Something About the Way You Look Tonight - 7.1

September – 2011

Ken je dat gevoel dat als je niet meer aan iemand anders kan denken dan die ene persoon? Dat je spontaan een glimlach op je gezicht krijgt zodra je hem of haar ziet? Dat je altijd bij die ene persoon wilt zijn? En dat je niets liever wilt doen dan jouw lippen op de zijne of hare drukken? Zo voelde Niall zich. Elke keer als hij Olivia zag begonnen de figuurlijke vlinders in zijn buik rond te vliegen. Hij haatte ze, hij haatte ze omdat hij ze niet weg kreeg, ze bleven daar zitten en hij kon er niets mee doen. Hij kon toch moeilijk op biechten aan Olivia dat hij verliefd op haar was? Het was toch duidelijk dat ze iets voor Louis voelde?
      “Dude, gaat het?” Louis kwam naast Niall zitten.
      “Ja, met jou?”
      “Ook goed hè, ik ben bezig met je verjaardagscadeau. Serieus je gaat het geweldig vinden” Louis keek Niall glimlachend aan. “Ik weet precies wat jij nodig hebt”
      “Wat dan?”
      “Dat vertel ik niet” een kinderelijke grijns stond op Louis’ gezich. Niall zuchte. “Wat is er?” Louis’ kinderlijke grijns was verdwenen en nu keek hij Niall serieus aan.
      “Ik denk dat Olivia me echt niet moet hebben” mompelde deze, zo het was eruit.
      “Waarom niet?” verbaasd keek Louis Niall aan. “Natuurlijk moet ze jou wel hebben, ze heeft je ongelofelijk graag”
      “Gewoon als vriend, ja. Maar meer niet” Nialls ogen waren gefixeerd op zijn handen, die hij in elkaar gehaakt had.
      “Hoe bedoel je?”
      “Het is toch duidelijk dat ze niets voor mij voelt? Ze is duidelijk verliefd op iemand anders”
      “Op wie dan?” Louis voelde medelijden voor zijn vriend.
      “Jou” het woordje kwam er uit als een fluistering. Maar Louis had het goed verstaan, hij versteende. Hoe bedoelde Niall? Hoe kon Niall denken dat Olivia op hem verliefd was?
      “Hoe kom je daarbij?” Niall haalde zijn schouders op.
      “Haar handelingen als jullie bij elkaar zijn. Dat is ook de reden waarom ik crashte op het kartcircuit” Niall keek Louis niet aan.
      “Niall,” Louis verzette zich zodat Niall wel naar hem moest kijken, “geloof me. Olivia is niet verliefd op mij en ik ook niet op haar. Ze voelt enkel vriendschappelijke gevoelns voor me. Ik ben haar grote broer en zij is mijn kleine zus. Geloof me als je Olivia ziet en haar kust gaat ze zeker terug kussen. Ik ken haar goed genoeg, ze voelt iets voor je”
      “Echt?” Nialls stem was zacht en kleintjes. Louis knikte
      “Echt” een klein glimlachje verscheen op Nialls gezicht waardoor Louis ook moest glimlachen. “Ik snap het echt niet, dat jij dacht dat ik met haar er vandoor zou gaan” Niall haalde zijn schouders op.
      “Ik zie het gewoon sneller voor me dat jij een meisje krijgt dan dat ik zelf een meisje zou krijgen”
      “Waar haal je dat nou weer?” weer haalde Niall zijn schouders op.
      “Laten we er op over op houden?”
      “We houden er over op” Louis stond op en stak zijn hand uit. “Kom je mee?” Louis stak zijn hand uit naar Niall, die het aanpakte. “We moeten ons gaan klaar maken voor Red or Black” vandaag gingen ze voor de eerste keer ‘What makes you beautiful’ live zingen voor een live publiek. De jongens waren stuk voor stuk ongelofelijk zenuwachtig. En dan vooral Harry, hij liep al de hele tijd te ijsberen door de ruimte.
      “Harry, rustig” Liam legde zijn hand op Harry’s schouder. Deze draaide zich om en keek Liam bang aan.
      “Ik ga het verpesten”
      “Maar nee, wij geloven in je” Liam wist niet dat deze woorden Harry nog zenuwachtiger maakte dan hij al was.
      “Volgens mij werkt dat niet echt” Zayn keek even op van zijn gsm en merkte dat Harry nog zenuwachtiger door de ruimte begon te ijsberen.
      “Ik denk het ook niet” Liam trok een wenkbrauw op.
      “Wat is er met hem?” Louis kwam samen met Niall de kamer binnen gewandelt en bekeek zijn beste vriend.
      “Hij heeft zenuwen” Zayn contreerde zich weer op zijn gsm. Normaal gezien zou hij meer aandacht besteden aan zijn vrienden maar hij was met Olivia aan het smsen. De jongens wisten niet dat ze zou komen maar hij had het geregeld. Hij was niet voor niet super Zayn.
      “Jij bent ook associaal” Niall wierp een blik op Zayn, deze glimlachte schijnheilig maar bleef naar zijn gsm kijken. Niall gaf Zayn geen aandacht meer maar nam een appel uit het mandje. Ja, een appel. Voorzichtig nam hij er een hap van. Appels deden hem denken aan Olivia. Ze rook altijd naar fruit en bloemen. En dan vooral naar appels.
      “Eet jij nu een appel?” Harry was gestopt met ijsberen en keek de blonde jongen raar aan. “Jij eet geen appels”
      “Nu wel dus” Louis schoot in de lach. “Waarom lach jij nu?”
      “Ik weet waarom jij een appel aan het eten bent” zelfs Zayn keek nu naar Louis.
      “Waarom dan?” Liam had zich naast Zayn in de zetel gezegd.
      “Omdat appels hem aan Olivia doen denken” betrapt! Nialls wangen kleurden rood.
      “Serieus?” Harry keek van Louis naar Niall en terug. “Hoe kan een appel hem nu aan haar doen denken?”
      “Ze ruikt naar appels” mompelde Niall. Zayn kreeg een glimlach op zijn gezicht, het was zo’n goed idee van hem om Olivia uit te nodigen. Het was duidelijk dat Niall haar miste.
      “Serieus?” Harry keek Louis aan, deze knikte.
      “Dat doet ze inderdaad”
      “Waar jullie op letten” mompelde Harry.

En ja hoor, ik heb 'Up all night' gekocht ^^ Nog iemand? Ik had nooit gedacht dat ik een cd zou kopen van een boyband ^^ Ach ja, ik ben een meisje voor iets. Je moet toch één keer in je leven dan een cd van een boyband kopen, toch? ^^
En ja, ik weet dat het cliché klinkt, ik ben echt ongelofelijk blij met jullie als mijn lezers (: Jullie reacties, 'het aantal gelezen' nummer en het nummer van mijn abo's maken mijn dag telkens goed. Dus dank jullie wel <3