Hoofdstuk 8

Ik zet langzaam mijn kap af en maak mijn bloes los en draai me weer om naar Dray ik doe mijn mantel af en loop de zon in. Als ik naar Dray kijk zie ik dat hij bewonderend naar mijn huid kijkt. Ik kijk weer weg en ga in het gras liggen. “Hoe kon Sky eigenlijk dingen laten zien met een aanraking?” vraagt hij na een tijdje als hij naast me in het gras ligt. “ Ze was altijd al een meisje van weinig worden en toen ze vampier was geworden kon ze je dingen laten zien die ze je wou laten zien. Net als toen jij dacht dat ze me had gehersenspoeld. Toen hield ik haar hand ook tegen mijn wang en toen hoorde ik waar ze aan dacht. Ze dacht dat ze onze levens verpeste door te leven en ze wou zich laten vermoorden tijdens het toernooi. Toen ik dat in haar gedachte hoorde werd ik woedend en begon ik te schreeuwen tegen haar dat als ze dat zou doen ze juist mijn leven verwoeste. Ze is gelukkig van gedachte verandert.” Vertelde ik. “ Heb jij ook een gave?” “nee” het begon donker te worden dus gooide ik een beker naar Draco toe met bloed die hij rustig leegdronk ikzelf pakte ook een beker en dronk die ook rustig op. Toen ik zag dat het volle maan is vannacht stond ik op en wenkte Draco om ook mee te komen we renden op vampier snelheid terug naar zweinstein en liepen rustig naar binnen. Toen we in de leerlingenkamer aankwamen zagen we Sky zitten en gingen bij haar zitten. Toen pansy ook binnenkwam en Dray zag zitten rende ze op hem af en ging meteen aan hem hangen wat misschien niet zo’n goed idee was van haar want Dray duwde haar zacht weg waardoor ze op de grond viel.

Sky Pov.

Ik begon te lachen toen Draco pansy op de grond duwde waardoor ze heel verdrietig naar hem keek terwijl hij naar mij staarde met een vragende blik in zijn ogen. Toen stond pansy op en begon meteen tegen mij te schreeuwen. “Hoe haal jij het in je hoofd om mijn vriendje af te pakken! Vuile hoer!” Ik stopte met lachen en liet mijn ogen zwart kleuren ik zag die van Blaise & Draco ook langzaam zwart kleuren ik stond op en keek haar dreigend aan. “Hoe noemde je mij?” vroeg ik langzaam terwijl Draco & Blaise achter me kwamen te staan. Ze keek me bang aan en liep langzaam achteruit. Ik draaide me om en legde mijn handen op hun wang en liet ze ons in onze kamer zien. Ze knikte en we liepen weg. Blaise vertelde ons dat hij nog even naar de zevende verdieping ging om daar wat boeken te lezen in de kamer van hoge nood en wat films te kijken. Draco en ik gingen op mijn bed zitten. Ik keek hem in de ogen en liet een beeld zien waarop we zaten te zoenen. Ik keek verlegen weg maar ik voelde hoe hij zijn hand op mijn wang legde en mijn gezicht naar hem toe draaide. Zijn gezicht kwam langzaam dichterbij en ik sloot mijn ogen. Ik voelde zijn heerlijke zachte lippen op die van mij en mijn hoofd en buik ontplofte bijna van de duizende vlinders die er door raasde. Even later voelde ik hem zachtjes op mijn lip bijten om toestemming te vragen. Ik opende mijn mond een klein stukje en ik voelde bijna meteen zijn tong in mijn mond. Onze tongen speelde een spel waarvan alleen wij de regels kende. Ik legde mijn handen in zijn nek en trok hem langzaam mee naar achter terwijl ik ging liggen hij kwam voorzichtig op me liggen. Ik wou dat we zo voor altijd konden liggen. We werden echter verstoord toen Blaise die binnenkwam om zich om te kleden. Hij keek ons grijnzend aan toen hij ons zag liggen. “komen jullie tortelduifjes we moeten naar het ontbijt want anders gaat het opvallen.” Zegt hij lachend. Draco rolt van me af en trekt zijn kleding recht. Ik sta ook op en trek mijn kleding ook goed. We pakken onze mantels en doen die om. Als we de grote zaal binnenlopen doen we snel onze kappen op aangezien de zon schijnt. Ik ga lachend zitten waardoor de jongens me verbaasd aankijken. Ik laat een plaatje zien van de drie gebroeders daarna één van de drie musketiers en daarna één van ons. Als ze dat zien moeten ze ook lachen. Perkamentus komt naar ons toe. “Zouden jullie even willen meelopen?” vraagt hij vriendelijk. We knikken lachend. En staan op en lopen met hem mee. Onderweg laat ik hem ook zien waar we zo om moesten lachen en daar moet hij ook om lachen. Als we zitten wordt hij weer serieus. “Draco je weet dat je nu niet naar huis kan maar je ouders wouden me niet geloven dus kunnen ze ieder moment hier zijn. Verder wou ik jullie vragen om Harry te helpen tijdens de strijd tegen voldemort. Aangezien jullie het beste wapen zijn wil ik ook aan jullie vragen de volturi in te lichten over de oorlog door zodra Harry Ron en Hermelien opzoek gaan naar de Gruzielementen met ze mee te gaan en voordat jullie terugkeren met zijn zessen langs de volturi gaan zodat jullie versterking kunnen hebben tijdens de strijd.” Vertelt Perkamentus ons. Ik laat hem een beeld zien van ons die Ron Harry & Hermelien helpen en dan samen naar de volturi gaan. Perkamentus knikt en geeft mij het zwaard van Griffoendor. “Bewaar het goed en heb hem altijd bij je.” Fluistert hij zacht. Ik knik en stop hem in mijn tas. Als ik dat heb gedaan hoor ik voetstappen op de trap. Draco, Blaise & ik kijken als één man tegelijk naar de deur. Ik pak Draco’s hand wanneer de deur open gaat en knijp er een keer in. We zien Narcissa en Lucius binnenkomen. Ik sta op en loop langzaam naar hun toe. “Hallo ik ben Sky Zabini aangenaam het is me een eer jullie te moeten. En dit is mijn tweelingbroer Blaise.” Zeg ik terwijl ik hun handen schud. Ook Blaise zegt gedag en geeft hun een hand.