Chapter twenty-one

'Justin, w-wat was dat?' Stottert Chaz.
'Dude, het is donker, ik kan ook niets zien. Dus hoe moet ik dat weten!' Zeg ik tegen Chaz.
'Misschien was het wel een geest!' Zegt Chaz.
'Chaz, geesten bestaan niet.' Zeg ik.
'O ja.' Zegt Chaz.
'Heb je ook een andere baan dan een droogkloot zijn?' Vraag ik.
'Nee, eigenlijk niet.' Zegt Chaz. Ik pak Chaz zijn pols vast en we lopen verder.
'Zin in actie.. Zin in actie.. Ik zweer je, Chaz. Als we dit overleven, vermoord ik je!' Zeg ik tegen Chaz. Chaz begint te lachen.
'Ik meen het, Chaz!' Zeg ik, maar moet dan ook lachen. Dan valt er weer iets op de grond. Weer beginnen we te schreeuwen.
'Is er niet gewoon een lichtknop?!' Vraag Chaz. We steken onze handen voor ons uit en beginnen een lichtknop te zoeken. BOEM!
'Auw!' Schreeuwt Chaz.
'Wat is er?!' Vraag ik geschrokken.
'Er staat hier ineens een muur!' Zegt Chaz. Ik sla met mijn hand tegen mijn voorhoofd en een zucht verlaat mijn mond.
'Chaz.. Denk je nou echt dat die muur daar pas een paar minuten staat?' Vraag ik.
'Ja.' Antwoord Chaz serieus.
'Chaz, op dit moment.. Haat ik je!' Zeg ik.
'Ik hou ook van jou, jussiewussie!' Zegt Chaz. Ik begint te lachen.
'Jussiewussie?' Zeg ik lachend.
'U hu, ja. Jussiewussie, dat ben jij.' Zegt Chaz. Ik begon nog harder te lachen.
'Wat is er zo grappig?' Vraag Chaz.
'Als je nog een keer de droogkloot uit hangt, vermoord ik je echt.' Zeg ik droog.
'Maar jij bent nu ook een droogkloot.' Zegt Chaz.
'Oke, Chaz, het doet me echt pijn, maar ik moet je nu vermoorden.' Zegt ik.
'Ik ga even.. Heel snel rennen!' Zegt Chaz. Ik hoor aan zijn voetstappen dat hij weg rent. Ik luister naar zijn voetstappen en achter volg ze.
'Auw!' Schreeuwt Chaz.
'Weer een muur?!' Vraag ik.
'Nee, een trap!' Zegt Chaz met trillende stem.
'Chaz, maak geluid, ik weet niet meer waar je bent.' Zegt ik geschrokken. Maar er komt geen reactie.
'C-Chaz?' Vraag ik met trillende stem, maar ik krijg nog steeds geen reactie..


Kudo voor het woord droogkloot! (: