III

Stefan schrikt, hij had niet door dat hij aan het staren was. Gelukkig lijkt de graaf niet boos, hij glimlacht zelfs. "Als je klaar bent met eten, zal ik je naar je kamer brengen.

Stefan ligt op zijn bed. Hij kan niet slapen, hij moet heel de tijd denken aan wat de graaf heeft gezegd.
Stefan en de graaf lopen door een lange gang met wandtapijten als de graaf begint te vertellen." Dit is al een oud kasteel. Het is gebouwd door mijn voorouders om dit gebied te beschermen tegen invallen.""Invallen van wie?" durft Stefan te vragen. De graaf kijkt hem aan en fronst." Invallen van andere landen of andere kasteelheren die dit gebied wilden. Zoals je kan zien op de tapijten waren er veel oorlogen die tijd. Mijn familie heeft dit kasteel altijd kunnen behouden, het is nooit van iemand anders geweest." Klonk de graaf nu trots?" Een tijde is het stil, dan vraagt Stefan:" Waarom hebt u mij gekozen als uw nieuwe bediende?"" Oh, maar ik heb je niet gekozen. Dat heeft Sergei gedaan. Als mijn bediende stopt moet hij een andere kiezen. Sergei dacht duidelijk dat jij de geschikte persoon was.
Vooral die laatste woorden spoken door Stefans hoofd.