Chapter thirty-two

Even later zitten Chaz en ik met een doekje tegen onze neus op een stoel. Onze neuzen bloeden bijna niet meer. 'Ik haat die jongen.' Zeg ik.
'Ik ook.' Zegt Chaz.
'We haten hem allemaal.' Zegt Ryan. Iedereen knikt. Dan buigt Selena naar voor en legt haar handen op haar buik.
'Wat is er?' Vraag ik een beetje geschrokken.
'Beetje buikpijn.' Zegt Selena.
'Een beetje? Je lijkt er heel erg veel last van te hebben.' Zeg ik en ik trek een wenkbrauw op.
'Ja, een beetje.' Zegt Selena en ze gaat rechtop staan, wat haar veel moeite blijkt te kosten. Ondertussen is mijn neus en de neus van Chaz gestopt met bloeden. Ik veeg mijn neus nog even een keer af en gooi het doekje weg. 'Wil je die van mijn ook weg gooien?' Vraagt Chaz met een pruillipje. Ik tover een glimlach op mijn gezicht. Ik pakt het doekje van Chaz aan en gooi het weg.
'Dankje.' Zegt Chaz. Weer buigt Selena naar voor en legt haar handen op haar buik.
'Selena, wat is er?' Vraag ik nog eens.
'Niets. Ik ga naar huis.' Zegt Selena geïrriteerd en de loopt Starbucks uit.
'Misschien is ze wel ongesteld.' Zeg ik. Iedereen moet lachen.


Twitter!
Volg me maar op twitter als je wilt. @xJuliaSvDx
En volg ook me aller beste vriend: @a_la_Joshua.
Me aller beste vriend helpt me soms ook met me verhaal.
Volg ons maar. HET HOEFT NIET!
xkus.