-51-

Hij draaide zich om en keek me boos aan. "Wat?" zei hij boos. "Sttt, niet zo hard!" siste ik. Ik trok hem uit bed en liep naar de gang, Iris was ondertussen al vertrokken. "Waarom loopt ze nou huilend weg?, wat is er gebeurd?" vroeg Liam bezorgd aan Jodie.



"Ik denk dat ze het even moet laten verwerken dat jullie binnenkort weer vetrekken" zei Linda. "Denk dat dat het is ja" zei Jodie lachend. "Wat, ik en de jongens blijven hier nog zeker 4 maanden, het is lang ik weet het maar ze zeiden dat dat het beste was" zei Zayn, hij keek Linda vragend aan. "Wat, dus je bedoelt dat Harry liegt?" vroeg Jodie en ze keek mij en Liam bezord aan. "Ik denk het dan ja" zei ik en fronsde mijn wenkbrauwen.


IRIS

Ik stapte de lift uit en liep naar buiten. Het was ondertussen weer aan het regenen. Ik keek omhoog en voelde de koude water druppels over mijn wangen glijden. Ik keek weer vooruit en haalde mijn natte haar uit mijn gezicht en liep weer verder. Het gips werd weer vochtig en het verband begon eraf te fladderen. Opeens gleed ik uit over een steentje en viel op de grond. Ik kroop in een. Één been gestrekt en een in omhoog getrokken met de knie tegen mijn gezicht. Mijn armen om mijn been gevouwen zat ik daar huilend op de grond in de regen. De regen droop langs mijn haar op mijn hempje en klein broekje.

Opeens hoorde ik iemand achter me lopen op het grind. Ik draaide me bang om en keek in de rust gevende ogen van Niall. "Hey, als je niet wilt praten is het ook goed hoor" zei hij. Niall bleef rustig staan en hield zijn arm vast. Ik draaide mijn hoofd weer om en verborg het tegen mijn knie. Niall liep een stukje naar me toe en ging zitten. Ik voelde dat hij dicht tegen me aan kwam zitten en sloeg een arm om me heen. Opeens kwamen allemaal emoties eruit. Ik verborg mijn gezicht in Niall's haar en begon heel hard te huilen. Hij treelde mijn rug twijfelachtig en hield me stevig vast. Hij pakte me vast bij mijn armen en duwde me een stukje van hem af. Hij keek me aan. "Iris, er is iets wat ik wil vertellen"