Hoofdstuk 23

Ik doe mijn mantel om en mijn kap op en rijdt voorop naar de binnenplaats. Het is tijd voor het ontbijt dus als het goed is zit iedereen in de grote zaal. Ik liep naar de waterspuwer en zei het wachtwoord. De waterspuwer ging aan de kant en we liepen vlug de trap op. Ik klopte op de deur en één van de schilderijen riep dat we mochten binnenkomen. Ik deed de deur open en we liepen naar binnen. “Wat kunnen we voor jullie doen?” Vroeg Perkamentus vanuit zijn schilderij. Ik deed mijn mantel af en zag hoe de schilderijen schrokken. “Perkamentus hoe kan dit? We hadden elfenpakjes gemaakt in het bos voor de grap en hadden die aangetrokken en toen zijn we in die pakjes terug naar Zweinstein gereden. Ik reed toen we langs het meer reden het meer op en opeens kwamen er golven om me heen en voelde ik mijn oren puntiger worden en mijn hart begon toen weer te kloppen en mijn stem is ook verandert. En toen is de rest ook omstebeurt het meer opgereden en gebeurde dit ook bij hun. Wat is er met ons gebeurt en wat zijn we nu want de pijlen en bogen waren eerst van hout en nu van zilver en metaal.” Vertel ik. “Aha ik wist dat dit zou gaan gebeuren.” Zei Perkamentus. “ Kan iemand Minerva even halen dan weet zij het ook meteen.” Vroeg hij daarna aan de schilderijen. Niet veel later kwam professor Anderling binnen en schrok toen ze ons zag. Ze gebaarde dat we moesten gaan zitten wat we ook heel netjes deden. “Ik wist toen ik erachter kwam wat er met jullie kettingen was dat jullie vroeg of laat zouden veranderen. Ik kan jullie verzekeren dat jullie nooit meer een vampier kunnen worden of iets anders. Jullie hebben jullie staffen ook niet meer nodig aangezien jullie nu zonder staf kunnen toveren en ook een heel andere soort magie kunnen gebruiken. Jullie zijn nu elfen en hebben dus ook elfenmagie tot jullie beschikking.” Vertelde hij. Ik keek hem verbaast aan. “We zijn nu elfen? Maar hoe kan dat?” vroeg ik hem. “ Jullie eenhoorns zijn speciaal. De ruiter van een eenhoorn wordt vroeg of laat getransformeerd naar elf zodat ze onsterfelijk worden en voor altijd bij hun eenhoorn kunnen blijven. Ook hebben jullie eenhoorns een speciale kleur. Ik zou graag willen weten welke kleur jou paard heeft Sky.” Zegt Perkamentus. “Haar vacht is blauw en haar manen zijn wit” zeg ik. “De eenhoorn van het water. Haar kracht is water vandaar dat jullie allemaal op het water zijn verandert ze vond dat jullie er mooi uitzien in jullie pakjes en liet jullie veranderen. Ik moet haar gelijk geven de pakjes zijn inderdaad erg mooi.” Zegt Perkamentus.