-002- Chapter 1: Raindrops( Part 1)
6 jaar later, lijkt er niets veranderd te zijn. De natuur is in zijn sas, net zoals de stad Ritardando. Ritardando is ene van de grote steden van de wereld. Het ligt aan ze en niet ver van Tenuto. Vanaf het bloemenveld kan je 's'avonds de stad zien, met zijn duizende lichtjes die s'avonds vrolijk branden. Helemaal uitgeput loopt Polka uit de Ritardando cave, die Ritardando met Tenuto schied samen met een heuvelpad, met een mandje met wat Flower Powder. Ze kijkt naar de lucht.'Oh! Zo te zien deed ik er langer over dan normaal' zegt ze somber.' Ik denk dat ik maar snel naar huis moet voordat mijn moeder ongerust raakt'. Ze tilt haar kleine mandje dichter bij maar elleboog, en loopt verder. Iets hoger aan de berg stopt Polka even.' Oh.. ik ben echt uitgeput' zegt ze als haar knieen een beetje inkakken. Langzaam loopt ze een beetje verder.' Er zijn zoveel mensen in Ritardando, maar waarom wilt niemand van mij kopen?' zegt ze bedroefd. Steeds langzamer loopt ze tot ze tot stilstand komt.' En nu....'. Opeens word aan aandacht afgeleid door een klein iets dat uit de bosjes komt. Eeen eekhoorn. Polka gaat op haar hurken zitten en rijkt haar hand uit naar het kleine beestje. De eekhoorn komt dichterbij, snuffelt, maar bedenkt zich op het laatste moment, en schiet weer de bosjes in. Polka kijkt verslagen het beesje achterna.' Oh...oké. Jij wilt blijkbaar mij ook niet aanraken'.
'Kom hier en koop Tenuto's beste Floral Powder! Het werkt erg goed. Alstublieft geef het een kans!'. Polka's stem was nauwelijks te horen tussen en geroezemoes van Ritardando. Kinderen speelde op straat, en andere stonden met elkaar te praten.' Floral Powder? Ik wist niet dat ze dat spul nog steeds maakte' hoorde Polka een vrouw zeggen.' Waarom zou iemand dat nodig hebben met alle Mineral Powder die wij nu hebben' ging ze verder en schudde haar hoofd. Ze draaide zich om naar Polka, die er nogal ongelukkig bijstond.' Nou ik wil niet onaardig zijn lieverd, maar Floral Powder is gewoon niet meer handig' zei ze en ze ging weg. Polka's hoofd zakte een stukje naar beneden.' Hmmm...ik denk dat niemand hier het wil kopen' zei ze teleurgesteld, en keek naar het kleine genaaide zakje met een grote bloem erin.' Hey? Waar was dat voor nodig?' klonk er een stem. Een aantal mensen keken even in de richting waar het vandaan kwam.' AAAH!'. Uit de ruit van een kroeg viel er een man met een smak op de grond. Veel mensen stonden met open mond te kijken, waaronder Polka. Ze was helemaal geschrokken en liet haar mandje vallen. Ze stoof op de man af en ging op haar knieen naast hem.' Gaat het meneer?' vroeg ze geschrokken. Polka sloot haar ogen en strekte haar handen net boven de buik van de man. Uit haar handen kwam een warme groene gloed, en de mensen van Ritardando keken haar vol verbazing aan. De man probeerde op te staan, en Polka vroeg:' En? Gaat het? Voelt u zich al beter?'. De man keek haar met grote ogen aan.' Raak.....RAAK ME NIET AAN! GA BIJ ME WEG' en hij rende weg. Polka zakte neer op de grond en keek naar haar handen. Een jongetje, niet ver van Polka, stond vol bewondering te kijken.' Wauw! Zag je dat mama? Ze gloeide helemaal!'. De moeder pakte zijn hand een keek hem aan.' Ga nooit zo dichtbij zo iemand staan die zo gloeit als dat meisje, begrepen?' zei ze streng. Ze trok haar zoon mee die een beetje tegenstribbelde.' Maar....waarom niet?' zei hij geschrokken. De vrouw keek hem weer strak aan en sleurde hem mee.' Omdat ik het zeg. Nou kom mee!'. Ze waren verdwenen net zoals de andere bewoners, en alleen Polka zat zielsalleen op de grond.' Wat heb ik fout gedaan?'.
Reageer (2)
zo zielig
1 decennium geledenDat is echt erg.
1 decennium geledenZe veroordelen haar gewoon om iets dat ze kan.