OO3.

We lopen naar de witte voordeur, de verf bladert er een beetje af, maar dat vind ik net charmant. Ik steek mijn sleutel in de deur en draai hem traag rond om dan een klik te horen en de deur zachtjes te zien open vallen. "Ik ben thuis, mam!" roep ik als ik de hal in kom en daarna de woonkamer binnenstap. "Hallo Jay!" roept May me enthousiast achterna. Ze schopt haar balarina's uit en gaat lui in een stoel zitten, ik ga over haar zitten en kijk haar even aan. "Colaatje?" besluit ik na een tijdje. Ze grijnst en knikt. "Wel in combinatie met een appel, straks wordt ik dik." ze lacht.
"Doe mij maar een wortel." grijns ik net voor ik de keuken in ga, achter me hoor ik een bulderende lach, als ze nog net iets harder zou lachen zou het huis instorten. Maak je geen zorgen, het is een grap tussen mij en haar, je zou het niet begrijpen.
Ik kom terug met een groene appel en twee cola's, de groene appel is netjes is stukjes gesneden en nog voor ik zit neem ik er al een stukje van. Heerlijk, verfrissend.
Ze steekt na een stukje te hebben gegeten een uitleg af over de jongen in de winkel. "Hij's één van de jongens." zegt ze ter verduidelijking. Persoonlijk wou ik niet echt meer denken aan het vreemde gesprek, maar ik knikte toch. Ik wil wel wat meer over hem weten.
"Hij noemt Harry Styles, hij's extreem grappig!" Ze lacht al voor ze verder nog iets zegt. "Hij's ook heel lief. Hij doet aan tennis en aan golf, zo'n dingen. Hij houdt van Mick Jagger en... ja, zo'n dingen. Hij's echt geweldig." lacht ze verder, ze zegt nog enkele dingen en ik kan me er niet van weerhouden te volgende vraag te stellen.
"Waarom date je hem niet gewoon?"