Chapter six

'Maddison. Ik heb liever Maddison.' Zegt een van de jongens, genaamd Chris. De andere jongens kijken elkaar nog aan.
'Kom op, jongens. Maddison heeft ons altijd geholpen als we hulp nodig hadden. En wanneer heeft Lola ons geholpen? Inderdaad, nooit. Hebben jullie liever een meisje, die niet eens een vriendin van je is en je nooit helpt of een vriendin die je help en wel aardig tegen je doet?' Vraagt Chris.
'Je hebt gelijk.' Zeggen de jongens tegen Chris.
'Oke, jongens. Nu komt de volgende stap. De meiden vertellen wat jullie vinden. MADDISON! LOLA!' Roep ik zo hard als ik kan. Lola en Maddison komen naar mij en de jongens toe.
'Oke, ik ga geen omweg nemen. Dus, Lola, we haten je. En Maddison, je bent het beste meisje dat we ooit ontmoet hebben.' Zegt Chris meteen. Lola haar mond valt open en Maddison tovert een glimlach op haar gezicht. Lola loopt boos naar me toe. 'Dit is allemaal jou schuld! Dit is allemaal jou schuld! En nu haat mijn broer me dus ook! Dit is allemaal jou schuld!' Zegt Lola, die echt woedend is. Ik haal mijn schouders ongeïnteresseerd op en Lola loopt met grote passen weg. Chris komt naar me toe lopen.
'Tja, dat is nog een slechte kant van mijn zus. Echt heel woedend kunnen worden.' Zeg Chris en hij lacht. Ik lacht met hem mee. Chris is aardig. Chris loopt naar de groep en ik kijk naar Maddison. Ik glimlacht even en ga dan de school weer binnen. Ik ga naar de eerste verdieping. Ik ga op een gang zitten waar je huiswerk kan maken. Via die gang kan je ook naar het schoolplein zitten. Ik ga in de gang aan een tafel bij het raam zitten en kijk naar buiten. Ik kijk weer naar Maddison, die blijkbaar niet in de gaten heeft dat ik weg ben. Ik kan zien dat ze veel lol heeft. Maddison en alle jongens lachen. Dan kijk in naar Chris die in het rond kijkt. Hij loopt naar Maddison en begint tegen haar te praten. Dan kijkt ook Maddison rond en haalt haar schouders op. Chris en Maddison lopen dan de school binnen. Niet veel later komt Chris de gang binnen. 'Hey Jus, wat is er?' Vraagt Chris en hij komt naast me zitten.
'Niets.' Lieg ik.
'Niet liegen, Justin.' Zegt Chris. Een zucht verlaat mijn mond.