-005- Chapter 1: Raindrops (Part 4)

'IEEEEEE'. Met veel wankelen deinsde de muis naar achter. Dat was maar goed ook want in no time viel hij met een plons in het rioolwater, en werd meegesleurd door de stroming. Vanachter een paar dozen kwamen kinderen die meteen afliepen op het brood. Allegretto, en Beat verdeelde zo snel als ze konden de stokbroden, tot het laatste meisje netjes dankjewel zei, en met een lang stokbrood wegliep. Allegretto, en Beat stonden allebei nog met een stokbrood, tevreden te kijken naar hun resultaten. Beat zwaaide nog even, en deed zijn hand toen weer omlaag.'Hey Retto, waarom is brood eigenlijk zo duur? Ik bedoel, als het iets goedkoper was, zouden we het niet van mensen hoeven te stelen' zei hij. Beat keek even naar Allegretto.' Denk je dat de Baker Lady gewoon gierig is?' zei hij met een verbaasd hoofd. Allegretto begon een beetje ongemakkelijk rondjes te lopen.' Weetje Beat, het is niet echt de Baker Lady's fout' zegt Allegretto. Beat houd zijn hoofd een beetje schuin en zegt:' Huh? Wat bedoel je?'.' Het brood is zo duur door de hoge prijs erop' zei hij en hij wees met zijn vinger naar Beat's gezicht, die zijn hoofd een klein stukje naar achter deed. Langzaam lied Allegretto zijn vinger weer zakken, en draaide zich om.' Het is niet alleen het brood.'In Ritardando heeft bijna alles wat je nodig hebt om door de dag te komen, en hoge prijs erop' ging hij verder. Hij keek naar een kleine knuffel die op een kartonnen doos lag, en
zei:' Daarom zijn daarbuiten er veel kinderen die niet eens een goeie maaltijd kunnen krijgen tegenwoordig’.’ En daarom zin wij er om ze te helpen toch?!’ zei Beat met een opgetogen glimlach. Allegretto gaf een knikje.’ Dat is waar. Maar het wat niet geprijsd is, is Mineral Powder’ zei Allegretto. Bij Beat begon er een lampje te branden.’ Oh! En dat is waarom iedereen het kan kopen. Omdat het zo goedkoop is! Hmm blijkbaar is de Count van Forte Castle toch niet zo’n slechte man, omdat hij de prijs van medicijn laag houd’ zei Beat met een triomfantelijk lachje. Allegretto kreeg geen lach van zijn gezicht. Met een strak gezicht zat hij diep in gedachten. Even keek hij naar Beat en was even uit zijn gedachte weer ontwaakt.’ Trouwens, wij hebben het brood probleem toch wel onder controle nu’ zei Beat met een knipoogje. Allegretto keek weer een beetje serieus.’ Doe niet zo eigenwijs, Beat. Je moet voorzichtig zijn met wat je zegt’ zei hij terwijl hij zich omdraaide. Beat deed heel overdreven zijn hand voor zijn mond, en giechelde.’ Kom op, laten we opschieten en de rest bezorgen’ zei Allegretto.’ Dan is het tijd voor ons om te eten’.

In Polka’s huis, was het akelig stil. Met een treurig gezicht, maakte Solfege het eten klaar, en wierp om de paar seconden een blik naar Polka’s kamer. Ze legde haar pollepel op het aanrecht en liep met kleine stappen naar de kamer.’ Polka lieverd, wat is er toch met je aan de hand? Je zit de hele dag al in je kamer!’ zei ze, en ze legde haar oor tegen de deur. Ze hoorde niks. Solfege slaakte een diepe zucht.’ Oh wat moet ik toch met je aan?’ zei ze. Ze trok haar hoofd terug en zei:’ Ik denk wat er was gebeurd, haar nog steeds dwars zit. Arme schat, ik zal haar er nooit meer naar toe laten gaan’ zei Solfege, en ze keek naar buiten.’ Elke keer als ze daarheen gaat, word ze alleen maar pijn gedaan’.

