De Wegisweg

“Maaaaaaam! Ik heb eindelijk mijn brief van Zweinstein gekregen;
Beste juffrouw Zwarts,
Het is een genoegen om u mede te delen dat u bent geaccepteerd op Zweinsteins Hogeschool Voor Hekserij en Hocus-Pocus..
Het schooljaar begint op….
Blablablaaaa.. Gaan we nu mijn boeken halen?”
“Rustig lieverd, we gaan als je je ontbijt ophebt” antwoordt mijn moeder.
Ik schrok snel met een paar grote happen mijn spek en eieren binnen. “Goed, ik ben klaar, gaan we nu? Alsjebliiiiieft?!”
“Goed goed, ga Andromeda even halen, ze zal haar brief ook wel al hebben”
Pfff, die Andromeda, ik kon er niet zo goed mee opschieten.. ze zat in Zwadderich maar ik snapte niet hoe ze met dat stelletje Griffoendors kon omgaan. Voor mijn part was ze mijn zus niet! Nee, ik kon veel beter om met Cissy, mijn kleine zusje, zij mocht volgend jaar pas naar Zweinstein.. ik zal haar missen, denk ik…
“Dromeda, ga je mee naar de wegisweg?” Riep ik verveeld..
Ik hoop dat ze niet heel de tijd bij ons zal blijven dan..
“Ja tuurlijk ga ik mee, waar dacht je anders dat ik mijn spullen vandaan ging halen? Naar hier sommeren of zo?” Riep ze terug. Het arrogante kind! Hoe durfde ze zo’n toon tegen me aanslaan? Ik zet het haar nog wel betaald.. maar niet als mam erbij is, zij weet namelijk niet dat ze met die bloedverraders en modderbloedjes omgaat, maar ik was onlangs op haar kamer en het nachtkastje stond min of meer open en daar lag die brief! Ik vind het nog altijd zo vuil dat ik een stuk perkament heb aangeraakt waar dat schorem op heeft geschreven!
Ik ging naar Cissy’s kamer..
“Cissy, ga jij ook mee met mij, mam en hààr?” vroeg ik “Jaaaa!” riep ze dolblij uit, we leken in veel opzichten op elkaar.. “Vertrekken we nu meteen, direct, onmiddellijk?” vroeg ze en ik moest onwillekeurig lachen toen ik de pretlichtjes in haar ogen zag.
“Ja we vertrekken nu meteen, direct, onmiddellijk, maar dan zou ik me wel aankleden als ik jou was, of ga je op je pantoffels mee?” Ik streek over haar zachte, steile, blonde haren - die zo anders waren als mijn donkere krullen - toen ik uit haar kamer liep.
“Mam, Cissy en Dromeda gaan ook mee.. Over Dromeda gesproken, waar blijft dat kind?!” “Rustig nu Bella, Cissy is er toch ook nog niet, en trouwens, daar is ze al.” Suste mama me.
“Cissy moest zich nog omkleden.. En ze had mijn toestemming om hier nog niet te zijn, en zij NIET”
“Waarom zou ik rekening houden met wat jij wil of niet?!” zei Andromeda met een arrogante gelaatsuitdrukking.
Ik opende mijn mond om haar van repliek te dienen maar mama snoerde me de mond: “Bella hou je mond, Dromeda, wees wat vriendelijker tegen je zusje en geen ruzie maken of we gaan helemaal NIET!”
Ik keek Andromeda nog 1 keer vuil aan maar zei niets meer. Eindelijk kwam Narcissa eraan en konden we vertrekken. We liepen naar de haard, namen elk een handjevol brandstof en gingen 1 voor 1 in de haard staan en riepen: “WEGISWEG!”


Ik had gelukkig wel gelijk en toen we op de wegisweg aankwamen verdween Andromeda meteen. Ik nam de lijst met benodigdheden en de sleutel van onze kluis in Goudrijp over van mijn moeder die zoals altijd naar de lekke ketel ging. Ik nam Narcissa bij de hand en liep richting de tovenaarsbank maar we waren net aan de splitsing waar je als je rechts afsloeg op de verdonkeremaansteeg uitkwam toen er plots een man voor ons sprong.
Hij greep naar mijn keel en duwde me tegen de muur. “Ik moet nog wat van je vader, liefje” zei hij op schorre fluisterstem. Ik rook vaag een tabak- en alcoholgeur als hij in mijn gezicht ademde. Narcissa liet mijn hand los en ik had al een voorgevoel wat ze wou doen.. “ik… ik weet niet wat je bedoelt” stotterde ik, zolang ik hem aan de praat hield kon Narcissa haar plannetje uitvoeren.. “Laat me gaan!” ik wou niet bang zijn, het mocht niet! Bellatrix Zwarts, bang?! Onmogelijk! “Ik denk het niet, zolang pappie niet geeft waar ik recht op heb denk ik dat ik jou meeneem in afwachting” De man knipoogde naar me en ik huiverde.. “Schiet op, Cissy” kreunde ik.. “Wat zei je?” Vroeg de man op dreigende toon
“Niets.. ik..”
De man draaide zich om en probeerde haar tegen te houden maar het was al te laat. Cissy had uit een van zijn zakken een toverstok gehaald en riep al: “CRUCIO!”
De man liet mij los en kronkelde al gillend op de grond.. Ik keek hem vol afschuw aan en ook Cissy’s gezichtje was verwrongen van woede en concentratie.. “Het is genoeg, Cissy, we gaan..”
Narcissa gooide de stok zo ver ze kon en we gingen er vandoor.


