051~

Tom liet me los...na een tijdje. 'I hate it to let you go, even for a moment.' fluisterde hij in mijn oor. Ik glimlachte en legde mijn hoofd tegen zijn bost aan. Zijn ene hand hield hij me vast rond mijn middel, met de andere streelde hij zacht over mijn wang, speelde hij met mijn haar... Af en toe gaf hij een klein, zacht, schattig kusje; op mijn hand, op mijn hoofd... de andere keer was ik het. Toen ik daar meer dan een halfuur lag, half dromend, keek ik op. Ik probeerde recht te zitten, maar Tom hield me tegen. Hij keek me aan met puppieoogjes. 'Wil je niet nog even blijven?' vroeg hij zacht. Ik keek hem aan, maar probeerde de puppyoogjes niet te zien. 'Dan kan ik je nog wat langer vasthouden.' mompelde hij terwijl hij zijn tweede arm ook rond me trok. 'En als een van ons in slaap valt?' vroeg ik zacht. Ik voelde dat Tom zijn schouders optilde. 'Het is niet dat mijn moeder zo'n controlefreak is dat ze gaat komen kijken of we wel allemaal in ons bed liggen. Trouwens, wat maakt het eigenlijk uit. Hier ga je warmer hebben dan in je bed.' mompelde hij terwijl hij met een hand over mijn ruggengraat ging. Ik lachte zachtjes toen hij me kietelde. 'Misschien moet ik toch maar beter...' verder kwam ik niet. Tom legde zijn vinger op mijn mond. 'Wil je hier niet in slaap vallen? Samen met mij?' hij klonk zo lief, daar kon je toch geen nee tegen zeggen. Ik zuchtte zacht. 'Is er iets?' vroeg hij. 'nee, ik... ik vraag me gewoon af hoe lang dit zo gaat voelen.' vroeg ik zacht. Vanuit mijn ooghoek keek ik naar zijn gezicht. 'Hoe?' vroeg hij. 'Gelukkig.' verzuchtte ik. 'Hmmm, als het aan mij lag, de rest van je leven.' Hij nam een pluk haar in zijn handen. 'Je hebt een andere shampoo gebruikt. Is die...?' vroeg hij. ik knikte, en was blij dat hij mijn rode wangen niet kon zien. 'Dus jij gebruikt mijn shampoo?' vroeg hij met een gespeeld boze stem. Ik knikte. 'Ben je boos?' vroeg ik zacht, en zo zielig mogelijk.