Painting

'Thomas!' Geschrokken kijkt hij op en begint dan te lachen alsof zijn leven ervan afhangt. Mijn boze gezicht neemt langzaam af tot er zich een glimlach op mijn gezicht vormt. Als hij zo begint te lachen kan ik haast niet anders. Bill rolt de kamer in en trekt een open mond. 'Thomas!' roept hij uit. Hij stopt even met lachen en begint te pruilen. 'Wie gaat dit betalen?' Hij fronst niet begrijpend en schiet weer in de lach. Ik zucht en Bill kan blijkbaar zijn lach ook niet inhouden. Ik neem hem uit de buurt van de verf en grinnik. 'Je bent me het kereltje hoor!' en stop hem meteen in bad. Terwijl Bentley braafjes verfhandjes op het grote doek plaats, zat Thomas vrolijk op de tafels en de muur naast hem te kliederen.

'Dat mag je niet meer doen he! Dat is stout!' zeg ik nu wat streng, zodat hij weet dat het echt niet mag. Hij lijkt me te verstaan en ik trek hem iets vers aan. In de kamer zijn Tom en Georg erbij gekomen en kijken verbaasd naar Bentley. 'Heb jij dat gedaan?' lacht Georg. Meteen schud hij het hoofd en streelt Bill lief door zijn haar. 'Je bent de braafste van de 2, je broertje is veel te ondeugend, net als mijn broer.' Waarna hij een tik van Tom ontvangt. 'Ik tekende nooit op de muren, laat staan met verf!' werpt hij boos toe. Bill grijnst breed en kruist zijn vingers. 'Maar je liep wel naakt door de kamer heen, terwijl mam bezoek had!' Georg giert het uit, terwijl Tom vrolijk staat te grijnzen. 'Dat is wel waar, en het grappigste deel van mijn jeugd.'

'Het ziet er anders wel geweldig uit, niet?' vraagt Tom. De kinderen hebben een soort spandoek gemaakt om voor het raam te hangen als Fien bevallen is. Momenteel zit ze in het ziekenhuis, want ze moet nog een weekje. 'Is het mooi ventje?' vraag ik Thomas die geïnteresserd naar het doek kijkt. 'Oohh.' klinkt er zacht. Ik lach en Bentley begint plots te boeren. 'Handje voor je mond!' klaagt Bill tegen de 2 jarige. En natuurlijk doet hij het nog ook, waardoor de blauwe verf nu aan zijn mondje hangt. 'Bill, kijk nou!' grom ik en Thomas begint hem uit te lachen. 'Oeps.' grijnst die. Zuchtend haal ik hem van zijn stoeltje en stop hem ook maar in bad. Daarna geef ik ze elk een fruitsapje en vermaken ze zich op hun speelkleed.

Samen met Tom ruim ik alles wat op, nu Bill nog steeds niets anders kan doen, dan zitten in die rolstoel. Uitgeput val ik in de sofa neer en rennen Max en Shawn de woonkamer binnen. 'Gedaan met repeteren?' vraagt Tom geïnteresserd. 'Nee hoor, korte pauze!' zegt Max voor Shawn iets kan zeggen. Die zucht vermoeid. 'Ah, Max is de leader?' grijnst Bill trots. 'Ik heb geen zin meer.' kermt Shawn terwijl hij een flesje water neemt uit de koelkast. 'Shawn, voor de zoveelste keer.' zegt Max oogrollend. 'Wil je zo goed gitaar kunnen spelen als je papa?' Shawn knikt meteen. 'Wil je met mij in een band?' Weerom knikt hij hyper. 'Wil je beroemd worden, meisjes versieren, meisjes hebben die je aanbidden en knap en rijk zijn?' Max's stem schiet de hoogte in en Tom moet de grootste moeite doen om zijn lach in te houden, want Bill zijn ogen zijn net biljartballen. 'Ja, eigenlijk wel.' fluistert Shawn bedenkelijk. 'Wel, dan moeten we oefenen tot we erbij neervallen!' en steekt zijn vuist uit. Shawn tikt hem en ze geven elkaar een korte hug.

'Oke, let's go, bro!' tiert Shawn plots opgewonden. Ze rennen de kamer weer uit en het is doodstil in de woonkamer. 'Wat was dat?' fluistert Bill ongelovig. 'Ik heb platte rust nodig.' zegt Tom vermoeid en valt bovenop me neer in de sofa. 'Tom!' brom ik moeizaam. 'Je ligt zo lekker, zusje.' vertelt hij even geamuseerd. 'PAAPAAAA, KOM EENS HELPEN!!' gilt Shawn van buitenaf. 'Nee he, ik wil niet, ik wil niet.' pruilt hij kinderachtig. 'Doen niet zo kinderachtig, en ga opstaan!' roept Bill waardoor Tom gaat grijnzen. 'Zijn we een beetje jaloers Billie?' Bill trekt zijn wenkbrauw op. 'Op wie? Jou? Ik ben nog liever een deurmat.' Droog kijkt Tom hem aan. 'Ik zal maar vertrekken, voordat je nog een jaartje langer in een rolstoel moet.' en verlaat vloekend de kamer. 'Ik wil uit de rolstoel, mijn kont verlamd haast nog!' Ik lach en geef hem een kusje. 'Binnenkort lieverd.' Bentley trekt aan mijn broek en kijkt me boos aan. 'Wat is er met jou aan de hand?' vraag ik ontzet. Hij brabbelt wat, maar veel kan ik er niet uit verstaan. 'Misschien wil hij ook een kusje.' gokt Bill en ik hijs de kleine in de zetel. Na het kusje glimlacht hij meteen en maakt grijphandjes naar Bill. 'Papa?' vraag ik grijnzend. 'Dadaa.' Ik zucht en lachend neemt Bill hem over. 'Hij wil nog steeds niet.' Bill haalt zijn schouders op en knuffelt hem stevig. Thomas bekijkt alles van op een afstandje en ik wenk hem. 'Mama..' triomfantelijk kijk ik Bill aan die een zuur gezicht trekt. 'Je hebt gewoon geluk!'