Stepping Heads

De bus zet een daling in en de eerstejaars en één tweedejaars horen van buiten verontwaardigde plonsen en kreten. De tweeling en Kaj kijken naar buiten. Leerlingen van alle jaren lagen in het water, veel Mageboards dreven naast hen. Er waren een paar Mageboarders die droog aan de kant stonden. Ze leken opgelucht met elkaar te praten.
“We zijn gearriveerd!”
Een eerstejaars stond op van zijn plek en deed de deur open. Een plons volgde zijn val. De buschauffeur lachte. “Ha, zwem maar lekker naar de overkant!”
Kaj zucht, “Dit is nou de reden waarom ik hier niet wilde komen.” Hij was nog niet uitgesproken of er arriveerde net een viavia boven het water met een plons tot gevolg. “Oké, laat maar.”
De tweeling keek hem lachend aan. “En, Kaj, hoe komen we droog aan de overkant?”
“Eh, niet.”
“Echt niet?”
“Nee.”
De tweeling haalde hun schouders op. Ze wachten geduldig tot de bus grotendeels leeg is en lopen dan naar de deur. Kaj volgt hen op de hielen, benieuwd naar wat ze van plan waren.
“Van onderen!”
Eluf sprong als eerste de bus uit op het hoofd van een eerstejaars. Hij volgde een pad van hoofden tot hij droog aan de overkant stond. Lone volgde hem iets harder dan nodig was landend op sommige hoofden en Kaj volgde hun voorbeeld.
De zevendejaars die droog aan de kant staan, kijken hen met open mond aan. “Waarom dachten wij daar niet aan!”
“Omdat je niet nadenkt”, zei Eluf en liep met zijn zus en Kaj naar de school. Een aantal leraren wachten in de hal met handdoeken. Ze keken de drie verbaasd aan toen ze droog binnen kwamen lopen zonder Mageboard.
“Hoe zijn jullie droog overgekomen?”
“Springen!”
“Zover kun je niet springen.”
“Dat klopt.”
“Daarom gebruikten we hoofden als tussenstop.”
Ze moesten wachten totdat iedereen binnen was en redelijk droog. Ze kregen een aantal verontwaardigde blikken hun kant op. De leraren dirigeerden de leerlingen de eetzaal binnen. De tweeling en Kaj gingen bij elkaar zitten. Kaj’s vrienden van de tweede kwamen er al gauw nat bij zitten. Ze keken verbaasd naar Kaj.
“Kaj, hoezo ben jij nog droog? Je kwam toch met de bus.”
Kaj knikte en wees op de tweeling. “Zij kwamen op het idee om te springen. Over hoofden.” De vrienden van Kaj beginnen te lachen. “Dat wij daar vorig jaar niet op zijn gekomen!”
Alle gesprekken staakten toen het schoolhoofd binnenkwam. Het was een klein jongetje, leek niet ouder dan tien jaar, en zweefde rond op een Mageboard.
“Ziet hij er altijd zo uit?”
Kaj knikte alleen maar.
“Fijn om te zien dat jullie allemaal al opgefrist zijn!”
Iemand rent langs de tafels naar het schoolhoofd, fluistert iets in zijn oor en rent net zo hard weer terug. Het schoolhoofd kijkt hem verbaasd na voordat hij naar de leerlingen kijkt. “Er zijn dit jaar 6 leerlingen droog overgekomen! Waaronder drie uit de bus! Even een applaus voor die drie graag!”
Er werd maar weinig geklapt, veel waren te druk bezig met de drie vermoorden met hun blik. Het waren voornamelijk degenen wiens hoofd was gebruikt als springplank. Het schoolhoofd lachte. “Niet veel waren blij met hun methode merk ik! Nou nog even voor het eten. GAGAGU! Eet smakelijk!”
De monden van de eerstejaars vielen open, wat voor gek schoolhoofd hadden ze in vredesnaam!
Eluf en Lone keken naar Kaj en zijn vrienden. “Is het schoolhoofd… gek?”
“Nee.”
De tweeling bleef Kaj aankijken.
“Oké, misschien een beetje.”