Beat en Allegretto genieten volop van hun brood, in hun Hideout. De Hideout is een kleine opslagruimte die nooit is gebruikt onder de haven van Ritardando. Beat is al op de helft, terwijl Allegretto af en toe eet en voor zich uit staart. Beat slikt zijn stuk brood in en zegt:’ Hey Retto, is het je opgevallen dat dat magie meisje er vandaag er niet was? ‘. Allegretto knikte.’ Ja je hebt gelijk’ zei hij. Beat neemt een grote hap, die zijn kleine mond nog net kan verdragen.’ Ik zou denk ik een foto van haar moeten genomen hebben’ zei hij met een volle mond. Allegretto keek geïrriteerd naar Beat.’ Ben je serieus nog steeds bezig met dat ding? Je moet leren om sommige dingen met je eigen 2 ogen te zien, in plaats van door zo’n stoffig stukje glas’ zei hij met zijn vingers bij zijn eigen ogen. Beat stond op en zijn vuisten gebald naar achter, als een klein kleutertje.’ Dat is niet waar fotografie om gaat, Retto! En het heet geen stoffig stukje glas, het heet een ‘’lens’’ ‘ zei hij boos. Allegretto was een beetje achterover geblazen door Beat’s uitbrander. Met een kleine frons, draaide Beat zich om een nam weer een grote hap.’ Alsnog moet je je wel schuldig voor dat meisje voelen. We zullen haar denk ik niet meer zien’ zei Allegretto enigszins bedroefd. Beat keek hem aan met zijn gebruikelijke grote puppyogen.’ Huh? Waarom niet? Waar heb je het over?’ zei hij, zonder enig zin van weten.’ Weet je dan helemaal niks Beat? Dat meisje kon magie gebruiken. Dat betekent dat ze een ongeneselijke ziekte heeft’ zei Allegretto, terwijl hij onguur keek. Beat leek erg geschrokken te zijn.’ En het is altijd fataal?’ zei hij met dezelfde puppyogen. Allegretto stond op en zei standvast:’ Ja. Alleen iemand die zo erg ziek is kan magie gebruiken’.’ Dat wist ik niet’ zei Beat.’ Goh, ik denk dat magie gebruiken toch niet zo geweldig is als het klinkt’. Hij klemde zijn handen stevig om zijn brood, en keek er bedroefd naar.’ Deze wereld is erg wreed’ zei Allegretto met een lichte boosheid. Beat’s ogen sprongen open alsof hij net achter ene wereldgeheim is gekomen.’ OH! En daarom wou niemand gister bij haar komen! Ze waren bang dat ze haar ziekte ook kregen!’ schreeuwde hij. Allegretto knikte weer, en boog zich naar voren naar Beat.’ Dat is inderdaad waar, maar eigenlijk is de ziekte helemaal niet besmettelijk’ zei hij, en hij ging weer met een plof naar achteren zitten.’ Dat is gewoon een roddel die iemand is begonnen’ ging hij verder.’ Een roddel?’ vroeg Beat.’ Ja. Het is best wel raar. Meestal vertrouwen mensen elkaar niet. Maar als het gaat om iets wat met hun gezondheid te maken heeft, geloven ze bijna alles wat ze horen’ zei Allegretto met een chagrijnig strak gezicht.’ En ze negeren bijna alles wat ze niet meteen helpt’.’ Ik denk het…’ zei Beat, terwijl hij naar het tapijt keek, waar een rat voorbij speurde.’ Zolang als zij eten op hun tafel hebben, maakt het voor hen niet uit dat sommige mensen omkomen van de honger’ zei Allegretto. Beat begon weer hevig te eten en zei met een volle mond:’ En daarom stelen wij brood om het hen te geven, toch Retto?’. Allegretto luisterde niet. Hij was diep in gedachten. Hij wou alle mensen echt helpen. Maar wat kon hij doen? Even was het stil totdat Allegretto opstond.’ Oké Beat, we vertrekken morgenochtend vroeg’ zei hij. In schok liet Beat zijn brood in een soort bevriezing vallen.’ Wat?!’