Chapter Eleven,

Elise's pov

'Eliiiise, speel je alsjeblieeeeeft voor mijjjj!' zingt Harry niet op zijn best. 'NoWay!' roep ik over zijn gezang heen. Hij trekt een pruillipje. 'A.U.B' zegt hij. 'Nope.' ik loop de trap op. 'Pretty please?' 'Nope. We vallen in herhaling.' zeg ik en hij haalt zijn schouders op. 'Als jij niet speelt stop ik niet.' 'Dan kun je nog lang doorgaan.' zucht ik vermoeid en wil verder lopen. Harry haalt me in en houdt me bij mijn armen vast. 'De piano is die kant op.' 'Ja, en mijn kamer is die kant op.' wijs ik met mijn hoofd. Harry zucht en duwt mij naar beneden. Ik werk tegen en verlos me van zijn armen. 'Dacht het niet!' roept hij en tilt me op. Hij gooit me over zijn schouder en loopt richting de studio. 'Laat me los!' lach ik en spartel hard tegen. 'Nope. Eerst spelen, dan los.' 'Harry!!' smeek ik. Hij gaat een deur door en zet me snel op een kruk. Snel doet hij de deur op slot. 'Spelen. Jij. Nu.' Ik schud mijn hoofd. Hij houdt de sleutel van de deur voor mijn neus. 'Jij gaat niet weg voor je hebt gespeeld.' Ik probeer de sleutel weg te graaien, maar hij houdt hem omhoog. 'Dit is een Kidnapping!' lach ik. 'Klopt.' zegt Harry droog. 'Dus als ik jou was zou ik gaan spelen.' Ik zucht en geef over. Ik haal de doek van de toetsen en bedenk wel lied ik ga spelen. River Flows in You, wordt het. Ik begin en als ik klaar ben gaat Harry klappen. 'Mooi hoor.' 'Mag ik nu weg?' vraag ik terwijl ik opsta. 'Euh... Vooruit.' hij loopt naar de deur en doet die open. 'Thank you.' zeg ik lachend. Harry staat nog in de deur opening.'Zo kan ik er niet langs, jochie.' Hij glimlacht. Ik zucht en doe een poging om hem weg te duwen. Hij lacht en raakt uit balans. Zo valt hij achteruit en neemt hij mij mee! Hij kan niet eens tegen iemand met kippenkracht! Slecht! 'Auw.' hoor ik hem zeggen terwijl we op de grond liggen.(naast elkaar...!) Ik lig helemaal dubbel, maar ik stop als ik Harry apart zie kijken. Het valt stil. Ik kijk naar zijn ogen. Ze stonden niet serieus, maar ook niet vrolijk. Heel langzaam komt hij dichterbij. Ik dacht aan die keer op de trap. Maar nu was het anders. Ik sluit mijn ogen als ik zijn adem voel. Ik voel bijna zijn lippen als ik de bel hoor gaan. Snel open ik mijn ogen en sta ik op. Harry doet hetzelfde. 'Zou ik eh..' stamelt hij. 'Opendoen?' maak ik zijn zin af. Hij knikt en loopt naar de deur. Ik ga even op de bank zitten. Wat was dat?