Hoofdstuk 1

Lief dagboek.
Ik zal me even voorstellen. Ik ben Sky Zabini. Nu zal je vast denken familie van Blaise Zabini? Ja, dat is mijn tweelingbroer. Verder ben ik 14 jaar oud en zit ik in Zwadderich. Mijn beste vrienden zijn Ron, Harry & Hermelien. Nu denk je vast hoe kan een zwadderaar met de door Zwadderich meest gehate Grifoendors omgaan? Omdat ze wel met me praten al sinds het eerste jaar. De rest van de Zwadderaars negeerde me daarom heb ik nu een eigen slaapkamer dus ik ben ze wel dankbaar. En ik ben de enige Zwadderaar die nog niet met Malfoy naar bed is geweest, volgens mij weet hij niet eens dat ik besta. Maar ik moet gaan, ze gaan de winnaars van het Toverschooltoernooi bekent maken.

Xxx Sky Zabini.

Ik sloeg mijn dagboek die ik van Blaise heb gehad dicht en loop richting de grote zaal. Wanneer ik aankom zie ik dat Hermelien nog een plaatsje heeft vrijgehouden naast haar en Harry. Ik loop snel naar haar toe en ga zitten. Als ik net zit begint Perkamentus te praten. “welkom jongens en meisjes. Ik zal nu de namen van de kampioenen bekent maken.” De eerste naam komt uit de vuurbeker. Perkamentus pakt snel het blaadje en zegt. “de eerste kampioen is Viktor Krumle van Klammfels.” Dan vliegt de tweede naam uit de beker. “En de kampioen van Beauxbatons is Fleur Delacour.” Nu komt de laatste naam eruit. Wanneer Perkamentus het leest schrikt hij en zegt. “ De laatste kampioen is Sky Zabini.” roept hij. Ik sta langzaam op en loop langzaam met gebogen hoofd naar Perkamentus. Ik voel de blikken branden en hoor de mensen om me heen fluisteren. Als ik bij Perkamentus aankom zeg ik.“Ja Professor.” “Hoe heb je je naam in de beker gekregen?” “Weet ik niet. Ik heb het niet gedaan. Ik had het er wel over met Harry Ron & Hermelien maar die hebben me overtuigd het niet te doen aangezien u mijn probleem kent.” Dat laatste fluister ik zodat alleen Perkamentus me hoort. “Ga maar naar de andere kampioenen we bespreken dit straks op mijn kantoor.” Ik knik en loop richting de deur. Als ik de deur open heb gedaan en de trap afloop hoor ik Viktor en Fleur praten. “ Wat is dat kabaal wat is er aan de hand daar boven?” Ik loop langzaam de hoek om terwijl de tranen over mijn wangen lopen. Als ik snik kijken ze pas om en schrikken. Fleur komt naar me toe lopen en begint me te troosten aangezien ze mij nog kent van Beauxbatons. Zij was de enige die van mijn geheim wist samen met de leraren. “Wat is er aan de hand, meisje?” “Ik b ben g ge k koz en aals k kamp pioen” snik ik. Viktor staat er maar een beetje onwennig bij en weet geen houding aan te nemen. Als ik een beetje gekalmeert ben hoor ik iemand de deur open doen en kijk ik richting de trap. Als Fleur merkt dat ik naar de trap kijkt kijkt zij daar ook heen. Even later zie ik Harry de trap af komen en begin ik weer te huilen. Harry en Fleur beginnen me meteen weer te troosten. Even later hoor ik de ruziënde leraren richting de deur lopen ik veeg me tranen weg en ga tegen de muur zitten met me handen op me oren. ‘ik wordt gek en doof als ze zo door gaan’ denk ik. Wanneer de Leraren en de minister er zijn geef iemand een schreeuw en dat klinkt niet aangenaam. Als diegene stop met schreeuwen zeg ik “ Zo nu weten jullie wat ik hoor als jullie zo blijven schreeuwen en ruziën.” “Pardon, maar hoe haal jij het in je hoofd om zo te gaan schreeuwen jongedame.” Vraagt de minister dan aan mij. “Nou ik was het niet het was Fleur omdat zij weet dat het pijn aan mijn hoofd doet als jullie zo lopen te schreeuwen.” Ga ik ertegen in. Hij kijkt even verbaast maar voordat hij iets kan zeggen zegt Perkamentus. “Mijn excuses Sky ik had rekening moeten houden met je probleem. Maar als ik vragen mag hoe komt het dat Fleur er ook van weet?” vraagt hij nieuwsgierig. “Nou dat mag u maar u weet dat ik voor Zweinstein op Beauxbatons heb gezeten. Toen ik daar aankwam werd ik erg gepest met mijn bleke huid en Fleur nam het altijd als een grote zus voor me op en toen heb ik met madame Mallemour gepraat en gevraagt of ik het ook aan Fleur mocht vertellen ze vond het goed en ik ben met Fleur gaan Praten. Eerst was ze bang maar toen ze zag dat ik nogsteeds mezelf was werd ze minder bang en zo is Fleur erachter gekomen. Maar hoe zit dat met het toernooi?” vertel ik.