Something About the Way You Look Tonight - 7.2

      “Hey” Zayn drukte een kus op Olivia’s wang en merkte dat ze inderdaad naar appels rook. “Hoe gaat het met je?”
      “Goed, met jou?” ze wierp een glimlach in Zayns richting. Deze kon wel begrijpen waarom Niall verliefd op haar was, niet dat hij het zelf was. Maar toch.
      “Ook goed. De andere jongens hebben trouwens nog steeds niet door”
      “Dat is goed, laat ons dat zo houden tot ze me zien”
      “Ik denk dat ze het heel erg leuk gaan vinden om je terug te zien. Vooral Niall en Louis”
      “Niall?” Olivia keek op toen ze de naam van de blonde jongen hoorde.
      “Ja, Niall. Waarom zo geïnteresseerd in hem?” snel keek Olivia weer weg, haar wangen kleurden langzaam rood. Ze kon toch moeilijk tegen Zayn gaan zeggen dat ze iets voor Niall voelde? Als hij dan niets voor haar zou voelen dan zou het pijnlijk zijn. “Olivia?”
      “Zo maar, ik had niet gedacht dat hij het ook zo heel erg leuk zou vinden” ze kon niet ontkennen dat ze het geweldig vond dat hij haar miste.
      “Ja ja,” Zayn keek haar even met een grote grijns aan maar veranderde toen van onderwerp, “volgens mij is het wel leuk als je ons na het optreden op wacht”
      “Dat vind ik een goed idee” samen met Zayn liep Olivia naar een andere kant van het gebouw. Een plek waar de jongens niet zouden komen.
      “Ik moet denk ik wel eens terug gaan, maar hier zijn nog wat mensen dat je kent” Zayn duwde de deur open en Olivia glimlachte toen ze Jay, Louis’ moeder, zag zitten in de kamer.
      “Hey meisje” Jay stond op en omhelsde Olivia. “Het is lang geleden dat ik je nog eens gezien heb”
      “Dat is het inderdaad, wel spijtig. Vind je niet?” Jay en Olivia hadden altijd al een heel erg sterke band gehad, Jay was een tweede moeder voor Olivia.
      “Moet je ook niet iets tegen ons zeggen?” Daisy, één van Louis’ kleinere zusjes tikte op Olivia’s rug. Olivia pakte Daisy op en draaide een rondje met haar. Al snel zat Olivia vast in een groepsknuffel, aangezien de andere zusjes van Louis, Phoebe, Lottie, Georgia en Felicite, er ook waren.
      “Tot straks” hoorde ze Zayn nog zeggen voor deze grinnikend de deur toe trok en zich weer naar zijn kleedkamer haaste. Al snel raakte Olivia aan de praat met Louis’ zusjes, Louis’ ouders en de familieleden van de andere jongens. Gemma, Harry’s zus, vond Olivia heel erg vriendelijk. Ze was heel erg vriendelijk. Net zoals Greg, Nialls broer, deze begon al direct grapjes te maken waardoor Nialls moeder even met haar ogen rolde en haar zoon dan lachend aan keek.
      “Je moet niet op hem letten, zo doet hij altijd” met een verbaasd gezichtje keek Greg zijn moeder aan.
      “Dat doe ik echt niet altijd” zijn moeder knikte waardoor hij zijn schouders op haalde. “Nou ja, Olivia,” hij draaide zich een beetje, “ik heb al veel dingen over je gehoord” Olivia begon te lachen.
      “Toch enkel goede dingen hoop ik?”
      “Natuurlijk” Greg glimlachte. Net zoals Nialls tanden stonden die van Greg een klein beetje scheef, iets wat Olivia helemaal niet stoorde. Ze vond het iets hebben, het zorgde ervoor dat ze niet perfect waren en daarom perfect in haar ogen. Olivia vond namelijk dat imperfectie perfectie was.
      “Dan is het goed” ze had niet eens door dat er al drie uren verstreken waren tot er omgeroepen werd dat de jongens het podium gingen op gaan. Olivia draaide zich om naar het tv-scherm dat in de kamer hing en fixeerde zich daarop. Ze kreeg een spontane glimlach op haar gezicht toen ze zag hoe ze begonnen te zingen in de metro, hoe ze gevolgd werden door horde meisjes en hoe ze uiteindelijk op het podium belande. Olivia kon aan Harry’s gezicht zien dat hij heel erg nerveus was, maar ze was ongelofelijk trots op hem en om eerlijk te zijn vond ze dat hij het perfect gedaan had. Zijzelf had het zeker niet beter kunnen doen. De deur werd geopend en een vent, met een microfoon rond zijn hoofd, gaf teken dat iedereen hem mocht volgen. De jongens stonden nu nog op het podium, ze moesten nog een nummertje trekken maar Olivia en de rest mocht al achter het podium de jongens gaan opwachten. Greg ging recht voor Olivia staan, zodat het niemand zou op vallen dat ook zij er was.
      “Mam” Louis’ stem was de eerste die Olivia kon horen en niet veel later ook de voetstappen van de jongens die het podium kwamen af lopen.
      “Harry, je moet niet wenen” Harry had zich in Gemma’s armen gestord en tranen liepen over zijn wangen heen. “Je hebt het geweldig gedaan, ik ben echt niet de enigste die dat vind. Je bent geweldig”
      “Greg? Ik wist niet dat jij hier ging zijn” Olivia’s hart ging een slag sneller slaan toen ze Nialls stem hoorde, die perfecte stem. Ze was verliefd, dat wist ze.
      “Ik heb een verrassing” de andere jongens, die hun familie aan het omhelzen waren, keken ook op. Enkel Zayn keek Greg met een grote grijns aan. “Nou eerder heeft Zayn een verrassing voor jullie” Greg deed een stap opzij en Olivia kwam te voorschijn.
      “Hey, heel erg goed gedaan” niet veel later voelde ze een paar sterke armen rond zich en rook ze een geur die ze geweldig vond. “Niall” mompelde ze.

Sorry dat dit deeltje een dag te laat gekomen is! Ik heb het gewoon zo druk gehad deze week (Ik heb zelfs nog niet kunnen schrijven en dat irriteert me enorm!). Ik had vandaag overhoring Nederlands, de helft van wat ik voor mijn examen moet kennen en deze leerkracht maakt de moeilijkste overhoringen ooit! (Echt waar) Ik heb dus ongeveer elf uur gestudeerd ervoor. Maar ik denk wel dat ik een zeven op acht op tien heb (: Nu hopen dat het waar is ^^ Ik weet dat aangezien hij na de overhoring de vragen overloopt. Oké, maar dus nog eens sorry! Ik ben gisteren niet op de laptop geweest (deze week nog maar een half uurtje in totaal) en kon het dus niet uploaden. Vergeven jullie het mij?