Chapter twenty-three

Plots begint het licht te knipperen. Wat nu weer? 'Weer een grap?' Vraag ik. Iedereen schudt zijn hoofd. Dan gaat het licht helemaal uit. De meiden beginnen te schreeuwen. Dan word er hard iets tegen mijn hoofd gegooid. 'Verdomme!' Schreeuw ik.
'Wat is er?' Vraagt Chris.
'Er is iets tegen mijn hoofd gegooid.' Zegt ik. Ik voel iets over mijn wang lopen. Het kan geen traan zijn, want ik huil niet.
'Maddison, zet het licht aan!' Schreeuwt Chris. Maddison, ja, zij was er ook nog.
'Het was dus wel weer een grap.' Zegt ik.
'Ja, maar dit was niet bedoeling.' Zegt Maddison.
'Wat was niet de bedoeling?' Vraag ik niet-begrijpend.
'Het was niet de bedoeling dat je hoofd zou gaan bloeden.' Zegt Chris. Hij veegt met zijn vinger een beetje bloed van mijn wang en laat het aan me zien.
'Guys, ik word een beetje misselijk en ben een beetje duizelig.' Zeg ik en ik wrijf over mijn buik.
'Justin, misschien is het beter dat je even gaat zitten.' Zegt Selena bezorgd.
'Nee, hoeft niet.' Zeg ik.
'Waarom niet? Justin, straks val je flauw en knal je met je hoofd op de grond.' Zegt Miley bezorgd.
'Inderdaad, waarom wil je niet zitten?' Vraag Demi, die ook wel bezorgd klinkt. Iedereen kijkt me bezorgd aan.
'Ik wil niet zitten. Ik wil een ding zeggen. GRAPJE.' Zeg ik en ik tover een glimlach op mijn gezicht. Iedereen kijk me woedend aan.
'Ik was echt bezorgd!' Zegt Miley boos.
'Ja, nu weten jullie ook hoe het voelt.' Zeg ik en ik heb nog steeds een glimlach op mijn gezicht.
'Koning Droogkloot spreekt. Het spijt ons, Justin. We hadden het echt niet mogen doen.' Zegt Chaz. Ik begint te lachen.'
'Oke, Koning Droogkloot. Jij gaat me dragen op je nek, helemaal tot de kamer.' Zegt ik met een glimlach. Iedereen, behalve Chaz, begint te lachen.
'Oke.' Zegt Chaz droog.
'Omygosh, hij is echt een droogkloot!' Zegt Demi. Weer beginnen we allemaal te lachen. En dit keer lacht ook Chaz mee. Ik klim op zijn nek en zo lopen we met z'n alle naar de kamer.