Hoofdstuk 12

'Kom mee, als je niet wilt dat Lucius boos op je word.' fluisterde ik en pakte Dobbys arm, die hij zelf weer los rukte.
'Ik moet een belangrijke boodschap geven aan Harry Potter.' zei hij en veegde een traan weg.
'Dit moet je zelf doen.' ik klom uit het raam en viel me vallen.
Ik kwam in een bloemen perkje terecht.
'Waarom kan ik dit niet elke dag doen, dit is zo leuk...' ik keek op mijn horloge en zag dat het vijf voor acht was.
De viavia!
Zo snel als mijn pumps zich konden dragen rende ik naar het heuveltje en greep het blik.
'Whoee!' riep ik en keek naar de lucht, die blauw naar beige ging.
'He?' ik keek naar mijn lege handen.
'Waar ben ik?' vroeg ik in mezelf en keek rond.
'Welkom in the burrow.' zei iemand.
'George!' riep ik en sprong in zijn armen. 'Wat doe jij hier, mijn viavia zou moeten leiden naar de Malfoy Manor.'
Ik rende naar buiten en zag een oude varkensstal, waar kamers aangemaakt waren en was opgeknapt.
'Je bent misschien iets sjiekers gewent bent, maar het is hier best luxe.' ik rende weer naar binnen en botste tegen iemand aan.
Zo'n bekende bots...
Ik krabbelde overeind en liep verder.
'Oh ja, ik moet nog iets doen.' zei ik en concentreerde me op de kleur oranje.
'Ik ben een Weasley.' zei ik, en knuffelde George.
'Kom, ik laat onze kamer zien.' ik liep achter George aan naar boven.
Achter een bruine deur zag ik een piepkleine kamer met een een persoons-bed.
Daarna zag ik achter een witte deur met een ruimere kamer erachter.
George duwde de deur open en wees op een gehavend bed.
'Wacht.' ik zwaaide met mijn toverstok, en poef, er stonden twee luxe bedden