28.

Geschiedenis verliep zo als gewoonlijk. Slaap verwekkend en eindeloos. Ik sprong bijna over de drempel toen de bel ging. ‘Halleluja,’ zuchtten ik en Quinn tegelijk. Lachend liepen we door de gangen. ‘Oké, ik heb Spaans nu,’ zei ik, toen we bij de trappen aankwamen. ‘Succes, ik heb scheikunde. Ik zie je zo in de kantine!’ En weg was Quinn. Ik liep de trappen op en kwam op de tweede trap Finn tegen. ‘Hé, Finn,’ begroette ik hem, toen ik naast hem ging lopen. Hij glimlachte naar me. ‘Hé Jane. Luister, over die opmerking die ik vanmorgen maakte…’ ‘Het geeft niet Finn. Stop met stressen.’ Samen liepen we verder naar boven. Er was nog niemand, dus we dachten dat we erg op tijd waren. We zakten neer op twee stoelen en lieten onze tassen naast ons neervallen. ‘Heb je al besloten wat je gaat doen?’ vroeg Finn, toen de herrie van de kinderen in de gang weg was en iedereen in hun lokalen zaten. Ik knikte blij en begon alles uit te leggen. ‘Dat is fantastisch Jane, maar ik denk niet dat het je gaat lukken. We hebben al zo vaak geprobeerd er iets aan te doen, maar niemand is het ooit gelukt. Het spijt me om dat voor je te verpesten.’ Ik knikte en keek naar mijn handen die ik in mijn schoot had liggen. ‘Het geeft niet. Maar ik ben niet iemand die het zo laat als ik het niet geprobeerd heb. Dus ik ga het proberen, en of het me lukt of niet, dat zien we dan wel.’ Zelfverzekerd keek ik hem aan. Hij glimlachte breed naar me. ‘You rock,’ zei hij me en drukte een kus op mijn wang.

---

Ik weet het, de laatste stukken zijn een beetje saai. But don't worry, ze worden weer leuker (:
Wat ik jullie nog te vertellen had, is dat ik morgen naar Sardinië vlieg voor mijn uitwisseling. Ik zal daar zoveel schrijven als mogelijk is, maar uploaden heb ik waarschijnlijk geen tijd voor. Dus verwijder alsjeblieft je abo niet, want ik upload vanaf woensdag weer! (: