Een verandering voor de wereld

langzaam met voorzichtige passen op haar blote voeten liep ze een weiland in. het was een warme lente dag. de paar donkere wolkjes in de hemelblauwe lucht konden haar goede humeur niet verpesten. af en toe zag ze een schaap met haar paar dagen oude lammetje. het beeld zag er liefdevol uit. er was niets mooier dan de liefde van een moeder voor haar kind. met een plof liet ze haar stok zachtjes in het gras vallen voordat ze met moeite op een grote rots kroop. dat haar witte gewaad vies zou worden deerde haar niet. of ze alle tijd van de wereld had keek ze om zich heen. Natuurlijk wist ze ook niet dat haar tijd er bijna op zat. Sterven zou ze niet, maar binnenkort zou haar leven ernstig veranderen. duizenden mensen zouden uiteindelijk haar beschouwen als een Godin. men zou haar woorden opvolgen nadat die over haar lippen zouden rollen. er zou geknield worden wanneer ze haar hand naar iemand uit stak en wanneer ze zou lachen zou men denken dat de hemel open ging. het was niet zo zeer dat ze een engelachtige verschijning had, en ook al wist niemand het, ergens moesten er vleugels verstopt zijn want ze was er wel een. ze was nooit echt iets bijzonders. school had ze nooit kunnen volgen, ook kon ze niet lezen of schrijven. ze had niet veel vrienden. haar dagelijks leven bestond uit schapen hoede en voor haar grootouders zorgen. Misschien moest ze veel gaan opgeven, haar veilige leventje, haar toekomst en haar zekerheid. maar dat zou het waard zijn. niemand zou verwachten dat het lot van duizenden mensen in haar handen waren gelegd. dat zij de gene was die de wereld zou kunnen verbeteren. dat zij het verschil kon maken tussen goed of slecht. Niemand wist het, zelfs zij niet. Maar zij was de gene die levens kon veranderen. zij was de gene die een verandering zou maken in het leven. niet alleen die van haar, maar van vele anderen. zij was een verandering voor de wereld..