19. Pooltable

Taylor kwam inderdaad om vijf uur het huis binnen vallen. Jake was net aan het koken - hetzelfde wat we die ochtend op het kookkanaal hadden gezien - en Taylor wilde bijna de deur achter zich dicht doen, toen James binnenkwam. Hij had nog vier andere mensen bij zich.
Wij vroegen ons allemaal af waarom en wat hij aan het doen was, toen we een gigantische pooltafel achter hem zagen staan.
'Jezus, James, wat móet je met zo'n ding?', vroeg Jake.
'Spelen', zei James. Taylor schoot hem snel te hulp en met zes man droegen ze het ding naar binnen. Ik had het nog nooit gedaan, en daarom moest ik al eerst.
Ik maakte Taylor helemaal in. Niet echt. Ik verloor alles. Álles. Na een uur was ik er flauw van, en gelukkig had Jake net het eten klaar.
'Dit is 't, mensen. Het is vast lekker. Ik weet het gewoon. Er kan niks mis gaan, want ik heb alles precies hetz-'
'Gatverdamme, Jake! Dit is niet te vreten. En kijk hoe het erúit ziet! dat kun je ons toch niet voorzetten?', gilde James. Het was zwart. Alles op het bord was zwart, en James had zijn hap weer uitgespuugt. Jake plofte beteuterd in zijn stoel en Taylor kneep even in mijn knie onder de tafel. Ik glimlachte naar hem en Jake zag eruit alsof hij ieder moment in tranen kon uitbarsten.
'Shit, ik heb gewoon m'n dag even niet. Morgen beter?'
'O nee! Morgen niks. Ik kook morgen', zei Taylor.
'Echt waar?', vroeg ik hoopvol. Hij was nog nooit een hele dag thuis geweest, dus koken had hij nooit tijd voor gehad.
'Nee - wacht. Ik heb slecht nieuws', zei hij ineens, en hij keek me doordringend aan. Ik trok mijn wenkbrauw op als teken dat hij door moest praten.
'Ik moet morgen naar Canada', mompelde hij.
'Wát?!', gilde ik. Hij knikte en kneep nog een keer in mijn knie.
'Het is mijn werk, Em, ik kan het niet afzeggen. Je mag niet mee, ik heb het er al uitgebreid met Barry over gehad. Het gaat niet. Je kunt hier blijven, ik bel elke avond, en ik ben over drie weken weer terug. Dan mag ik even overvliegen. Daarna moet ik nog twee maanden aan het werk en dan heb ik een weekje vrij, dus dan doen we weer heel veel samen'. Ik wist ook wel dat ik er niets tegenin kon brengen, en dus kneep ik even in zijn hand op mijn been, en knikte begrijpend. Jake stond al op en pakte de borden van de tafel. Hij duwde met zijn voet op het pedaaltje van de prullenbak en gooide alles weg.
'Iemand een plan B?'
'Gelukkig bestaan er pizzakoeriers in LA', zei Taylor. Hij stond op, keek even op het notitieblokje naast de telefoon en belde toen een nummer. Ik slofte naar de bank en samen met James keek ik naar het Fashionkanaal. James kraakte alles af en zei dat zijn eigen ontwerpen zo veel beter waren. Na tien minuten ging de bel al. De pizza was heerlijk, en net toen we het op hadden ging de telefoon.
'Voor jou, Tay', zei Jake. Taylor stond zuchten op, liet me los en strompelde half struikelend over het kleed naar de telefoon.
'Ja? Nee. Nee, dat was helemaal niet de afspraak. Ik ben niet te l- hallo? Zak dat je bent! Barry? Barry?! Fuck'. Hij gooide de hoorn erop en keek ons boos aan.
'Ik moet nu weg. Nu. Fuck. Hij zegt dat ik al te laat ben. Ik spreek jullie - ik houd van jou', zei hij met een knikje naar Jake en James en naar mij. Toen kuste hij me waar zijn vrienden/huisgenoten bij waren en snelde de deur uit. En dat was voorlopig de laatste keer dat ik hem live zag. Tot die ene ochtend, maar voordat ik dat vertel, moet ik eerst vertellen wat daarvóór - voor dat hij me dumpte - gebeurde...

ik ga pas door als ik minstens zeven reacties heb!
<3

p.s.
Wil iedereen even op mijn profiel kijken en het antwoord in een berichtje schrijven?
dankje !
<3