Toen ik bijna al mijn spullen had moest ik nog een dier hebben, (waarschijnlijk een uil, katten waren te… lief en een pad? Ja, dahag! Niet dus!) dat gingen we maar eerst halen. Ik koos een pikzwarte met een paar bruine vlekjes en nu restte mij alleen nog maar… een stok! Daar zag ik echt naar uit!! Kom Cissy, Ollivanders is de beste en ìk moet natuurlijk het beste hebben
We liepen het kleine, oude winkeltje binnen. Er stond 1 gammele stoel in en de muren waren helemaal bedekt door kasten die tot het plafond reikten met stapels en stapels dozen met toverstokken.
“Aha, Juffrouw Zwarts en… juffrouw Zwarts.” Hoorden we plots een stem zeggen, we keken rond en zagen een man met wit,pluizig haar en kille grijze ogen. “Het is weer en hele tijd geleden dat ik jullie heb gezien. Je zus gaat nu zeker naar het 4de jaar?”
“Ja,” antwoordde ik bot “maar we zijn hier voor mij en ik heb niet veel tijd meer” zei ik zo arrogant mogelijk, om duidelijk te stellen dat ik absoluut niet leek op mijn brave zusje, alhoewel zij ook haar arrogante kantjes had… maar op een heel andere manier.
“Natuurlijk, Juffrouw Bellatrix  Wat is uw Stafarm?” Ik stak zonder wat te zeggen mijn linkerarm uit. Ollivander pakte een meetlint en hij kwam naar me toe. Ik dacht even dat hij het op de dreuzelmanier zou doen maar toen wees hij met zijn eigen nogal korte, dunne stok op het lint en dat mat me van kop tot teen, toen de afstand van mijn schouder tot mijn pols, vingertoppen tot pols en als laatste vingertoppen tot schouder.
“Zo, eens even zien… probeert u deze is; 29,7cm, flexibel, meidoorn en feniksveer” Ik pakte de stok en zwaaide er hoopvol mee - ik had in een fanblaadje gelezen dat De Heer van het Duister ook een feniksveer verwerkt had in zijn stok - maar er gebeurde niets. “Niet erg, deze misschien; 34.2 cm, zeer buigzaam, hulst en eenhoornhaar” Weer probeerde ik en weer gebeurde er niets. “Dat is hem niet maar geen zorgen, derde keer, goede keer zeggen ze! probeer deze eens; 32.3cm, onbuigzaam, walnoot en hartenbloed van een draak” Ik hoorde Narcissa naar adem snakken en wist waarom: ze vond het een geweldig gaaf idee dat je hartenbloed van een draak in je stok kon hebben. Ik zwaaide met de staf richting Narcissa, en die kwam van de stenen vloer en zweefde op ongeveer 2m hoogte van de grond.
“Ik denk dat we een winnaar hebben, deze is het absoluut” Ollivander glimlachte naar mij maar ik beantwoordde zijn lach niet en vroeg: “Hoeveel?” Ollivander leek een beetje uit het veld geslagen maar zei desondanks: “7 galjoenen” Ik betaalde en we liepen de winkel uit..
“Mag ik hem eens vasthouden, Alsjebliiiiieft?” smeekte Cissy. “oké, héél even dan” zuchtte ik. Net toen Narcissa hem vast nam kwam mama uit de lekke ketel.. “Cissy, geef die stok onmiddellijk terug aan Bellatrix!”
“Maar ma-ham, ik mocht hem even!” Mama was zo te zien woedend “Hoor je me dame? Ik zei nu meteen!!” Ik snapte niet waarom ze zo deed. “Bellatrix, houd je stok goed vast en volg me.. Het was al donker geworden en ik vond de manier dat mam zich gedroeg eng. “Mam, wat gebeurt er?”
“Andromeda is weg”