het glas van haar af pakken, maar ze boog net weg en hield het glas behoorlijk stevig in haar handen geklemd. Mijn ogen zochten contact met het hare en ik zag hoe haar blik veranderde. Lust verscheen in haar ogen en het licht dat precies op haar scheen, maakte haar net nog even iets mooier als anders.
Ze gaf haar glas over aan Niall, pakte mijn arm en trok me mee, weg van de jongens. Hopende dat ze niet zou doen wat ik dacht dat ze zou doen, wandelde ik achter haar aan. Ze zocht de meest beroerde weg en probeerde tussen alle dronken lui heen te wandelen. Uiteindelijk kwamen we uit in een stil hoekje en trok ze me tegen haar aan. Haar lichaamstemperatuur bereikte mijn lichaam binnen een paar seconde en ik keek even in haar ogen. Lust was veranderd in troost en ik merkte nu al dat – wat ze ook zou doen – ik haar tegen moest houden. Hoe graag ik haar ook wilde, hoe graag ik haar lippen op de mijne wilde voelen, ik mocht hier geen misbruik van maken. Ik kon haar dit niet aan doen.
Ze kwam langzaam dichterbij, sloeg haar armen om mijn nek en drukte haar lichaam nog dichter tegen het mijne. Ik zag hoe ze langzaam voorover boog en dichterbij kwam. Hoe groot de drang ook was, ik kon haar dit niet aandoen. We zouden beide met spijt wakker worden als ik nu op haar wensen zou ingaan. Ik wist het zeker. Haar lippen waren slechts milimeters van de mijne verwijderd.
'Sorry, ik kan dit niet.' ik drukte mijn vinger tegen haar lippen en deed een stap achter uit. Ze keek me even aan en probeerde me toen weer terug te trekken, recht in haar armen. Ik hield haar echter tegen en pakte haar armen vast. 'Voor beide is het beter als we nu naar huis gaan. Kom, het is een leuk stukje lopen.'

'Louis, ik vind je lief.' giechelde Amber, terwijl ze behoorlijk om mijn schouder hing. Ik zuchtte, we waren bijna thuis, maar haar benen leken niet meer mee te werken. Ik had niet eens de tijd gehad om de jongens te vertellen dat we naar huis gingen. Amber maakte allemaal niet-passende zinnen, terwijl we het appartementencomplex inliepen. Naja, ik. Ik drukte op het knopje van de lift – aangezien de trap lopen met een bijna niet functioneel lichaam gewoon geen moeite was. Amber had voor de rest geen pogingen meer gedaan en ze leek langzaam een beetje in slaap te sukkelen. Snel zorgde ik ervoor dat ze op mijn rug sprong en niet veel later lag haar hoofd op mijn schouder. Ze sliep snel. De lift ging open en op een langzaam tempo kwamen we boven aan. Ik wandelde naar het appartement, gooide de deur open en bracht Amber naar haar bed. Dit was niet de avond die ik zo gepland had, eigenlijk..