H24

‘Komt u maar mee naar zaal 8’ zei een man met een soort zwarte jurk aan en een witte pruik op.
‘Dat is de priester’ zei Lieuwe.
Anke en Wiebe moesten lachen.
‘We zijn niet in een kerk’ zei Wiebe.
‘Dat is de rechter’ zei Anke.
‘Ow’ zei Lieuwe en ze liepen verder.
‘Hier is het’ zei de man.
Ze werden naar een kamertje geleid en kregen een nummer.
‘Dat zijn jullie getuigennummers’ legde de man uit.
Ze knikte braaf en gingen zitten wachten tot het zou beginnen.
Ze zagen hoe de mensen binnenkwamen.
De familie van Willem kwam binnen en de familie van Janssen, maar ook journalisten en mensen van de krant.
‘Hey dat is Wessel’ zei Age. Ze zagen inderdaad dat Wessel en Meike binnenkwamen.
Age en Ruurd vonden het best spannend, maar Wiebe legde ze uit wat ze moesten doen.
‘Hoe weet jij dat allemaal?’ vroeg Anke.
‘Ik lees wel eens’ zei Wiebe.
‘Onee, daar gaan we weer’ zeiden Age en Ruurd in koor.
‘Jij en lezen, laat me niet lachen’ zei Anke.
Maar verder kwamen ze niet, want de rechters kwamen binnen.
‘Het gaat beginnen’ zei Jeanine.
‘Weten we’ zei Wiebe ‘We zijn niet blind’
‘Willen de getuigen stil zijn’ klonk het.
Meteen waren ze muisstil.
De rechter vertelde wat Janssen had misdaan.
‘Wil getuige 1 naar voren komen’ zei de rechter.
En Wiebe kwam naar voren.
‘Doe je verhaal’
Wiebe vertelde over de geheime kamer, de opname, het kistje, het niet bestaande contract en Janssen’s actie om hem te verbranden.
Toen Wiebe klaar was mocht Janssen’s advocaat er wat van zeggen, daarna Willem’s advocaat en toen mocht Wiebe weer gaan zitten.
Zo ging het ook bij Lieuwe, Jeanine, Age, Ruurd en Anke.
Nadat ook Anke weer mocht gaan zitten, gingen de rechters in bespreking.


Het werd rumoerig in de zaal. Journalisten filmde Willem, Janssen en natuurlijk de 6 kinderen op de getuigenbank.
‘We komen op TV’ zei Jeanine blij.
Ze moesten lachen om die opmerking.
Na ongeveer 10 minuten kwamen de rechters terug en ging de opperrechter staan om het vonnis uit te spreken.
‘De heer Janssen krijgt 20 jaar cel plus een geldboete van $5.000,-‘
Er klonk gejuich in de zaal.
De kinderen rende op Willem af en gaven hem een knuffel.
‘De glasfabriek is weer van Willem’ riep Age.
Natuurlijk maakte de journalisten foto’s van Willem en de kinderen, maar dat kon ze niet schelen. Ze hadden gewonnen, de glasfabriek was weer van Willem.
‘Misterie opgelost!’ riepen Anke en Wiebe.