• Prologue.

Amélia Roscissa.

Het was zover. Alles was voorbij. Ik zag ze met hun grote geweren op me aflopen. Eentje had zelfs een mes in zijn hand. Angstig zette ik een stapje achteruit, maar zag al snel dat ze letterlijk van álle kanten kwamen. "Waarom mij?" snikte ik.
Een man grijnsde. "Jammer, je was zo'n mooi meisje."
Ik begon te huilen en probeerde wanhopig een uitweg te zoeken maar de mannen lieten nergens een steekje vallen.
Toch, compleet tegen mijn verwachtingen in, gebeurde er iets onverwachts. Een jongen met donkere krullen kwam achter een van de mannen weg. Mijn ogen werden groot toen ik zag dat het Harry was. De man voor mij zag het ook en richtte zijn geweer op Harry.
"NEE HARRY!" gilde ik en ik sloot krampachtig mijn ogen, hopend dat dit een nachtmerrie was. Maar ik wist dat het werkelijkheid was toen ik de schoten hoorde en een zachte plof erachter aan.