Chapter twenty-five

Ik word wakker van Chris die een kus op mijn voorhoofd drukt. Dan schiet ik overeind. 'Hoe laat is het?! Mijn concert!' Zeg ik in paniek.
'Rustig. Je hebt morgen pas het concert.' Zegt Chris. Ik laat me weer achterover op mijn matras vallen en zucht opgelucht. Ik pak mijn mobiel. 1 sms. Ik open het sms'je. 'Justin, ik verwacht je om 9 uur in de studio. Kenny.' Staat er in het sms'je.
'Hoe laat is het?' Vraag ik en ik gaap even.
'Half 9.' Antwoordt Chaz.
'Shit!' Zegt ik. Ik sta op en pak mijn pet van de stoel in de kamer en zet hem op. Ik stop mijn mobiel in mijn broekzak.
'Wie gaat er mee naar de studio?' Vraag ik in het algemeen.
'Ik.' Zeggen Chris en Ryan tegelijk. Ik knik en Chris en Ryan staan op. We zeggen iedereen gedag en we verlaten de kamer. We lopen naar de uitgang van het ziekenhuis en verlaten dan ook het ziekenhuis. We lopen naar mijn auto en stappen in. Ik start de motor en geef gas. Ik rijd naar de studio. Ik rijd de parkeerplaats naast de studio op en zet de motor af. We stappen de studio binnen en gaan naar mijn afdeling. Dan zie ik Kenny. 'Hey Kenny.' Zeg ik en Kenny geeft me een box. We volgen Kenny naar mijn deel van de studio.
'We gaan even zingen.' Zegt Kenny. Ik knik.
'Mogen Ryan en Chris met me mee zingen?' Vraag ik en trek een pruillipje.
'Oke.' Zegt Kenny. We gaan met z'n drieen achter de microfoon staan. Kenny start de muziek van mijn liedje 'Stuck In The Moment' en Chris, Ryan en ik beginnen vrolijk te zingen.