Hoofdstuk 4

Gatver wat deed ze toch weer raar in de pauze.
Ik ben blij dat ze het laatste uur vrij had anders had ik de hele tijd tegen dat bange/chagerijnige hoofd moeten kijken.
Het spookte de hele tijd door me hoofd en het zat me niet lekker.
Ik moet weten wat er door haar hoofd spookt.
Kon ik maar toveren dan kon ik haar gedachten lezen, wat zou dat cool zijn.
Straks bel ik haar wel, dan is ze thuis en lekker relaxt, misschien dat ze het me dan wel wilt vertellen.
"Franka.. Franka" een voor mijn ogen zwaaiende Annet haalde me uit me gedachtes.
"Wat?!" vroeg ik geïrriteerd.
"Je moet zeggen wat het antwoord is.." zei ze vlug.
"Wat? Oh" ik voelde dat ik rood aanliep en iedereen om me heen lachte.
"Ik zal de vraag maar even voor je herhalen" zei de lerares zuchtend.
Ik voelde me zo genant dat ik de rest van het lesuur heb zitten opletten en proberen niet weer ik dromenland te raken.

Het lesuur was EINDELIJK afgelopen en ik fietste zo snel ik kon naar huis.
Ik gooide me tas in de gang en liep regelrecht naar de telefoon.
Is het wel slim om meteen te bellen?
Ik besloot om maar even te wachten en zette de telefoon weer terug in de houder.
Ik pakte wat te drinken voor mezelf en ging de hitkrant lezen.
Als ik het tijdschrift uit heb, bel ik haar besloot ik.
Meteen op de eerste bladzijde zag ik een plaatje van Johnny Depp.
"AAAAAAH AAAAAAAAH geweldig <3" gilde ik uit en rende meteen naar boven om me plakboek te pakken.
Ik knipte het plaatje meteen uit en plakte het erin.
En niet veel verder zag ik er nog een.
Ik was zo in gedachten bij Johnny dat ik helemaal vergeten was om Anouk te bellen.
"Franka, eten!"
"Ik kom al mam!"
Ik liep naar beneden en merkte op hoe laat het al was.
"Gatver! Waarom boontjes?" vroeg ik walgend.
"Omdat ze gezond zijn, nu zitten anders worden ze koud!"
Dan maar na het eten bellen